« Niemand heeft het recht datgene te bezitten waarvan het leven van anderen afhankelijk is — of dat nu sociaal, moreel of ecologisch is. En niemand heeft het recht om privé-technologieën te ontwerpen, te gebruiken of aan de samenleving op te leggen die de gezondheid van de mens of de planeet kunnen schaden. »(1)
Murray Bookchin
De domesticatie van de massa’s is een kenmerk van de naoorlogse liberale dissociaties. In de twintigste eeuw vielen totalitaire regimes lichamen aan door deportatie, foltering en massamoord. Dit ging minder over temmen dan over breken en terroriseren. In technoliberale democratieën consolideren de machthebbers hun dominantie door zachte, « democratische », manipulatieve en uiteindelijk meer doeltreffende recepten toe te passen. Dit is wat de liberale journalist Walter Lippman de« fabriek van toestemming » noemde. Dit weerhoudt diezelfde staten er niet van de stok te hanteren wanneer dat nodig is, zoals het geval was met de gele vesten die werden geschampt of geamputeerd. Er bestaat echter altijd het risico van een reactie van de autoriteiten als het slachtoffer het idee heeft om een klacht in te dienen. Kortom, het is beter de bronnen van de psychologie te gebruiken om zijn doelen te bereiken en een pijnloze, reukloze, onzichtbare soft power tot stand te brengen, een mainstream culturele realiteit die aan de andere kant van de Atlantische Oceaan al is bereikt en in Europa(2) aan het worden is.
Aan welke touwtjes hebben de propagandisten tot nu toe getrokken? Vanaf de jaren vijftig, toen de economie weer werd opgebouwd en het individualisme net in een stroomversnelling was gekomen, werd de individuele vrijheid de heilige koe die alle westerse regeringen met trots in stand hielden en zelfs stimuleerden door de steeds grotere consumptiemogelijkheden. De zeldzame beproevingen op het gebied van de volksgezondheid, zoals de Aziatische H3N2-griepepidemie aan het eind van de jaren zestig, hebben haar niet fundamenteel verstoord. Blijf van mijn auto, mijn huis met vier voorkanten en mijn vakanties af, zei de kleinburgerlijke gentilhomme tegen de vier winden. Naast individuele vrijheid wordt gezondheid gepositioneerd als een tweede snaar, die de eerste kan opslokken. Het gezond verstand zegt dat het de voorwaarde is voor al het andere (wat niet helemaal verkeerd is). In naam daarvan brengen de transhumanisten hun pionnen naar voren. Door middel van NBIC-convergentie(3) beloven zij alle ziekten uit te roeien, het leven te verlengen en zelfs « de dood te doden « . Dit is curatieve geneeskunde tot het uiterste gedreven. Tegelijkertijd trachten zij alle menselijke vermogens (lichamelijk en geestelijk) te « vermeerderen ». Dit is melioratieve geneeskunde. De coronavirus pandemie heeft de zaken weer opgeschud. Deze keer roepen de deskundigen niet alleen op tot het behoud van de gezondheid, maar ook van het leven zelf. Volgens professor Jean-François Delfraissy, voorzitter van de wetenschappelijke raad van Covid-19 in Frankrijk, is de absolute prioriteit het redden van levens… zelfs als dat betekent dat al het andere moet worden opgeofferd. Zo verzekerde hij het France 2 nieuwsprogramma dat hij zelfs na de deconfinitie zou afzien van het bezoeken van zijn kleinkinderen. André Comte-Sponville reageerde indirect op France-Inter door, in navolging van Hannah Arendt, aan te geven dat « het vermijden van het aangaan van Covid-19 niet het doel van ons bestaan kan worden « . Een samenleving waarvan de enige zorg de biologische overleving van haar leden is, waarvan de rationaliteit alleen gewijd is aan zelfbehoud, is een samenleving in verval(4) waarvan ik niet trots zou zijn er deel van uit te maken. Hoe zit het met vrijheid? Hoe zit het met de behoeften van de ziel? Hoe zit het met de menselijke relaties? Telt dat niet meer?
Wat heeft 5G ermee te maken? Francis Leboutte heeft in zijn artikel aangetoond dat het een potentiële bron van verschillende ziekten is. Hierop wijzen of eenvoudigweg vragen (stellen) wordt onmiddellijk als « samenzwering » bestempeld(5) door de vertegenwoordigers van de autoriteiten, die een slaatje slaan uit de op het web verspreide misvatting dat 5G de oorzaak is van de Covid-19 pandemie. Ondanks al deze onbekenden, en in weerwil van het timide voorzorgsbeginsel, framen onze leiders 5G als een gezondheidsdoelstelling, om het gemakkelijker te maken het aan de publieke opinie op te leggen. » Deze infrastructuur is van cruciaal belang voor het redden van levens in noodgevallen. Nieuwe incidenten moeten worden vermeden « Ocam-baas Paul van Tigchelt vertelde aan Le Soir (18 mei 2020) over de sabotage van een gsm-antenne in verband met de uitrol van 5G in Limburg. De « shock-strategie » (of « rampenkapitalisme ») slaat aan in België. Zullen we binnenkort » een supergeïntegreerde maatschappij, een maatschappij van spektakel en supercontrole in naam van collectieve en individuele overleving, ecologie en gezondheid. In het kort, ecologisch en gewoon fascisme(6) » ? Als u het niet eens bent met dit programma, « moeten we ons krachtig verzetten tegen de beloften van integrale gezondheid, een verderfelijk instrument om gedrag te normaliseren en ons elke vorm van autonomie over ons leven te ontnemen(7) En dus te geloven dat het redden van een paar levens door 5G, terwijl er stilletjes miljoenen meer worden opgeofferd, geen geldige optie is.
Bernard Legros
- Murray Bookchin, Une société à refaire, Écosociété, 1989/1993, p. 275.
- La Chine, quant à elle, présente un mélange aussi étrange qu’inquiétant de soft power (crédit social, surveillance électronique) et de réminiscences dictatoriales du XXe siècle (peine de mort, déplacements de populations).
- Nanotechnologies, biotechnologies, informatique et science de la cognition.
- S’il vous plaît, ne m’accusez pas d’être un décliniste façon Zemmour ou Baverez !
- Un terme qui revient à la mode ces temps-ci.
- Jean-Paul Malrieu in Céline Pessis (dir.), Survivre et vivre. Critique de la science, naissance de l’écologie, L’Échappée, 2014, p. 298.
- Renaud Garcia, Le sens des limites. Contre l’abstraction capitaliste, L’Échappée, 2018, p. 234.