Preludes tot overgang. Waarom de wereld veranderen?

De naam van Christian Araud was reeds bekend als medewerker van het tijdschrift Entropia (in de nummers 4 & 7). Hier signeert hij twee boeken. Het eerste is een verslag van zijn beroepsleven, de gebeurtenissen die hem op het idee van degrowth hebben gebracht. In dit opzicht is zijn carrière als internationaal consultant ontwikkeling is verre van voorbeeldig! Maar onze man, die nu met pensioen is, is zich hier goed van bewust. Als men chagrijnig is, kan men er altijd de bekentenissen in zien van een berouwvol persoon. Maar laat degene die de eerste keer de weg vond, de eerste steen werpen. Tijdens zijn vele reizen naar o.a. Maleisië, Korea, Roemenië, India, Mexico, Peru, Niger en Senegal werd hij geconfronteerd met de problemen op het gebied van water, intensieve landbouw, huisvesting, vervoer, enz. Zijn korte ontmoeting met Ivan Illich opende zijn ogen voor een andere kant van de realiteit in de wereld. Het is levendig geschreven, niet zonder zelfspot en vol zinvolle anekdotes. Het is duidelijk dat de lezing nogal licht is — in de positieve zin van het woord — en zich verwijdert van theoretische overpeinzingen over degrowth (die nochtans volkomen nuttig en onmisbaar zijn). 

Verandering van toon met Preludes to Transition. Christian Araud levert hier een zeer gestructureerd, gedocumenteerd en beargumenteerd werk ten gunste van een onontbeerlijke overgang, die hij koppelt aan en verzoent met — en dit is een van de originele kenmerken van het boek — degrowth. Hans Jonas en David Holmgren indachtig, schetst de auteur op lucide wijze een stand van zaken 

Het rapport beschrijft vier waarschijnlijke toekomstscenario’s: « bruine techno » (langzame oliedaling, snelle klimaatverandering), « groene techno » (langzame oliedaling, langzame klimaatverandering), « rentmeesters van de aarde » (snelle oliedaling, langzame klimaatverandering) en « reddingsboten » (snelle oliedaling, snelle klimaatverandering) Onder de top-down initiatieven vormen permacultuur en agro-ecologie in zijn ogen een soort toonbeeld. Hoofdstuk 5 biedt wegen voor actie, zowel individueel (vrijwillige eenvoud, spaarzaam en autonoom wonen) als collectief (ecowijken, ecowijken, de Ark van Noach), benoemt de obstakels voor politieke actie, maar ook de voorwaarden daarvoor, vergelijkt veerkrachtige leefstijlen in de stad en op het platteland, enz. Tenslotte beschrijft Araud enkele concrete ervaringen, met hun voor- en nadelen: de Mas de Beaulieu in de Ardèche, Les Amanins van de vereniging « Terre et humanisme » van Pierre Rabhi, de Trièves in de Vercors, tot Cuba en natuurlijk Totnes in het Verenigd Koninkrijk, waar de overgangsbeweging is ontstaan. Tussen pessimisme en optimisme schetst de auteur de contouren van een toekomst. Zijn standpunt zou ook kunnen worden samengevat als « niets is gewonnen, niets is verloren ». ARAUD Christian, LATOUCHE Serge (voorwoord), La décroissance ou le chaos. De reis van een internationale consultant, ed. Le pédalo ivre, 2012, 200 blz. 

ARAUD Christian, Preludes tot overgang. Waarom de wereld veranderen?, ed. Bloed van de Aarde, 2012, 240 pagina’s. 

Bernard Legros

Espace membre

Leden