Deze man, die in dienst staat van het systeem, heeft zijn kinderen echt verkocht aan de economische wereld. Op dezelfde manier waarop kinderen het voornaamste doelwit waren van autofabrikanten omdat zij als eersten de commerciële keuzes van ouders konden beïnvloeden, hebben we hen veranderd in instrumenten om de dominante ideeën in de samenleving te infuseren, door ze diep in hen te verankeren, zowel om ze tot de geformatteerde volwassene van de toekomst te maken, maar ook om ze als hefboom te gebruiken om « oma en opa te redden ». Drie jaar lang werd het kind gebombardeerd met paradoxale bevelen. Er werd hem verteld dat hij een masker moest dragen als hij in orde was, dat hij zichzelf moest testen als hij niet ziek was, dat hij afstand moest nemen van zijn leeftijdsgenoten als die essentieel waren voor zijn gezonde ontwikkeling. De wereld van de volwassenen heeft ingebroken in de wereld van het kind. We moeten de diepe wonden herstellen die we hen hebben toegebracht. Dit vereist een paradigmaverschuiving.
