Kairos Weekly 8

Deze zomer wordt het Kairos ‘Weekblad’ geschreven, zodat wat we dit voorjaar in woord en beeld hebben gebracht in een nieuw formaat onder uw aandacht wordt gebracht. Omdat we de huidige gebeurtenissen snel vergeten, maar ons herinneren wat geweest is, helpt ons het heden te begrijpen en ons voor te bereiden op de toekomst, en er misschien zelfs aan deel te nemen.

Er zijn een paar redenen waarom we een serie hebben genoemd die niet weekblad Hebdo kan zijn. Ten eerste heeft het team onze onregelmatige bijeenkomst gemakshalve zo genoemd, gebruik makend van een opportune afwezigheid van mijn kant. Een veel voorkomend woord, wekelijks, ze was vergeten dat dit betekende dat we een programma per week moesten maken, vier per maand, 52 per jaar… Er is dus maar een jubileum voor nodig, zoals het 10-jarig bestaan van Kairos, om de tijd te vinden om ons wekelijks te doen. En dan is er nog een andere, belangrijkere reden: Kairos leeft alleen dankzij de gulheid van zijn lezers. Het geld van de belastingbetaler, dat spaarzaam werd verdeeld via de steun aan de periodieke pers, is ons ontnomen, omdat wij niet zeggen wat degenen die het verdelen willen horen. Het zal des te meer zijn wie er voor IPM, Rossel of RTBF zal gaan… Kairos heeft dus de middelen niet.

In dit opzicht staat Europa, als het om geld verdienen gaat, niet aan het einde van de rij, met meer dan 15.000 lobbyisten geconcentreerd in zijn hoofdstad, die veel meer gewicht in de schaal leggen dan de 447 miljoen Europeanen. 

Degenen die nog steeds denken dat hun instellingen zich inzetten voor het milieu, sociale kwesties en biodiversiteit, dromen. Wij moeten niet wachten tot degenen die zijn gevormd om de groei te dienen en wier grondslagen op een mercantiele logica zijn gebaseerd, plotseling het tegendeel gaan doen van wat zij geprogrammeerd zijn te doen.

De elektrische auto maakt deel uit van deze fantasiewereld. Op woensdag 8 juni heeft het Europees Parlement ingestemd met de beperking van de uitstoot van nieuwe auto’s tot nul vanaf 2035, waardoor volgens hen de Europese uitstoot tegen 2030 met 55% zal zijn gedaald en vanaf die datum alleen nog maar E‑cars mogen worden verkocht en een vergunning krijgen. Het is een grap dat Europa zijn meest vervuilende produktiebedrijven heeft verplaatst en het delirium van consumptie los van produktie tot een collectief delirium wil maken. Nuluitstoot bestaat niet, zolang geen rekening wordt gehouden met de energie die nodig is voor productie, winning, omzetting, fabricage, vervoer, toepassing, onderhoud en recyclage, de zogenaamde grijze energie. In deze levenscyclus is de Europese propaganda erin geslaagd de aandacht alleen op het gebruik te richten: als je rijdt, stoot je niets uit! Een beetje zoals ons voedsel of onze kleren: zolang we de slaven die ze produceren niet zien, bestaat het niet. Maar om over extractie en recyclage te spreken, dit is een ramp. Voor de elektrische auto zijn materialen nodig die in Afrika en Azië uit de bodem worden gerukt, metalen en zeldzame aardmetalen, waarvan de laatste zeer moeilijk te recyclen zijn, sommige zelfs helemaal niet. Deze niet verwerkte grijze energie maakt de elektrische auto even vervuilend als de auto met verbrandingsmotor: hij zou pas na 100.000 kilometer ecologisch efficiënt zijn. Deze leugen stelt hen in staat hun nieuw taalgebruik te gebruiken en te spreken over « neutraliteit » van het klimaat.

Dit maakt deel uit van de greenwashing, om nog maar te zwijgen van de manier waarop de elektrische auto past in een systeem om mensen op te sporen en hun bewegingen te controleren, waarbij hun autonomie wordt beperkt door afhankelijkheid van een energiebron die moeilijk op te slaan is.

Zie dus in hun manoeuvre geen ecologische bekommernis, zij hebben de thermische auto laten leven voor zover dat voor hen nuttig was. Als zij veranderen, is het om op de oude voet verder te gaan, en te zorgen voor business as usual. Evenzo hebben zij besloten om, na minstens twee decennia, in 2024 één enkele oplader voor tablets, smartphones en andere aangesloten apparaten verplicht te stellen. Maar niet te snel. Cynisch, als we weten dat deze laders objecten zullen exploiteren die onderhevig zijn aan geprogrammeerde veroudering, d.w.z. de verkorting van hun levensduur tot de kortst mogelijke tijd, om de winstgevendheid van de captains of industry en de aandeelhouders te garanderen.

Europees links feliciteert zichzelf en denkt dat het de lobby’s heeft verslagen, de Groenen betreuren het dat het verbod niet al voor 2030 geldt, rechts had liever een vermindering van de uitstoot van auto’s met 90% tegen 2035 gezien… zonder dat een van hen begrijpt of wil toegeven dat de lobby’s voor elektrische auto’s en die voor fossiele brandstoffen het volkomen met elkaar eens zijn. De Supermajors, de grootste oliemaatschappijen, investeren zowel in zogenaamde hernieuwbare energie als in olie.

En we feliciteren onszelf altijd, zoals we in Frankrijk doen, wanneer de keuze niet die van extreem-rechts is, alsof ja zeggen tegen degene die nee zegt, en vice versa, een garantie voor kwaliteit zou zijn. We hebben gezien hoe Macron was in het eerste lustrum, hier gaan we weer, de man die in de oren van de rijken sprak heeft deze keer naast centrum-links, centrum en centrum-rechts ook stemmen weggesluisd van klassiek rechts in 2017. Tenslotte koesteren sommigen hoge verwachtingen van de parlementsverkiezingen van 12 en 19 juni, vooral wegens het verrassende verkiezingsakkoord van links. Ook hier is er weer de knagende politiek van de oppositie, waarin ideeën en waarden moeilijk tot uiting kunnen komen, behalve in persoonlijke ontmoetingen. We hebben dus een smeltkroes van pro-nucleaire en productivistische communisten, de « Insoumis » die hadden gevraagd om niet op Le Pen te stemmen, maar niet om zich te onthouden van stemming, wat in uitstekende bewoordingen neerkomt op het vragen om op Macron te stemmen; de Mélenchonistes, technofielen en niet erg vlug om zich te verzetten tegen de stoomwals van Progress met een hoofdletter P, minder atlantici dan de socialisten, maar eurofielen en dubbelzinnig wat betreft het vertrek uit de NAVO. Ofwel, het zal weer het « minste kwaad » zijn voor een deel van degenen die zich tegen Macron willen verzetten en nog steeds denken dat de stemming iets kan veranderen. Geconfronteerd met de continuïteit van hetzelfde, is het moeilijk, zelfs in dit geval, zich voor te stellen dat er verandering kan komen vanuit de hemicycli.

Laten we de zeshoek verlaten om dichterbij te komen, met niet minder slecht nieuws: Wallonië heeft een aanbesteding uitgeschreven voor de aanwerving van een Kapo-arts die zal toezien op de naleving van het Waalse pandemiedecreet dat enkele maanden geleden werd gestemd. 

In zijn aanklacht, zal het, en ik citeer:

  • 1. Ervoor zorgen en, in voorkomend geval, eisen dat de persoon die ervan wordt verdacht een levensbedreigende ziekte op korte termijn te hebben of de symptomatologie van een ernstige epidemische aandoening te vertonen, alsmede de persoon of personen die hem besmet kunnen hebben of door hem besmet kunnen zijn, de nodige onderzoeken ondergaan en, in voorkomend geval, een passende preventieve of curatieve medische behandeling ondergaan met de steun van de arts van de patiënt op wie de verklaring betrekking heeft;
  • 7. Geef zo nodig opdracht tot isolatie van personen die besmet zijn of besmet kunnen zijn:

- binnen een ziekenhuisafdeling die relevant is voor de gezondheidssituatie, na overleg met het betrokken ziekenhuis;

- thuis ;

- op een andere geschikte plaats voor dit doel.

  • 10. De perso(o)n(en) met een ziekte waarvoor een aangifteplicht bestaat, verbieden beroepsactiviteiten uit te oefenen en zich in enige gemeenschap op te houden
  • 12. de ontsmetting van voorwerpen en gebouwen te gelasten, alsmede de isolatie, behandeling en, indien nodig, het doden en verbranden van dieren waarvan vermoed wordt of bekend is dat zij besmet zijn

In dezelfde geest voorspelt de onverwoestbare Elio Di Rupo, degene die liegt in persconferenties zonder zich te storen aan Youtube of FaceBook, twee scenario’s in geval van een terugkeer van Covid in Wallonië: « Er zullen twee opties zijn, en niet één meer »: « Als de pandemie weer de kop opsteekt met een van beide varianten, zullen er twee opties zijn, en niet één meer, » begon de socialist. « Isoleer jezelf volledig of laat je vaccineren. Omdat het Gewest inactiviteit niet langer zal kunnen financieren ». Grappig, als je weet dat politici verantwoordelijk zijn voor het nemen van ongerechtvaardigde of buitenproportionele maatregelen, geprezen door journalisten op hun pagina’s terwijl ze iets anders aan het doen waren in hun leven, zoals de redacteur van La Libre Dorian De Meeûs.

Europa loopt ook vooruit en besluit op 7 juni het Covid-certificaat in de Europese Unie te verlengen, zonder enige controle en rekening houdend met de openbare raadpleging over dit onderwerp die meer dan 385 191 personen en reacties heeft opgeleverd. Het Europees Parlement wil zelfs meer bevoegdheden aan de Commissie geven. Dit alles zal de stipendiaire universiteiten, die hun inentingstempel reeds aan het inwijden zijn, tot grote vreugde stemmen.

Om terug te komen op de geneesheer-inspecteur die door het Waalse Gewest zal worden aangeworven, volgens het aanbod op de website Wallonie.be, zal hij man (M), vrouw (F) of…(X) zijn ». Hier, in de lucht van de tijd. Zoals Barbie die haar nieuwe transseksuele pop presenteert, die bij kleine kinderen geen verwarring zal stichten die hun identiteit zou kunnen verstoren.

Een tekst die door een groep ondertekenaars zal worden voorgesteld voor een carte blanche in een Belgisch dagblad, carte blanche natuurlijk altijd als het gaat om het delen van een onderwerp dat verdeeldheid zaait, waarbij de mainstream media de informatie degraderen naar de rang van opinie, deze tekst, getiteld « Maar waar gaan we heen? Maar waar gaan we heen? » vraagt naar de inflatie van verzoeken om geslachtsverandering bij kinderen en adolescenten, maar het meest verrassende voor hen « is dat zo’n verzoek onmiddellijk letterlijk wordt genomen, alsof het vanzelfsprekend is dat er positief op wordt geantwoord. Met andere woorden, « het individuele ‘gevoel’ moet nu onmiddellijk de autoriteit worden ».

Ik citeer opnieuw: « De fundamentele vraag blijft: lijdt een kind onder het feit dat het niet krijgt wat het wil, of lijdt het onder het feit dat het niet bereid is te verdragen dat het niet alles krijgt wat het wil?

Pfizer en de LGBTQ+ Lobby gaan hand in hand, terwijl de eerstgenoemden enorme winsten opstrijken en de vingerwijzende antifa’s overal discriminatie roepen, waardoor de weg vrij is voor de multinationals.

Dus Kairos zal de maan blijven tonen, wat ze ons ook vertellen of doen. Hiervoor hebben we uw hulp nodig.

Om de originele video te zien: https://www.kairospresse.be/kairos-hebdo-n8/

Espace membre

Leden