De (zogenaamde) anti-autoritaire nevel stort zich in verwarring, aanklacht en belediging

De echte tegenstanders van het totalitarisme dat nu aan de gang is — anarcho-ecologen, naturalisten, milieuactivisten, anti-industrialisten — zijn al een tijdje gewelddadig aangevallen en ‘getrolled’ op sociale netwerksites, een teken dat een kalme uitwisseling van ideeën moeilijk, zo niet onmogelijk wordt. En de aanvallen komen niet van rechts, maar van links. Zoals Pier Paolo Pasolini vlak voor zijn dood in 1975 voorspelde, viert een neo-Stalinistische vorm van ‘antifascistisch fascisme’ vandaag de dag hoogtij . met sites die zichzelf presenteren als « libertarisch » (sic) - en IRL(In Real Life) wanneer biologische intellectuelen worden « geschrapt » (i. e. Gecensureerd, verhinderd om publiekelijk te spreken), soms zelfs fysiek aangevallen, zodat de meesters van deze wereld zich geen zorgen hoeven te maken over hun wurggreep op de hersenen. Links heeft zijn traditionele rol als kritisch tegenwicht, dat noodzakelijk is voor het democratische leven, opgegeven; uit rancune valt het niet zijn kapitalistische (?) vijanden aan, maar vrije geesten die hun vrijmoedigheid niet opgeven (de parrhesia van de oude Grieken) en zijn schuldig aan het niet opzeggen van de progressieve catechismus.

Vertaler Annie Gouilleux is een van hen. Hieronder reageert ze op een opruiend artikel dat onlangs is geplaatst, « Le naufrage réactionnaire du mouvement anti-industriel » (De reactionaire schipbreuk van de anti-industriële beweging), waarin ze wordt beschuldigd, net als al haar vrienden in de beweging. Zijn punt is echter algemeen, gezien de overvloed aan voorbeelden van deze ‘antifa’-literatuur, die even intellectueel lui als beledigend is. 

Ik gebruik de term ‘nevelachtig’ om te verwijzen naar de auteurs (en/of auteurs?) van het pamflet getiteld Le naufrage réactionnaire du mouvement anti-industriel (De reactionaire schipbreuk van de anti-industriële beweging ), die zich moedig verschuilen achter de anonimiteit die Mars-Info hen biedt terwijl ze ad hominem beschuldigingen uiten. Al degenen die ervan worden beschuldigd extreem-rechts « in de kaart te spelen » of, erger nog, « samen te werken met », ondertekenen wat ze schrijven. Dit is ook het geval voor mij. Ik word uitgedaagd als vertaler van Paul Kingsnorth (het zou een utopie zijn om te geloven dat ze Lewis Mumford of Maria Mies hebben gelezen), juist omdat ik mijn vertalingen onderteken. Ik wil hieraan toevoegen dat ik alleen teksten vertaal die ik interessant vind — of die mijn vrienden, die hier ook worden uitgedaagd, interessant vinden — en/of nuttig in de ‘oorlog van ideeën’ die ons beste wapen is, of zou moeten zijn, als debat mogelijk zou zijn.

Nevels zijn verwarrend en deze is dat in het bijzonder. Ik probeer een (niet-uitputtende) lijst van hun verwarringen op te stellen:

• Iedereen die zich uitspreekt tegen het islamisme, dat geen religie is (islam) maar een dodelijke ideologie, zou worden beschouwd als islamofoob. En « tegelijkertijd », zoals de Ander zegt, zouden ze ook beschuldigd worden van racisme. Op welke basis? Een mysterie! Onze tegenstanders haten religies en gelovigen, omdat ze iedereen die toegeeft bij een kerk te horen een fascist noemen. Zijn ze verblind door hun onherleidbare geloof in innovatieve vooruitgang?
• Dat brengt ons bij het tweede probleem, de schaamteloze kwade trouw die deze tekst oproept en die de tegenhanger is van voorzichtige anonimiteit, namelijk dat onze beschuldigers niet de moeite nemen om bewijs te leveren, accurate, onverkorte citaten die rekening houden met de context, of citaten van hun bronnen. Dit maakt de meeste van hun gewaagde beweringen oncontroleerbaar, tenzij je je leven en nachten op het internet doorbrengt. Mijn vrienden (met name Pièces et main d’oeuvre en de mensen van La Lenteur) nemen de moeite om hun bronnen nauwgezet te citeren en hun stellingen te demonstreren, omdat ze nog steeds weten hoe ze moeten lezen en geen genoegen nemen met het ‘vangen’ van stukjes gedachte in de Cloud. Zoals Paul Cudenec zegt, doen onze tegenstanders alsof ze niet weten hoe het internet werkt, waar alles gekopieerd, geplagieerd en vervormd kan worden en waar iedereen zich inhoud of een pseudoniem kan toe-eigenen.
• Wat te zeggen van Globenet, dat niet zou bestaan zonder de mensen die het host en dat onlangs PMO heeft ontslagen vanwege een tekst van enkele jaren oud waarvan de inhoud hen plotseling niet meer leek te bevallen? Of werden ze onder druk gezet, zoals La maison de l’écologie in Lyon, om te voorkomen dat feministen deelnamen aan Floraisons? (Ik was getuige van het gewelddadig blokkeren van het debat met Alexandre Escudero in 2014).
• Nog een verwarring: als extreem rechts zegt dat de aarde rond is, moet ik dan onmiddellijk antwoorden dat de aarde plat is, uit angst beschuldigd te worden van heulen met hen?
• Ik ben een vrouw, en nog wel een oude vrouw. De zaak van de vrouw is voor mij van het grootste belang en naar mijn mening onlosmakelijk verbonden met die van de man. En over dit onderwerp is de verwarring het grootst. Het feminisme dat ik aanhang vecht tegen het patriarchale kapitalisme, dat ons onzichtbaar maakt en onze lichamen en ons reproductieve werk ontkent ten gunste van gecommodificeerd productief werk. Dit productieve werk is afhankelijk van het reproductieve werk dat het mogelijk maakt. Alles wat leven creëert en/of in stand houdt is reproductief werk. We willen niet per se van deze verantwoordelijkheid ontlast worden door anderen, door machines of door biotechnologie. Wij geloven dat reproductief sociaal werk door iedereen gedeeld moet worden. We eisen dat de integriteit van ons lichaam wordt gerespecteerd. Biotechnologie buit ons uit en reïficeert ons. Wat we weigeren is om te verdwijnen, om te vervagen en « mensen met baarmoeders » te worden, en andere stomme perifrases om de gevoeligheden van « transvrouwen » en « zwangere mannen » niet te beledigen. Wij zijn niet degenen die « Dood aan TERF’s » op de muren schrijven. En mannen zouden er goed aan doen zich ook zorgen te maken over hun geprogrammeerde verdwijning, want met de stortvloed aan porno die vanaf zeer jonge leeftijd met slechts een paar klikken beschikbaar is, welk tienermeisje wil er nog vrouw worden? Misschien wilde hij daarom wel een man worden. Of zijn afwijzing van seksualiteit. Dit staat in schril contrast met de prestaties van de jaren 1970. En hoe zit het met die « transvrouwen » die oneerlijk meedoen aan sportevenementen die alleen voor vrouwen zijn? Dat zeggen maakt ons nog niet anti-feministisch. Het is precies het tegenovergestelde.

Natuurlijk ontkomen we niet aan de beschuldiging vanessentialisme, de ultieme intellectuele misdaad (je zult het met je woordenboeken moeten doen). Beschuldig iemand van iets (bij voorkeur in de tijdgeest) en gooi het over het hele web. Zelfs als de veronderstelde ‘schuld’ van de persoon later onjuist blijkt te zijn, zal er nog steeds iets overblijven om hem of haar te ruïneren. Wie gebruikt hier onuitsprekelijke methoden?

Persoonlijk vind ik dit een mooi citaat: « Wij verdedigen de natuur niet, wij zijn de natuur die zichzelf verdedigt. « Wat volgens mij het bestaan van een natuur veronderstelt.

Annie Gouilleux