Over het Covid-19 vaccin. Noch samenzwering, noch blind geloof

In België, zoals in alle Europese landen die beheersingsmaatregelen hebben genomen waarmee iedereen moeilijk kan leven, wordt het einde van de tunnel aangekondigd voor de zeer nabije toekomst dankzij de Covid-vaccins. Verschillende vaccins zullen over een paar weken beschikbaar zijn, met een geclaimde werkzaamheid van 95%… volgens de producenten. Nu moeten alleen nog vergunningen voor het in de handel brengen worden verkregen van het Europees Geneesmiddelenbureau: een formaliteit gezien de zeer korte termijnen. 

De woordvoerder van de Veiligheidsraad, dr. Yves Van Laethem, heeft herhaaldelijk verklaard dat kudde-immuniteit alleen kan worden bereikt door vaccins, op voorwaarde dat een dekking van ten minste 70% wordt bereikt.

Maar om dit te bereiken moeten de terughoudenden niet alleen worden gerustgesteld en overtuigd van hun doeltreffendheid, maar vooral ook van hun onschadelijkheid. Iedereen die dit discours betwist of wijst op de risico’s op lange termijn of de bijwerkingen van inderhaast geproduceerde en goedgekeurde vaccins, wordt in het beste geval geclassificeerd als een anti-vaccin ideoloog, en in het slechtste geval als een samenzweringstheoreticus. De meest gegronde bezwaren en terughoudendheid ten aanzien van onzekerheden werden terzijde geschoven, en de feiten die, hoewel bewezen, de vaccindoxa van de heer Van Laethem betwisten, werden genegeerd.

Maar feiten zijn feiten; zij kunnen worden genegeerd maar niet ontkend: zij zijn waardevoller dan overtuigingen. 

Ik leg ze hier voor voor kritisch onderzoek:

1. Algemeen wordt aangenomen dat het gemiddeld 10 jaar duurt om een nieuw vaccin te ontwikkelen, en dit wordt bevestigd door zowel de wetenschappelijke literatuur als de gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Bovendien blijkt uit dezelfde gegevens van de WHO dat⁽¹⁾ dat er geen vaccin operationeel is ter bestrijding van enkele van de meest verwoestende virussen die de laatste decennia zijn opgedoken; er wordt geen vaccin genoemd dat beschikbaar is (beschikbaar vaccin) voor de dodelijke ziekten AIDS, Ebola, ernstige dengue of Chikungunya. Met Covid-19 zullen we in minder dan een jaar over vaccins beschikken waarvan de doeltreffendheid is aangetoond via een versnelde procedure en na klinische proeven door de fabrikanten die om hun vertrouwen worden gevraagd. Het is moeilijk te geloven dat dezelfde veiligheidsgaranties kunnen worden verkregen uit klinische proeven die gedurende een paar maanden op een paar plaatsen worden uitgevoerd als uit proeven die gedurende een aantal jaren op veel verschillende plaatsen worden uitgevoerd. We herinneren ons de episode van het vaccin dat GlaxoSmithKline in nood ontwikkelde tijdens de H1N1-epidemie in 2009. Na twee jaar van wijdverbreid gebruik van dit vaccin in Finland had het vaccinbewakingssysteem een risico van narcolepsie vastgesteld gedurende de eerste zes maanden na de injectie bij kinderen en adolescenten. Een in 2013 door het British Medical Journal gepubliceerde studie bevestigde deze bevindingen voor het Verenigd Koninkrijk. Er zijn in totaal 1500 gevallen van narcolepsie in Europa en 80% van de slachtoffers zijn kinderen.⁽²⁾ Ter herinnering: narcolepsie is een chronische en ongeneeslijke neurologische ziekte die zich manifesteert in de vorm van plotselinge en acute slaperigheid die zich op elk moment van de dag en overal voordoet. Het tast de mentale functie en het geheugen aan en kan alleen met dure geneesmiddelen worden behandeld.
2. De vaccins die zeer binnenkort beschikbaar zullen zijn, respectievelijk geproduceerd door Pfizer/BioNTech en Moderna, plus Curevac, zijn van een nieuw type. Zij maken gebruik van biotechnologie door injectie van het RNA dat codeert voor het virale eiwit om het antigeen van het besmettelijke virus te maken dat wordt geproduceerd door de cellen van de gevaccineerde persoon. Dit is een eerste waar risico’s van een specifieke aard moeten worden gevreesd. Zoals de moleculaire geneticus Christian Velot als voorzitter van de Wetenschappelijke Raad van het CRIIGEN in een recent deskundigenverslag opmerkt, zijn de risico’s van recombinante virussen en insertiemutagenese reëel. Maar hij benadrukt dat antivirale vectorimmuniteit ook rechtstreeks kan interfereren met de gewenste werkzaamheid van het vaccin, en concludeert dat de huidige kandidaat-vaccins een grondige gezondheids- en milieu-evaluatie vereisen die onverenigbaar is met de urgentie.⁽³⁾ Deze evaluatie heeft niet plaatsgevonden en zal niet plaatsvinden als er niets verandert. Om de invoering van dit type vaccin te bespoedigen, hebben de Raad van Ministers van de Europese Unie en het Europees Parlement⁽⁴⁾ heeft op 15 juli, in het kader van een spoedprocedure en zonder debat of amendementen, een verordening aangenomen op grond waarvan producenten van vaccins tegen Covid-19 kunnen ontsnappen aan de verplichting om vooraf een milieueffectbeoordeling en een bioveiligheidsstudie uit te voeren. Deze afwijking van de GGO-wetgeving is volledig in strijd met het voorzorgsbeginsel, een basisbeginsel van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.* Slechts een kleine minderheid van de leden van het Europees Parlement heeft het aangedurfd zich tegen dit besluit te verzetten. Naast het risico dat geen rekening wordt gehouden met de neveneffecten als gevolg van het gebrek aan kennis achteraf, is er ook het ecologische risico en uiteindelijk het gezondheidsrisico in verband met de mogelijke verspreiding van recombinante virussen die potentieel gevaarlijker zijn dan het virus dat men wil bestrijden. Zes verenigingen (CNMSE, Terra SOS Tenible, LNPLV, EFVV, AIMSIB en Children’s Health Defense Europe) hebben bij het Europese Gerecht van eerste aanleg een beroep tot nietigverklaring van deze nieuwe Europese verordening ingesteld, omdat zij van mening zijn dat het niet gerechtvaardigd is om onder het mom van urgentie af te wijken van het voorzorgsbeginsel.
3. De onderhandelingen die de Europese Commissie met de farmaceutische bedrijven heeft gevoerd, zijn in het diepste geheim gevoerd, hetgeen herhaaldelijk aan de kaak is gesteld door Europees parlementslid Michèle Rivasi: noch de in het geheim gesloten precontractuele overeenkomsten, noch de ruwe gegevens van de klinische proeven, noch de gehanteerde criteria inzake doeltreffendheid zijn beschikbaar. Wat in ieder geval een gegeven lijkt te zijn, is de clausule volgens welke de producenten aansprakelijk zullen zijn voor producten met gebreken, maar niet voor schade als gevolg van ongewenste bijwerkingen, die onder de verantwoordelijkheid van de Lid-Staten zal vallen! Het is overduidelijk dat de grote winnaars van deze overeenkomst in ieder geval de vaccinproducenten zijn, die verzekerd zijn van een gebonden markt zonder financiële risico’s.
4. De basisveronderstelling bij onderhandelingen tussen twee partijen is dat zij te goeder trouw handelen. In dit verband moet men zich afvragen hoeveel vertrouwen moet worden gehecht aan de verklaringen van de farmaceutische bedrijven die vaccins produceren. Wat meer bepaald Pfizer betreft, is het een feit dat er de voorbije 15 jaar meerdere veroordelingen zijn uitgesproken tegen de onderneming⁽⁵⁾. Pfizer bijvoorbeeld pleitte in 2009 schuldig voor misleidende reclame voor verschillende geneesmiddelen in de VS en betaalde een boete van 2,3 miljard dollar om een rechtszaak te vermijden. Eerlijkheidshalve kan worden gezegd dat Pfizer niet het zwarte schaap van de farmaceutische industrie is; de meeste van zijn concurrenten hebben een staat van dienst die nauwelijks vleiender te noemen is. We zijn op zoek naar een wit schaap.
5. We moeten op onze hoede zijn voor aankondigingen. Dit is de conclusie die kan worden getrokken uit de lange lijst van in rook opgegane verwachtingen als gevolg van voorbarige beweringen over de doeltreffendheid van vaccins die op weg zijn naar de markt. Onlangs hebben zich twee bijzonder dramatische gebeurtenissen voorgedaan. Zij onthullen het inherent gevaarlijke karakter van een vaccinwedloop waarbij de fundamentele ethische beginselen van het medisch onderzoek worden vergeten.

Het geval van dengue hemorragische koorts: verknoeide klinische proeven

In 2015 werd een vaccin dat door Sanofi was ontwikkeld, aangekondigd als een wonder van wereldformaat. Het was een wereldprimeur, na twintig jaar onderzoek en 1,5 miljard euro aan investeringen. Zodra de aankondiging was gedaan, begon de wetenschappelijke gemeenschap te waarschuwen voor de onovertuigende resultaten van de eerste klinische proeven. De Filippijnse regering lanceerde enthousiast een inentingscampagne die rampzalig bleek te zijn: 500 kinderen stierven en enkele duizenden leden ernstige bloedingen. Het risico op ernstige dengue bleek 7 keer hoger te zijn bij gevaccineerde kinderen jonger dan 5 jaar dan bij niet-gevaccineerde kinderen. Uit de klinische proeven van fase 3 bleek na heranalyse dat geen rekening werd gehouden met de dengue-anamnese. Het programma werd uiteindelijk stopgezet. 

Malaria vaccin wordt getest in Afrika⁽⁶⁾

In januari 2020 onthulde een artikel dat was gepubliceerd in het British Medical⁽⁷⁾ en was ondertekend door verscheidene ervaren epidemiologen die bekend zijn met de Afrikaanse context, de nadelige effecten van het vaccin van GSK, Mosquirix, dat al verscheidene jaren in Afrika wordt getest. 

Na hard te hebben gezocht naar bijwerkingen in de verslagen die tussen de industrie en de gezondheidsautoriteiten (WHO en Europees Geneesmiddelenbureau) zijn uitgewisseld, kwamen de auteurs tot de volgende conclusie:  » de toxiciteitsgegevens zijn catastrofaal: meer meningitis, meer cerebrale malaria en een verdubbeling van de sterfte onder vrouwen onder de gevaccineerden.

Het zou logisch zijn geweest om het experiment onmiddellijk te stoppen, gezien deze rampzalige resultaten. Maar het besluit was anders: een nieuw onderzoek instellen om na te gaan of het vaccin inderdaad het risico van cerebrale malaria (vaak dodelijk) en het sterftecijfer bij gevaccineerde babymeisjes verhoogt.

Erger nog, dit nieuwe onderzoek werd gepland zonder de geïnformeerde toestemming van de ouders, met het valse argument dat het toevertrouwen van de baby aan verzorgers een impliciete toestemming vormde. Deze duidelijke schending van de medische ethiek werd aan de kaak gesteld in een nieuw artikel in de BMJ van 24 februari 2020⁽⁸⁾.

Tot besluit

Al deze feiten samen doen gerechtvaardigde vragen rijzen over de relevantie van een vaccinatiecampagne in een context waarin de informatie over de doeltreffendheid van vaccins louter reclame is en niet erg expliciet, en waarin de mogelijke risico’s voor de gevaccineerden worden genegeerd. Nog ernstiger is de sprong in het onbekende die het grootschalige gebruik van RNA-vaccins is.

Het immuunsysteem van iedereen versterken is een keuze zonder risico’s: de vervuiling verminderen die de immuniteit verzwakt, ervoor zorgen dat iedereen toegang heeft tot een gezonde en evenwichtige voeding, het gebruik van nuttige vitamines (vitamine D) en spoorelementen (zink) aanmoedigen, en een gezonde levensstijl aanmoedigen (regelmatige lichaamsbeweging en naar buiten gaan in de frisse lucht) maken allemaal deel uit van een plan voor immuniteit waarbij iedereen wint… behalve de geneesmiddelenmultinationals en de vervuilers van alle soorten

Vergeet niet dat vaccinatie een medische handeling is. In dit verband is nauwkeurige en objectieve informatie vereist over de mogelijke risico’s voor elke patiënt in verhouding tot de verwachte voordelen. Bovendien is het een preventieve medische procedure. Bij gebrek aan betrouwbare gegevens over de doeltreffendheid van het vaccin voor elke individuele persoon, moet het ten minste mogelijk zijn de voordelen ervan voor de samenleving in haar geheel te rechtvaardigen, gezien de hoge kosten van de operatie en het gebrek aan beschikbare betrouwbare prognoses. Ons wordt gevraagd te geloven in de juistheid van een keuze door blind en doof te blijven voor alle signalen die ons waarschuwen. 

Een ander preventiebeleid ligt echter binnen ons bereik. Het immuunsysteem van iedereen versterken is een keuze zonder risico’s: de vervuiling verminderen die de immuniteit verzwakt, ervoor zorgen dat iedereen toegang heeft tot een gezonde en evenwichtige voeding, het gebruik van nuttige vitamines (vitamine D) en spoorelementen (zink) aanmoedigen, en een gezonde levensstijl aanmoedigen (regelmatig lichaamsbeweging en naar buiten gaan in de frisse lucht) maken allemaal deel uit van een win-winplan voor de immuniteit.⁽⁹⁾ … behalve voor de multinationale medicijnfabrikanten en allerlei vervuilers. Vreemd genoeg ontbreekt dit alles in het discours van politici en deskundigen. 

Een laatste woord: het vaccin tegen het seizoensgriepvirus is al tientallen jaren beschikbaar en wordt op grote schaal aanbevolen. Het heeft het virus nooit uitgeroeid of de duizenden jaarlijkse sterfgevallen als gevolg van de griep voorkomen.

Paul Lannoye, lid van het bureau van de Grappe VZW. Voormalig voorzitter van de groene fractie in het Europees Parlement. Artikel oorspronkelijk gepubliceerd op de GRAPPE website, grappebelgique.be