OLIGARCHIE, ALS JE ONS VASTHOUDT

Twee recente Belgische nieuwsberichten zijn met elkaar verweven en moeten aan elkaar worden gekoppeld om ze beter te begrijpen:

1. Op zaterdag 17 augustus publiceerde L’Echo een artikel over een vertrouwelijk auditrapport van de Inspectie van Financiën, volgens hetwelk het hoofdkwartier van de federale politie de belastingbetaler tientallen miljoenen euro’s te veel heeft gekost. In het verslag wordt ook een reeks ernstige tekortkomingen in dit dossier aan de kaak gesteld, zoals de niet-naleving van de wet op de overheidsopdrachten. Waar gaat het over?

In 2001 verkocht de federale regering de Administratieve Stad aan een vennootschap die voor 60% in handen was van Breevast, het bedrijf van een Nederlandse miljardair met een zwavelachtige reputatie, Frank Zwegers, en voor 40% van Immobel. 276,5 miljoen voor de verkoop, maar huurt hetzelfde gebouwencomplex voor een geïndexeerde jaarlijkse huur van Na de in 2009 voltooide renovatiewerkzaamheden zou de huur tot 54,2 miljoen zijn gestegen. Het behoeft geen betoog dat deze prijzen monsterlijk zijn en totaal niet stroken met het algemeen belang.⁽¹⁾

In 2010, in de loop van de actualiteit, neemt de regering het besluit om de federale politie op deze locatie te consolideren. De dienst die bevoegd is voor dit soort contracten is de Regie der Gebouwen. « Volgens haar eigen verklaringen kreeg zij signalen van de federale politie en van voormalige ministers van Binnenlandse Zaken van Open Vld dat hun voorkeur uitging naar het Breevast- en Immobel-project « , luidt het auditrapport. Hoewel de Régie verantwoordelijk was voor de uiteindelijke keuze, voelde zij zich « verplicht ». Het kabinet van de minister van Financiën — destijds Didier Reynders (MR) — was verantwoordelijk voor de Regie der Gebouwen en speelde een belangrijke rol bij de keuze van de Cité administrative. « Maar op basis van de beschikbare documenten is het niet eenvoudig om te weten wie wat heeft besloten.

Het is al 8 jaar geleden dat een strafrechtelijk onderzoek werd ingesteld tegen de voormalige baas van de Brusselse PJ, Glenn Audenaert, die geld zou hebben ontvangen van de Nederlandse baas Frank Zweegers, de voormalige eigenaar van de Administratieve Stad. Waren er steekpenningen betrokken bij sommige van de vreemde beslissingen?⁽²⁾ Kortom, we beschikken nu over een schatting van de corruptiekosten (40 miljoen euro) in deze affaire dankzij het werk van een journalist (Lars Bové) en de moed van een bron die het heeft aangedurfd dit verslag aan het licht te brengen.

2. Het tweede bericht betreft een wetsvoorstel van Didier Reynders om klokkenluiders en journalisten die geheime overheidsinformatie onthullen te bestraffen met enkele maanden gevangenisstraf en duizenden euro’s aan boetes.⁽³⁾Dit is een perfect voorbeeld: Lars Bové maakt vertrouwelijke informatie bekend in een controleverslag van de Inspectie van Financiën. Deze openbaarmaking is duidelijk in het belang van Didier Reynders en in het algemeen belang, maar als de wet in kwestie wordt aangenomen, kunnen journalisten zoals Lars Bové in België worden vervolgd en gevangengezet… in 2019.

Nee, we hebben het niet over een dictatuur in een Afrikaans land, maar over België…

Eric Arthur Parme