Thierry Meyssan interview met Monika Berchvok

Critici van alles wat niet past in de officiële mediamatrix zullen zich ongetwijfeld onmiddellijk richten op de auteur van het artikel, die ongetwijfeld, in een vorm van Pavloviaanse reflex, een paar minder dan complimenteuze termen zal vinden om te gebruiken, zoals gewoonlijk, om maar één ding te doen: mensen tegenhouden om na te denken. Maar voor degenen die de « moed » hebben, is het interview met Thierry Meyssan dat we hier weergeven van groot belang, op een aantal niveaus: de aanslag van 7 oktober, waarvan de regering Netanyahu al minstens een jaar op de hoogte was; de splitsing van Hamas in twee takken, de ene islamitisch en geniet de steun van de Israëlische premier, de andere heeft zich aangesloten bij het Palestijnse verzet; de oorsprong van de Moslimbroederschap en de steun die het krijgt vanuit het Westen; en tot slot heldere en feitelijke opmerkingen over het beleid van Trump en de toekomst van het Westen.

Monika Berchvok: Je vindt het moeilijk te geloven dat er een verrassingsaanval was op 7 oktober. Welke tegenstrijdigheden doen je denken aan een scenario dat lijkt op 11 september?

Thierry Meyssan De coalitieregering van Benjamin Netanyahu was een jaar eerder gewaarschuwd door een rapport van de militaire inlichtingendienst, zoals gemeld in de New York Times. Hij reageerde niet. Toen zijn minister van Defensie hem deze zomer in de ministerraad tot de orde riep, ontsloeg hij hem, zoals Haaretz onthulde. Onder druk van zijn partij keerde hij kort daarna echter weer terug.

Vervolgens stapelden de rapporten zich op op zijn bureau. Daaronder was er een van de inlichtingendienst, die hij als niet erg geloofwaardig terugstuurde naar de auteur en die hem nog twee keer werd teruggestuurd met inleidingen van verschillende officieren.

Of twee CIA-rapporten. En nog een zet van een van zijn persoonlijke vrienden, de regisseur van Memri. En alsof dat nog niet genoeg was, een telefoontje van de Egyptische minister van Inlichtingen.

Niet alleen deed de premier niets, hij handelde ook om de aanval gemakkelijker te maken: hij nam het initiatief om de grenswachten te demobiliseren, zodat niemand kon ingrijpen toen de aanval begon.

Merk op dat ik dezelfde lezing van de gebeurtenissen heb als paus Franciscus: in zijn kerstboodschap beschreef de Heilige Vader de oorlog in Gaza tweemaal als « onverbloemde waanzin ». Kort daarna verwees hij echter naar de « verfoeilijke aanval van 7 oktober », wat betekende dat hij niet geloofde dat de Israëlische oorlog een reactie was op die aanval. Hij riep op tot het staken van de gevechten en een oplossing voor de Palestijnse kwestie.

MB: Dus er is een grote kloof binnen de Israëlische regering? Wat is het doel van de Netanyahu-clan met deze operatie?

TM: In de maanden voorafgaand aan de aanval van het Palestijnse verzet was Israël het toneel van een staatsgreep. Dit land heeft geen grondwet, maar wel fundamentele wetten. Ze regelen een machtsevenwicht door de rechterlijke macht het vermogen toe te vertrouwen om rivaliteit tussen de regering en de Knesset te neutraliseren.

Op instigatie van het Law and Liberty Forum, dat gefinancierd wordt door de Amerikaans-Israëlische Strauss Elliott Abrams, heeft de juridische commissie van de Knesset, voorgezeten door Simtcha Rothman, die ook voorzitter is van het Law and Liberty Forum, de Israëlische instellingen ontrafeld. Tijdens de zomer nam het aantal monsterdemonstraties toe. Maar niets hielp. Het team van Netanyahu heeft de regels voor het aannemen van wetten veranderd, de « redelijkheids »-clausule voor gerechtelijke beslissingen afgeschaft, de benoemingsbevoegdheid van de premier versterkt en de rol van de juridisch adviseurs van de ministeries verzwakt. Uiteindelijk is de Fundamentele Wet inzake Menselijke Waardigheid en Vrijheid slechts een verordening geworden. Racisme is een mening geworden zoals alle andere. En de ultraorthodoxen konden zich tegoed doen aan subsidies en diverse privileges.

Israël is vandaag de dag helemaal niet meer hetzelfde land als zes maanden geleden.

MB: Het Israëlische maatschappelijk middenveld is verdeeld en lijkt buiten adem. Denk je dat het zionistische model dood is?

TM: Zionisme is een ideologie uit een andere eeuw. Het was Joods nationalisme in dienst van het Britse Rijk. Eeuwenlang waren de Joden ertegen, voordat Theodor Hertzl het ideaal maakte voor sommigen van hen.

MB: De situatie in Gaza verandert in een etnische zuivering. Is de Tsahal in staat om de volledige controle over dit gebied over te nemen en het te ontdoen van zijn bevolking?

TM: Het idee van etnische zuivering is niet nieuw. Het is geworteld in de standpunten van de Oekraïner Vladimir Jabotinsky, aan wie, in Israël, Menachem Begin, Yitzhak Shamir en de Netanyahu familie evenals, in de Verenigde Staten, Leo Strauss en Elliott Abrams trouw claimden. Deze joodse supremacistische groep beweert dat Palestina « een land zonder volk is, voor een volk zonder land ». Onder deze omstandigheden bestaan de inheemse Palestijnen niet. Ze moeten vertrekken of worden afgeslacht.

Voor zover ik weet is het de enige groepering ter wereld die openlijk pleit voor genocide.

MB: Aan de Palestijnse kant lijkt Hamas ook verdeeld te zijn tussen twee antagonistische tendensen?

TM: Hamas is de Palestijnse tak van de Moslimbroederschap. De naam is een acroniem voor « Islamitische Verzetsbeweging », wat overeenkomt met het Arabische woord voor « ijver ». Haar ideologie heeft niets te maken met de bevrijding van Palestina, maar met de vestiging van een kalifaat. Haar slogan is: « God is haar doel, de Profeet is haar model, de Koran haar grondwet: jihad is haar pad en dood uit liefde voor God is haar hoogste wens ». Sinds haar oprichting geniet ze de volledige steun van de familie Natanyahu, die in haar een alternatief zag voor het seculiere Fatah van Yasser Arafat. De Prins van Wales, nu Charles III, was een van de beschermheren van de Broederschap. Barack Obama heeft een verbindingsofficier van de Broederschap in de Nationale Veiligheidsraad van de VS geplaatst. In juni 2013 werd zelfs een leider van de Broederschap ontvangen in het Witte Huis.

Gezien het falen van de Moslim Broederschap tijdens de zogenaamde « Arabische Lente » heeft een factie van Hamas zich echter gedistantieerd van de Broederschap. Er is dus niet langer één Hamas, maar twee. Het historische Hamas wordt bestuurd door Mahmoud Al-Zahar, de gids van de Broederschap in Gaza. Onder zijn bevel staan de miljardair Khaled Mechaal in Qatar en Yahya Sinwar in Gaza. Integendeel, de tak van Hamas die zich heeft aangesloten bij het Palestijnse verzet wordt geleid door Khalil Hayya.

Deze verdeling van Hamas wordt niet behandeld door de westerse media, maar alleen door bepaalde Arabische media. In oktober 2022 verzoende president Bashar al-Assad zich met Khalil Hayya, terwijl hij weigerde Khaled Mechaal te ontvangen. In zijn ogen, en in de mijne, organiseerde de premier van Gaza, Ismail Haniyyeh, de aanval op de Syrische Palestijnse vluchtelingenstad Yarmouk in 2012. Op dat moment waren Hamas- en Al-Qaeda-strijders de stad binnengetrokken om de « vijanden van God » uit te schakelen. Ze werden vergezeld door Israëlische Mossad-officieren en gingen op weg naar de huizen van PFLP-leiders, die ze vermoordden. Een van hen was een vriend van mij. Een paar dagen geleden hield president Bashar al-Assad een toespraak tegen het historische Hamas en voor degenen die zich hebben aangesloten bij het Palestijnse verzet.

MB: Wat betekent echt Palestijns verzet voor jou?

TM: Het Palestijnse verzet heeft niets te maken met het obscurantisme van de Moslimbroederschap of het opportunisme van de Hamas-miljardairs. Het is een nationale bevrijdingsbeweging tegenover het joodse supremacistische kolonialisme.

MB: Kun je teruggaan in de geschiedenis van de Moslimbroederschap? Probeert dit geheime genootschap terug in het spel te komen na de nederlagen in Syrië en Egypte?

TM: De Broederschap werd in 1928 in Egypte opgericht door Hassan el-Banna. Ik heb een deel van mijn laatste boek gewijd aan de internationale geschiedenis ervan. Ik heb echter niet kunnen achterhalen welke steun ze in de begindagen kreeg. Na de Tweede Wereldoorlog werd het een instrument van de Britse MI6 en al snel van de Amerikaanse CIA. Het heeft een « geheim apparaat » opgezet dat gespecialiseerd is in politieke moorden in Egypte. Een Egyptische vrijmetselaar, Sayyed Qutob, werd zijn jihad-theoreticus. De organisatie van de Broederschap was overgenomen van die van de United Grand Lodge of England. De Broederschap breidde zich uit naar Pakistan met Al-Banna’s schoonzoon Saïd Ramadan, de vader van Tariq Ramadan en de filosoof Sayyid Abul Ala Maududi.

Ramadan ging toen naar München om voor de CIA te werken, bij Radio Free Europe, naast de Oekraïner Stepan Bandera, de grote massamoordenaar van Joden.

De Broederschap begon haar militaire actie tijdens de oorlog in Noord-Jemen in de jaren ’60, tegen de Arabische nationalisten van Gamal Abdel Nasser. Maar met Zbigniew Brzezinski werd het een onmisbare speler in de Amerikaanse strategie in Afghanistan. Deze bracht de broederdictatuur van generaal Zia-ul-Haq aan de macht in Pakistan en lanceerde de strijders van de Saoedi-Arabische broedermiljardair Osama Bin Laden tegen de Sovjets in Afghanistan.

In deze periode gebruikte Saoedi-Arabië de Islamitische Wereldliga om de Broederschap te bewapenen met een budget dat groter was dan dat voor het eigen nationale leger.

De Broederschap heeft zonder succes geprobeerd de macht te grijpen in verschillende staten, met name in Syrië met de operatie in Hama. Ze was betrokken bij de oorlog in Bosnië-Herzegovina, waar ze het Arabische Legioen oprichtte. Osama bin Laden is de militaire adviseur van president Alija Izetbegovic geworden, met de Amerikaanse strauss Richard Perle als zijn diplomatieke adviseur en de Fransman Bernard-Henri Lévy als zijn communicatieadviseur.

Maar het grote werk van de Broederschap kwam pas met Al-Qaeda en Daesh. Deze jihadistische organisaties, die in alle opzichten vergelijkbaar zijn met de historische Hamas, zijn door de CIA en het Pentagon gebruikt, voornamelijk in Algerije, Irak, Libië, Syrië, Egypte en Tunesië, om de verzetscapaciteiten van Arabische landen te vernietigen,

Frankrijk, dat tijdens de Koude Oorlog onderdak had geboden aan hun leiders, bestreed hen met de alliantie tussen François Mitterrand en Charles Pasqua. Het besefte dat de Gewapende Islamitische Groep (GIA) niets meer was dan een Britse manoeuvre om het uit de Maghreb te weren.

Vandaag de dag begrijpt echter niemand dat de Broederschap niets meer is dan een instrument om de massa’s te manipuleren. Onze leiders, van Emmanuel Macron tot Jean-Luc Mélenchon, laten zich misleiden door zijn retoriek, die ze voor waar aannemen. Ze behandelen het als een religieuze organisatie, wat het helemaal niet is.

MB: De rol van Qatar is meer dan een beetje duister. Hoe past hij in het complot?

TM: In het begin positioneerde Qatar zich als een neutrale mogendheid die goede diensten bewees. Maar velen hebben hun bezorgdheid geuit over het feit dat het de politieke vleugel van Hamas huisvest, dat sommige leden persoonlijke vrienden zijn van de Emir en dat het Hamas-functionarissen in Gaza betaalt.

Qatar antwoordde dat het dit allemaal deed op verzoek van de Verenigde Staten, net zoals het had gedaan voor de Taliban.

Nadat Abdel Fattah al-Sissi de dictatuur van Mohamed Morsi omver had geworpen, op verzoek van het Egyptische volk, waarvan er 40 miljoen demonstreerden, informeerde hij Saoedi-Arabië dat de Broederschap een staatsgreep tegen koning Salman aan het voorbereiden was. Plotseling was de Broederschap, die jarenlang in de watten was gelegd, de vijand van het Koninkrijk geworden. Qatar nam toen publiekelijk zijn rol als sponsor van het islamisme op zich, terwijl kroonprins MBS probeerde zijn land open te stellen.

Toen Donald Trump in 2017 zijn toespraak over terrorismebestrijding hield in Riyad, waarschuwde Saoedi-Arabië Qatar om de banden met de Broederschap en zijn milities, Al-Qaeda en Daesh onmiddellijk te verbreken. Het was de Golfcrisis.

De afgelopen dagen is er meer duidelijkheid gekomen: Emir Al-Thani heeft een van zijn ministers, Lolwah Al-Khater, naar Tel Aviv gestuurd. Ze nam deel aan de Israëlische oorlogsraad om de moeilijkheden in het akkoord over de vrijlating van de gijzelaars op te lossen. Maar ze realiseerde zich niet dat in het oorlogskabinet ook tegenstanders van Benjamin Netanyahu’s dictatuur zaten, waaronder generaal Benny Gantz. Ze liet zien wat ze is: geen neutrale onderhandelaar, maar een autoriteit die beslissingen kan nemen namens Hamas. Daarom zei Joshua Zarka, plaatsvervangend directeur-generaal Strategische Zaken van het ministerie van Buitenlandse Zaken, na de ontmoeting dat Israël « zijn rekeningen met Qatar zou vereffenen » zodra het zijn rol als bemiddelaar had beëindigd.

Binnen het oorlogskabinet begint de oppositie tegen Netanyahu zich af te vragen of dit alles, de staatsgreep deze zomer en de aanval op 7 oktober, geen geënsceneerde operatie was van de regering Biden.

MB: De Verenigde Staten zouden dus aan het roer staan. Wat zou de strategie van Biden in de regio zijn?

TM: Joe Biden is niet op zijn best. In de Verenigde Staten is er zelfs een wekelijks televisieprogramma over zijn gezondheidsproblemen en intellectuele afwezigheid. In de schaduw daarvan heeft een kleine groep de strategie van George W. Bush en Barack Obama nieuw leven ingeblazen: het vernietigen van alle politieke structuren in het « grotere Midden-Oosten » behalve die van Israël.

Dit is wat er gebeurt in Libië, Soedan, Gaza en wat doorgaat in Jemen.

De regering Biden zegt dat ze een einde wil maken aan het bloedbad in Gaza, maar blijft granaten en bommen afleveren om het bloedbad in stand te houden. Het beweert de bewegingsvrijheid in de Rode Zee te willen behouden, maar vormt een internationale coalitie tegen Ansar Allah, die het ten onrechte als antisemitisch bestempelt en die het de « Houthi’s » noemt (d.w.z. de « al-Houthis familiebende »). Washington heeft zojuist de ondertekening van het vredesverdrag in Jemen onder auspiciën van de Verenigde Naties geannuleerd. Het blies een oorlog nieuw leven in die al was afgelopen.

MB: Wat is, gezien deze chaos, de staat van dienst van Trump met betrekking tot de geopolitiek van het Midden-Oosten? Zou zijn terugkeer een andere uitweg uit dit conflict kunnen bieden?

TM: Donald Trump is een politieke UFO. Het is geïnspireerd op de voormalige president Andrew Jackson (1829–1837) en heeft geen band met Republikeinse of Democratische ideologieën. Zijn eerste beslissing toen hij in het Witte Huis aankwam, was om de directeur van de CIA zijn zetel in de Nationale Veiligheidsraad te ontnemen. Dit leidde tot zijn eerste problemen en het gedwongen ontslag van generaal Mike Flynn.

Donald Trump wilde internationale problemen oplossen via handel, niet via wapens. Het kan worden gezien als een illusoire weg, maar hij is de enige Amerikaanse president die nog nooit een oorlog is begonnen. Het maakte een abrupt einde aan het gebruik van terroristische proxies door Washington, met name Al-Qaeda en Daesh. Hij zette vraagtekens bij de rol van de NAVO, een militaire alliantie die, in de woorden van haar eerste secretaris-generaal, tot doel heeft « de Amerikanen binnen, de Russen buiten en de Duitsers onder controle te houden ».

Als hij aan de macht zou zijn, zou hij de meerderheid van de Israëlische burgers helpen om zich te ontdoen van de « revisionistische zionisten », d.w.z. de groep van Benjamin Netanyahu; hij zou doorgaan met de uitvoering van de Abraham-akkoorden en een einde maken aan de westerse steun voor de Moslimbroederschap; hij zou de meerderheid van de Oekraïners helpen om zich te ontdoen van Volodymyr Zelensky en vrede te sluiten met Rusland. Etc.

Donald Trump is echter nog niet gekozen en het team dat momenteel aan de macht is, probeert hem te dwingen zijn programma op te geven om toegang te krijgen tot het Witte Huis.

MB: Is het Westen, belichaamd door de Amerikaans-Zionistische as, op de lange termijn gedoemd om te sterven?

TM: Je beschrijft de groep die nu het politieke Westen bestuurt als « Amerikaans-Zionistisch ». Dat is één manier om ernaar te kijken. Maar ik denk niet dat het gekoppeld is aan een staat. Deze mensen zijn toevallig aan de macht in de Verenigde Staten en Israël, maar ze zouden ook elders kunnen zijn. Toevallig beweren ze Joodse nationalisten te zijn, maar het zijn geen nationalisten. Deze mensen zijn supremacisten. Ze verwerpen de gelijkheid van mensen en beschouwen het massaal afslachten van mensen als zinloos. Voor hen geldt: « Je kunt geen omelet maken zonder eieren te breken ».

Het was deze manier van denken die leidde tot de Tweede Wereldoorlog en de gigantische afslachtingen van burgers.

Vandaag de dag realiseren veel van de wereldleiders zich dat ze niet verschillen van de nazi’s en dezelfde verschrikkingen teweegbrengen. De Derde Wereld is nu opgeleid en lid van de Verenigde Naties. Hij kan niet langer tegen de macht van deze mensen. Rusland wil het internationale recht herstellen dat tsaar Nicholas II samen met de Franse Nobelprijswinnaar Léon Bourgeois op de Conferentie van Den Haag in 1899 heeft gecreëerd. China streeft naar rechtvaardigheid en zal niet langer « ongelijke verdragen » tolereren.

Het lijkt mij dat dit bestuurssysteem al dood is. Bij de Verenigde Naties werd de jaarlijkse resolutie die vraagt om een einde aan de blokkade van Cuba aangenomen door 197 staten tegen 2 (de Verenigde Staten en Israël). De resolutie voor een onmiddellijk en duurzaam staakt-het-vuren in Gaza werd aangenomen door 153 staten, wat iets minder is, maar er staat veel meer op het spel. Hoe het ook zij, we kunnen duidelijk zien dat er zich een meerderheid aftekent tegen het beleid van deze mensen. Als de dam breekt, en we zijn dicht bij dat moment, zal het politieke Westen instorten. We moeten absoluut van dit vlot af voordat het zinkt.

Thierry Meyssan

Bron: https://www.voltairenet.org/article220213.html