Kapitalisme en de gezondheidscrisis

Illustré par :

De psychoanalyticus en filosoof Cornelius Castoriadis maakte tijdens zijn leven onderscheid tussen twee voorouderlijke projecten die in de mensheid op het spel staan: het proces van autonomie en dat van rationele controle. Het kapitalisme heeft allang het eerste verhuld door van het genot van het goed een demonstratie van de vrijheid van het subject te maken. Het tweede lijkt op de verwerkelijking van een fantasie van wereldwijde beheersing van de natuur en de mens door de mens. Alles wijst erop dat het beheer van de pandemie de « psychische processen » van het kapitalisme versterkt. Een kort overzicht. De moderniteit put de grote idealen uit(1); de desinvestering in het transcendente aspect van het bestaan en de ontgoocheling met de wereld zijn zo sterk toegenomen sinds het begin van de gezondheidscrisis. Terwijl de instrumentele rede zich reeds opdrong aan ons geweten, krijgt zij nu een nog grotere betekenis. Het werd in het belang van de economische prestaties gebruikt om fors t …
Notes et références
  1. 1 Voir Charles Taylor, Le malaise de la modernité, Le Cerf, 2002.
  2. Voir Jean-François Lyotard, La condition postmoderne, Les éditions de Minuit, 1979.
  3. Voir Jean Pierre Lebrun, La perversion ordinaire, Denoël, 2007 et Un monde sans limite, Erès, 2011 ; Dany-Robert Dufour, La cité perverse, Denoël, 2009.
  4. Voir Anselm Jappe, La société autophage, La Découverte, 2017 ; Christopher Lasch, La culture du narcissisme, Climats, 2000.

Espace membre

Leden