DEZE LENTE, EINDELIJK!

Illustré par :

« In de lente, waar droomde je over,
Oude wereld gesloten als een sinaasappel,
Verander iets,
En we passeerden vreemden
Lachen naar de engelen ».

Jean Ferrat

Vorig jaar, keken velen van ons reikhalzend uit naar de lente van ’68. Dit alles, deze verwachting van « iets » ter herinnering aan die legendarische maand mei, ook al was het om het even wat of bijna om het even wat, was in wezen nogal kinderachtig, daar ben ik mij volkomen van bewust. Maar, zoals de volkswijsheid zegt, « je kunt je gedachten niet veranderen »; en er zijn dromen en hoop die moeilijk uit te wissen zijn. En soms, zonder waarschuwing, gebeurt er « iets » dat niemand had kunnen verwachten; als een komeet uit het niets, die de nacht verlicht en overal een fris en vreugdevol licht verspreidt.

Zo bezetten deze onvermoeibare gele hesjes, die nu al wekenlang, van zaterdag tot zaterdag in alle steden, op de rotondes van Frankrijk en Navarra, op de voorpagina’s van de kranten, op de televisietoestellen en de sociale netwerken, de voorgrond van een toneel waarop al zo lang, al te lang, tegen alle verwachtingen in een show wordt opgevoerd, het gebeurt dat dromen weer gestalte krijgen, dat gebeurtenissen ontstaan, als uit het niets. Velen observeren, analyseren en ontleden met de grootste ernst een beweging die haar gelijke niet kent in de grote revolutie van 1789, het Volksfront of de maanden mei-juni 1968. Zij zijn het allen eens over het aan de kaak stellen van een grootschalige repressie die niet alleen te wijten is aan het veelvuldig optreden van de politiediensten, maar ook aan het steeds autoritairder karakter van een regering die voortdurend wetten en instructies uitvaardigt die erop gericht zijn elke vorm van sociaal protest te criminaliseren en te juridiseren. In sommige opzichten is het zelfs komisch wanneer men ziet dat op de simpele handeling van het verwijderen van het portret van de president van de muren van gemeentehuizen volstrekt onevenredige straffen staan, men zou gaan wensen dat het belachelijke zou sneuvelen. Maar de klappen, verwondingen, bedreigingen van allerlei aard hebben zeker weinig invloed op de vastberadenheid van de gele hesjes die zich nu, tijdens manifestaties waar het woord koning is, een hele reeks acties voorstellen die parallel lopen met de straatbetogingen die ondanks intimidaties van allerlei aard op de agenda blijven staan. Het lijdt geen twijfel — ondanks de fantasierijke cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken — dat de beweging nog lang niet op hol is geslagen; de beelden die overal vandaan komen en op de sociale netwerken te zien zijn, zijn daarvan het bewijs. Maar laten we afwachten. Tegen de tijd dat u deze column voor u hebt liggen, zal de tijd voorbij zijn, zal president Macron enkele grote en, wie weet, verrassende verklaringen en beloften hebben afgelegd, na de synthese van het Grote Debat, zullen de Europese verkiezingen in zicht zijn met, misschien, ook daar enkele grote verrassingen, die de ontelbare peilingen die eraan vooraf zullen zijn gegaan, tot niets zullen reduceren, kortom, we zullen iets hebben om ons over te verheugen; of niet.

ZE NEMEN ONS VOOR DE GEK!

In de tussentijd, laten we terug gaan naar « huis » en onze zaken… Velen onder ons zullen opgelucht getuige zijn geweest van het einde van de beruchte regering Michel-De Wever en tegelijkertijd van het begin van de campagne voor de volgende parlements- en, incidenteel, Europese verkiezingen, met haar deel aan komedies en schanddaden van allerlei aard. Het is duidelijk dat deze « mensen  » ons letterlijk voor de gek houden, of zelfs voor idioten houden, maar dit is niets nieuws. Kijk naar de Mouvement Réformateur, die een draai van 180° maakt — hoe meer hoe beter — van hyperliberalisme naar het meest ongebreidelde linksheid, als bij toverslag (de details zijn te zien op het internet, in afwachting van de folders, affiches en andere papieren documenten die onvermijdelijk onze brievenbussen zullen binnenvallen). Het is te hopen dat de kiezers de talloze aanvallen op de meest kwetsbaren, de zieken en andere uitkeringstrekkers en de ontmanteling van wat er nog over was van de openbare diensten niet zijn vergeten. Maar eindelijk, volgens hen, is het allemaal voorbij! Maak plaats voor sociale rechtvaardigheid, meer hulp voor hen die het het hardst nodig hebben, een einde aan alle vormen van discriminatie, een oorlog tegen belastingontduiking door de boze rijken, enzovoort — en vergeef me als ik het nog eens ga zeggen, maar het is allemaal echt te grappig! En ik zal eerlijk zijn en niet voorbijgaan aan de niet minder grappige campagne van de roze partij in de vuist-maar-niet-in-de-mond, laten we hoffelijk blijven ondanks wat ons — zo weinig — onderscheidt van die vervelende liberalen; we gaan terug naar de basis en worden weer DE arbeiderspartij en het zijn niet die gevaarlijke Marxistisch-Leninistische-Mao-Spontexen van de PTB die onze plaats zullen innemen, laten we niet overdrijven. Hoewel, er zullen zeker verrassingen zijn. Voor het overige mogen wij niet nalaten onze lezers te wijzen op de comfortabele toekomstige werkgelegenheid van vele MR- en CDH-afgevaardigden die binnenkort zullen worden gehuisvest in dergelijke en dergelijke openbare structuren.

Tot slot wil ik mijn felicitaties overbrengen en mijn diepste minachting uitspreken voor deze  » In de afgelopen jaren hebben de« beleidsmakers  » met ongewone ijver honderden, zo niet duizenden volkomen onschuldige bomen gekapt in steden en dorpen in het gehele Koninkrijk, langs spoorlijnen en autowegen. Dit in het kielzog van de demonstraties van jongeren en minder jongeren voor een klimaatwet, die overigens een mogelijke aanloop zou zijn geweest voor belangrijke projecten en besluiten, waarvan de omvang moeilijk valt in te zien hoe onze dierbare volksvertegenwoordigers, die altijd een oorlog achter de rug hebben, deze hadden kunnen meten.

Kom op! Ga naar de stemhokjes, maak in je ziel en geweten de best mogelijke keuzes; over dit alles zullen we het weer hebben in het 40ste nummer van onze dierbare en onvervangbare Kairos !

Jean-Pierre L. Collignon

Espace membre

Leden