Tegenwoordig wordt de vaccinatie op school gegeven. Maar je hebt de keuze om niet ‘ondersteunend’ te zijn.

Op 21 oktober van 10 tot 15 uur zal in het Athénée des Pagodes, een instelling die onder het gezag van de stad Brussel valt, een vaccin plaatsvinden. Zoals al sinds het begin van het Covid-tijdperk het geval is, zijn ouders, leerlingen, studenten en leraren « vrij » om te kiezen of zij zich al dan niet laten vaccineren, maar als zij weigeren, wordt hun de toegang ontzegd tot bioscopen, bibliotheken, cafés, restaurants, theaters, sporthallen, zwembaden en vakanties.

Vaccinatie-advertenties volgen de logica van marketing, die er uitsluitend op gericht is de proefpersoon ertoe over te halen het product te kopen, terwijl hij of zij de illusie heeft dat het slechts om informatie gaat en dat hij of zij de keuze heeft het product te weigeren. De mentale manipulatie, chantage, dreigementen en schuldgevoelens die de propaganda al bijna twee jaar vergezellen, maken het niet langer mogelijk het absurde te bevatten, waardoor geestelijke verwarring ontstaat:  » Om elkaar beter te vinden, laten we ons beschermen, laten we vaccineren (…) Bent u al gevaccineerd? Gefeliciteerd! Elke dosis maakt een verschil! Twijfelt u nog om u te laten vaccineren? Dat is begrijpelijk. Het is normaal om vragen te stellen. U kunt uw twijfels bespreken met uw arts of apotheker. Wij moedigen u aan met hen te praten. Dit zal u in staat stellen een keuze te maken op basis van betrouwbare informatie « .

Dit uittreksel is afkomstig uit een folder die in alle brievenbussen van de gemeente Watermaal-Bosvoorde is verspreid en waarin de komst van een Vacci-bus op 20 oktober van 14.00 tot 19.00 uur wordt aangekondigd. Zijn opmerkingen illustreren een vorm van waanzin waarvan het begin reeds lang aanwezig was in onze zieke samenlevingen, maar waarvan de huidige veralgemening, gesteund door de overheid, een ongekende vorm van volledige opslorping van het subject in de staat-privé matrix vormt.

« Want alleen door tegenstellingen te verzoenen, behoudt men de macht voor onbepaalde tijd. De eindeloze cyclus kon anders niet worden doorbroken. Als de gelijkheid tussen de mensen voor altijd buiten de wet wordt gesteld, als de hogere klasse, zoals ze wordt genoemd, haar suprematie wil behouden, dan moet de heersende stemming er een zijn van beheerste krankzinnigheid. 

George Orwell, 1984

Lees de tegenstrijdigheden die inherent zijn aan de voorstellen in de folder:

- Door jezelf in te enten geef je blijk van altruïsme, stel je de samenleving in staat zichzelf te beschermen en de mensen in staat zichzelf te vinden;

- Het politieke orgaan feliciteert u met het maken van de juiste keuze;

- Wij begrijpen [feint de comprendre] wel dat u het niet begrijpt, dat u vragen hebt;

- U wordt uitgenodigd om te discussiëren met een « deskundige », de rol die u altijd hebt gekend, zittend op een schoolbank, onder het gewicht van alwetend gezag, degene die het begrepen heeft voor de onwetenden. 

- Deze deskundige zal u helpen « een keuze te maken op basis van betrouwbare informatie « . En dit is de perversiteit van het verhaal: als de persoon die vaccineert tot een goed sociaal subject wordt verklaard, kan de zogenaamd betrouwbare informatie die door de deskundige wordt gegeven alleen maar in die richting gaan. De « juiste keuze » is dus alleen te volgen wat de overheid aanbeveelt. Dus het is niet echt een keuze. Dit is pure manipulatie.

Als liegen de norm wordt

« Als iedereen de hele tijd tegen je liegt, is het resultaat niet dat je de leugens gelooft, maar dat niemand meer iets gelooft. Een volk dat niets meer kan geloven, kan geen mening vormen. Zij zijn niet alleen beroofd van hun vermogen om te handelen, maar ook van hun vermogen om te denken en te oordelen. En met zo’n volk, kun je doen wat je wilt.

Hannah Arendt

Liegen in het aangezicht van eenvoudig bewijs wordt de norm. Wanneer ouders hun verontwaardiging uiten wanneer een schooldirecteur besluit kinderen te vaccineren op de plaats waar zij leren, trekt hij een volkomen misleidende vergelijking:  » Het is niet de school die vaccineert, maar het dient als een plaats die ter beschikking wordt gesteld van de medische dienst van de school. Net zoals de school als stemlokaal dient bij verkiezingen.

Natuurlijk heeft het « aanbieden » aan leerlingen vanaf 12 jaar om zich te laten inenten met een experimenteel product voor een virus met een zeer lage dodelijkheidsgraad niets te maken met het ter beschikking stellen van de eigen vestiging aan mensen om te stemmen. In het eerste geval raken wij de geesten aan in de hoop dat de aanwezigheid in de school een « weloverwogen keuze » zal bevorderen, en raken wij de lichamen aan van degenen die dat doen. Dit heeft rechtstreekse gevolgen voor degenen (de leerlingen) die het gebouw bewonen en aan de basis liggen van de bestaansreden van het gebouw (de school), waardoor duidelijke gedrags- en relationele veranderingen in de groep⁽¹⁾ ontstaan. In het geval van intramurale vaccinatie is het gebouw dus van primair belang, vanwege het publiek waarvoor het gewoonlijk bestemd is (studenten), maar in het geval van verkiezingen is het gebouw van secundair belang, hetgeen verklaart waarom de plaatsen voor de stemmingen loodsen, sporthallen, feesttenten… kunnen zijn, waarbij de oppervlakte van de plaats het essentiële criterium is.

We zouden de voorbeelden kunnen vermenigvuldigen, maar u kent ze, als u nog tot helderheid in staat bent. Al deze media-politieke vertogen benadrukken het dubbeldenken van de wereld van 1984, waardoor de illusie van keuze wordt gewekt terwijl de dwingende context veel dichter bij verplichting ligt. Omdat je geen pistool tegen je hoofd hoeft te hebben om over dwang te beginnen. Nadat men een levenswijze en de behoeften daarvan heeft gecreëerd, is het afhankelijk stellen van de continuïteit van dit soort bestaan van de vaccinatie een vorm van bevel, verraderlijk natuurlijk, maar reëel.

« Weten zonder te weten, zich bewust zijn van de hele waarheid terwijl je slim geconstrueerde leugens vertelt. Twee tegengestelde meningen tegelijk hebben, met gelijke overtuiging. Logica tegen logica uitspelen, moraliteit aan de laars lappen en er tegelijk aanspraak op maken, geloven dat democratie onmogelijk is en de partij aanwijzen als de hoeder ervan, vergeten wat vergeten moet worden, en dan zo nodig de herinnering terughalen, om het daarna weer te vergeten. En vooral, om deze behandeling toe te passen op het proces zelf: bewust bewusteloosheid opwekken en de daad van zelfhypnose, waaraan men zich zojuist heeft overgegeven, onderdrukken — het toppunt van subtiliteit. Om het woord « doublethink » te begrijpen, moet men in staat zijn zelf te « doublethinken ».

George Orwell, 1984

De procedure was perfect. Zij creëerden een context (opsluiting, avondklok, maskers…), die op natuurlijke wijze de bijbehorende psychische stoornissen en het verlangen om eruit te stappen genereerde. Vervolgens boden zij hun « oplossing » (vaccinatie) aan, die reeds was bedacht voordat de ernst van de ziekte bekend was (en die werd ontwikkeld toen werd ontdekt dat zij niet zo dodelijk was), en vervolgens verdeelden zij de samenleving in twee groepen, gevaccineerden en niet-gevaccineerden, waarbij zij degenen die de officiële stem weigerden tot de tweede groep reduceerden. Van daaruit stelden zij « de terugkeer naar het normale leven » en « het behoud van het economische en sociale leven » afhankelijk van het bezit van een pasje dat alleen kon worden verkregen door te worden gevaccineerd (Covid Safe Ticket in Belgium — CST)⁽²⁾. De verdwijning van de nachtmerrie-achtige realiteit die de politici hebben voortgebracht, is dus afhankelijk geworden van de welwillendheid van het volk. Er heeft een enorme omkering van het oorzakelijk verband plaatsgevonden: van politiek naar individueel. Aangezien de politici niet langer verantwoordelijk waren voor wat zij tot stand hadden gebracht, was het aan de individuele burgers om zich te laten vaccineren om het STC te verkrijgen en « de samenleving te redden ». Dit is een diep pervers proces, aangezien een staat zijn almacht verbergt achter individuele verantwoordelijkheid, en deze verspreidt onder elk van zijn onderdanen terwijl hij hun nog steeds belooft dat zij vrij zijn. Dit is een specifiek kenmerk van totalitarisme.

« Iedere burger, of tenminste iedere burger die belangrijk genoeg is om in de gaten te worden gehouden, zou vierentwintig uur per dag onder het oog van de politie en binnen gehoorsafstand van de officiële propaganda kunnen worden geplaatst — met uitsluiting van alle andere communicatiekanalen. Het opleggen van volledige gehoorzaamheid aan de wil van de staat, maar ook volmaakte uniformiteit van mening over alle onderwerpen, werd voor het eerst mogelijk. 

George Orwell, 1984

Dit proces van massamanipulatie dat tot een collectief delirium leidt, bewijst ook dat wij ons niet in een gevaarlijke pandemische situatie bevinden. Omdat mensen, die zo nodig verantwoordelijk zijn, in een ernstige situatie zonder dwang de passende maatregelen zouden nemen. Vandaag de dag vaccineren de meeste mensen zich daarentegen niet omdat zij bang zijn voor het virus, maar omdat zij bang zijn niet terug te keren naar het leven dat zij hadden vóór⁽³⁾: zij vluchten en vernietigen hun vrije wil in de hoop weer te kunnen leven. 

« Orthodoxie is niet denken. Om niet te hoeven denken. Orthodoxie is onbewustheid.

George Orwell, 1984

Zo zien we het leed en het lijden van mensen die zich laten vaccineren, die dat niet willen, maar het doen om te ontsnappen aan de door de staat opgelegde maatregelen. Dit wijst op een volledig verlies van autonomie, waarbij het subject als enige verantwoordelijkheid neemt voor het collectief. De politieke verantwoordelijkheden zijn verdwenen, de keten van verantwoordelijkheden is gestopt bij het subject, alleen, na te zijn gemaskeerd, beperkt, onderworpen aan sociale distantie, maar niemand daarboven is nog verantwoordelijk — de directeur gehoorzaamt aan zijn toezichthoudende macht, de toezichthoudende macht de minister, de minister zijn partij, de regering, de regering de multinationals… 

Maar deze dagelijkse « keuzes » om te aanvaarden wat de regeringen ons dicteren, zijn een teken van de mentale onderwerping die de volgende aftredingen voorafgaat, het fenomeen van de « stap in de deur »: na het minste te hebben getolereerd, tolereren we het ergste.

Wij moeten het perspectief van waaruit wij beslissen veranderen: niet langer het slechtste aanvaarden om terug te keren naar een illusoire vrijheid (vakantie, enz.), maar van meet af aan weigeren wat ons wordt opgelegd en van daaruit ons leven inrichten. Alles moest anders, we wilden deze wereld van ongelijkheid, vernietiging van de natuur en lijden niet meer.

Het is tijd, is het niet?