Jaak Raes, de baas van de Sûreté, moet leren lezen!

De administrateur van de Staatsveiligheid, onze civiele inlichtingendienst, heeft net een interview gegeven aan het tijdschrift Humo. Hij beantwoordt de vragen van journalist Jan Antonissen over vele hete en zelfs explosieve onderwerpen. Hij bevestigt onder meer de aankoop door de Belgische Staat van een toren van 23 verdiepingen tegenover het Gare du Nord in Brussel voor het bescheiden bedrag van 370 miljoen. Het heet Möbius II. Het is de bedoeling dat de staatsveiligheid er vanaf 2025 gehuisvest wordt.

De opdracht werd zonder aanbesteding en onder druk gegund. « Het parlement keurde de aankoop in één dag goed en de staatssecretaris van begroting, Eva De Bleeker (Open VLD), vond het te snel » ⁽¹⁾. Er kan veel kritiek worden uitgeoefend op dit besluit, dat vreemd genoeg doet denken aan het besluit om de federale politie een paar jaar geleden te verplaatsen. 

Op de grond is te zien dat het gebouw ondergrondse parkeergarages heeft, die een ideaal doelwit zijn voor terroristen die met een voertuig vol explosieven dicht langs de funderingen van het gebouw kunnen rijden. Het is grappig, omdat de verhuizing van de federale politie juist werd gerechtvaardigd door het feit dat hun parkeerterreinen, gezien het gevaar voor aanslagen, niet meer in de fundering van hun nieuwe hoofdkwartier zouden liggen.

Men ziet ook dat dit gebouw ideaal gelegen is in de as van één van de landingsbanen van de luchthaven van Zaventem. Een mogelijk vliegtuig bestuurd door kamikazes zou een zeer korte vlucht hebben alvorens Möbius II te bereiken.

We zullen kijken naar de huidige eigenaars van Möbius II.

De recente geschiedenis heeft immers aangetoond dat het voor een kritieke infrastructuur zoals de Sûreté belangrijk is te weten wat er zich afspeelt op de bouwplaats van haar toekomstige hoofdkwartier. Zo is het hoofdkwartier van de Raad van Ministers van de Europese Unie, een gebouw dat naar Justus Lipsius is genoemd, letterlijk volgestouwd met afluisterapparatuur door een buitenlandse inlichtingendienst, zoals op 19 maart 2006 in Le Figaro is onthuld ⁽²⁾.

Wie zijn de huidige eigenaars van Möbius II? Het gaat om Immobel en Fidentia Belux Investments.

Laten we even naar Immobel kijken.

Vreemd, het was dit bedrijf dat reeds betrokken was bij de verhuizing van de federale politie in samenwerking met een Nederlandse ontwikkelaar. Een zaak waarin 40 miljoen aan overheidsgeld was verdwenen ⁽³⁾. De uitvoerend voorzitter is Marnix Galle. Hij is de zoon van de SPA minister, Marc Galle. Laatstgenoemde overleed enkele dagen voor de opening van zijn proces wegens verduistering van een erfenis ⁽⁴⁾.

De jonge Marnix moest België verlaten om aan justitie te ontkomen nadat hij aan het eind van zijn studie zeer ernstige gewelddaden had gepleegd. Hij verbleef toen een tijdje in de VS om er even tussenuit te zijn. Bij zijn terugkeer trouwde hij met Veerle Michiels, de dochter van Willy Michiels. De laatste was beter bekend als de ‘Bingo King’ aka d’n Chipper. Hij regeerde over een waar speelimperium in België ⁽⁵⁾.

Deze functies brachten hem in contact met talrijke maffia’s en criminele groeperingen in België en de rest van de wereld. En zo was het niet meer dan normaal dat Marnix Galle in contact kwam met deze onderwereld waarin hij zijn schoonvader jarenlang had bijgestaan.

Hun relatie kwam onder spanning te staan toen Marnix Galle en zijn vrouw scheidden. En Galle stichtte een eerste bedrijf in onroerend goed, Alfin, voordat hij Immobel overnam.

Hij trouwde met Michelle Sioen die Sioen Industries leidt, een wereldleider in de productie van dekzeilen voor vrachtwagens. Het koppel haalde de krantenkoppen toen ze directe buren werden van de koninklijke familie. Zij hebben inderdaad de Stuyvenberg, de voormalige residentie van koningin Fabiola, gehuurd voor 30 jaar ⁽⁶⁾.

In dit artikel stelt de journalist de volgende vraag aan de vastgoedmakelaar die verantwoordelijk is voor de verhuur: « Aangezien de ligging gevoelig is », gelegen in het koninklijk domein van Laken, op een boogscheut van de kastelen van Laken en Belvedere waar de koningen Filip en Albert wonen, « was er een geschikt gezin nodig », voegt de vastgoedmakelaar er bescheiden aan toe. Betekent dit dat de huurders nauwlettend in de gaten werden gehouden door de Belgische veiligheidsdiensten, waaronder de Staatsveiligheid? « Ja, natuurlijk. » 

Is Marnix Galle gekalmeerd van het rondhangen met de mooie mensen? Het antwoord komt niet uit België maar uit Spanje.

Inderdaad, Marnix Galle heeft in Spanje, tussen Grazalema en Ronda, een enorm jachtdomein verworven. Hij kwam echter al snel in de problemen met plaatselijke milieuleiders. Ze beschuldigden hem van het afsluiten van de openbare wegen die zijn landgoed doorkruisten. De leider van dit protest is Juan Clavero. Bij een « gelukkige » controle door de Guardia Civil werd 47 gram cocaïne in zijn auto gevonden.

Er vonden demonstraties en rellen plaats ter ondersteuning van de milieuleider en een rechtbank oordeelde dat het om een valstrik ging. De werknemers van Galle worden er sterk van verdacht de drugs zonder medeweten van de automobilist te hebben geplaatst ⁽⁷⁾.

Galle ontkent enige betrokkenheid bij de zaak.

Tijdens zijn interview met Humo vroeg de journalist aan Jaak Raes of hij wist met wie de Regie der Gebouwen onderhandelde over de aankoop van het gebouw. Hij antwoordde: « Wie zeft gefinancierd, weet ik niet. Het intereseert me eerlijk gezegd ook niet. »

Het kan hem duidelijk niet schelen.

Wij nodigen de heer Raes uit zijn computer te openen en de rapporten over Marnix Galle en de Bingokoning te lezen die de agenten van de Sûreté zeker moeten hebben geschreven, gezien het belang van de personen in kwestie.

In het interview toont Raes zich zeer trots om de boodschap van dank aan de Sûreté te tonen die de Koning heeft gestuurd voor het werk van onze inlichtingendienst in de strijd tegen het terrorisme. Het is niet zeker dat hij er nog een krijgt… voor de strijd tegen de georganiseerde misdaad.

Laten we, na de projectontwikkelaars, een blik werpen op het architectenbureau dat verantwoordelijk is voor de bouw van Moëbius II. Dit is het Assar kantoor.

Onze trouwe lezers herinneren zich wellicht een van onze artikelen met de titel « Welkom in de Plutocratie », dat we in april 2018 publiceerden. Dit artikel beschreef de verrotte netwerken van de MR. Het bevatte de publicatie van bewijsmateriaal dat Jean-Pierre Reynders, de broer van de huidige EU-commissaris voor Justitie, verantwoordelijk was geweest voor de bouw van veiligheidsvoorzieningen in de Russische ambassade. Voor wie in de veiligheidswereld werkte, betekende dit een mogelijke toegangspoort tot corruptie en nauwe banden tussen de Reynders-clan en de Russische diensten.

Vervolgens bleek dat Jean-Pierre Reynders bij Assar in dienst was getreden en toegang had tot de plannen voor het nieuwe hoofdkwartier van de Navo in Evere, waarvoor Assar verantwoordelijk was.

Ongelooflijk maar waar.

Nu zien we dat hetzelfde bureau van Assar verantwoordelijk is voor de bouw van het hoofdkwartier van de Sûreté.

Het is vermeldenswaard dat de intermenselijke relaties van Jean-Pierre Reynders niet ophouden bij Rusland. Hij was ook erg close met een Marokkaanse spion genaamd Kaoutar Fal. Zijn activiteiten waren zo indringend dat België het van zijn grondgebied moest verdrijven ⁽⁸⁾.

Het plaatsen van microfoons in het toekomstige hoofdkwartier van de Belgische binnenlandse inlichtingendienst is duidelijk een hoofddoel van de Russische en Marokkaanse diensten.

Ter herinnering, het is aan het licht gekomen dat laatstgenoemde illegale afluisterpraktijken had gebruikt om president Macron te monitoren, via het Israëlische softwaresysteem Pegasus ⁽⁹⁾. Het is duidelijk dat diensten uit « bevriende » landen zich soms slecht kunnen gedragen…

Kortom, de voorgestelde verhuizing van de Sûreté lijkt te zijn ingegeven door iets anders dan de belangen van de dienst.

Het is ook de vraag of het nodig is een toren van 23 verdiepingen te kopen wanneer de Sûreté momenteel een gebouw van 7 verdiepingen in gebruik heeft. De titel van Humo’s artikel zegt het al: de agenten van de Sûreté doen nauwelijks nog inlichtingenwerk. Waarom het hoofdkwartier van de Sûreté in Brussel verviervoudigen? Waarom via een promotor met een zwavelachtig verleden? Waarom een architect gebruiken die bekend staat om zijn dubieuze relaties met vijandelijke landen? Waarom zijn dienst concentreren in een toren die een ideaal doelwit is voor een terroristische organisatie?