Julian Assange
588 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
588 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Dames en heren leden van het Europees Parlement,
Als kritisch en onderzoekend blad willen wij u wijzen op het gevaar van de benoeming van Didier Reynders tot commissaris voor Justitie, Rechtsstaat en Consumentenbescherming, terwijl er enorme verdenkingen tegen hem bestaan. Wij willen dat u nota neemt van ons journalistieke werk, dat onze vragen ondersteunt en ook bij u twijfel zou moeten wekken en het voorzorgsbeginsel in werking zou moeten stellen.
Wij volgen al geruime tijd de affaires waarrond de man die gekozen werd om Europees commissaris te worden merkwaardig genoeg graviteert, net zoals zijn partij, de MR, die de voorzitter van de parlementaire onderzoekscommissie naar Kazachgate zal doen zeggen dat er een echt « blauw netwerk » bestaat. Wij stellen ze kort voor.
- Kazachgate In 2010, toen de Franse president Nicolas Sarkozy met Kazachstan onderhandelde over de verkoop van 45 helikopters van het type EC 145 van de groep Eurocopter (EADS) en 290 locomotieven van de groep Alstom, voor een bedrag van 2 miljard euro, stelde de Kazachse president Nursultan Nazarbayev als voorwaarde voor deze enorme aankoop: » Ik zal tekenen als u tussenbeide komt namens mijn vrienden die worden vervolgd in België(1). Deze beroemde vrienden zijn Patokh-Chodiev (Kazachse en Belgische nationaliteit), Alijan Ibragimov (Oezbeeks en Belgisch) en Alexandre Mashkevitch (Israëlisch en Kazachs), voor het gemak bekend als « het Kazachse trio ». Zodra dit verzoek was gedaan, werd een team opgericht. Damien Loras, de adviseur van Sarkozy voor Centraal-Azië, die bekend staat als de « zaakgelastigde » van Patoch Chodiev, neemt contact op met Jean-François Étienne des Rosaies om een internationale zakenadvocaat voor hem te vinden. Catherine Degoul zal worden gekozen. Loras en des Rosaies stelden daarom een technisch (juridisch en financieel) en politiek team samen, tussen Frankrijk en België. Naast Damien Loras, die met de zaak belast was, des Rosaies, de tussenpersoon, Catherine Degoul, de advocate die met het gerechtelijke aspect belast was, was er ook de toenmalige vice-voorzitter van de Belgische Senaat, Armand de Decker, die eveneens advocaat was.
Een federaal parlementslid, Marco Van Hees, zal zeggen:« Een aanzienlijke hoeveelheid bewijsmateriaal wijst erop dat de man die nog steeds vice-premier isin de federale regering een sleutelrol heeft gespeeld in de Chodiev-affaire. Onze onderzoeken en die van andere kranten komen altijd tot dezelfde conclusies. De banden van Didier Reynders in deze affaire, met Nicolas Sarkozy, Armand de Decker, Catherine Degoul, de advocaat van het Kazakstrio… de opdrachten van de Staatsveiligheid van de familieleden van Didier Reynders; de beschuldigingen van Nicolas Ullens, agent van de inlichtingendiensten in België (de Staatsveiligheid) tussen 2007 en 2018 en de bedreigingen die hem ten deel vielen, maar ook de officines van de Orde van Malta, de Compagnie van de Musketiers van Armagnac, of de adellijke concessies, waar de protagonisten elkaar « inter-decoreren »… Om maar één voorbeeld te noemen: Aymeri de Montesquiou-Fezensac d’Artagnan, de speciale vertegenwoordiger van president Sarkozy voor Centraal-Azië, senator-burgemeester van Marsan, zeer dicht bij de Kazachse regering en » eengrote vriend van President Nazarbayev « , werd een actief lid van de Frans-Belgische cel die het Kazakstrio steunt. De Franse justitie zal hem ervan verdenken smeergeld te hebben ontvangen uit het contract van 2 miljard euro tussen Frankrijk en Kazachstan. Aymeri de Montesquiou is kapitein van de Compagnie des Mousquetaires d’Armagnac, die er volgens de krant Mediapart van wordt beschuldigd samen met zijn echtgenote een niet-aangegeven rekening te hebben in het Zwitserse filiaal van HSBC. Op 16 oktober 2010 werd Didier Reynders benoemd tot « Musketier van de Armagnac ». Toeval van timing: op 27 oktober 2010 ondertekenden Sarkozy en Nazarbayev contracten ter waarde van 2 miljard euro. Onder de andere leden van de broederschap die die dag werden geïnaugureerd was Armand de Decker, de vice-voorzitter van de Senaat en advocaat van het Kazakstrio.
In deze zaak werden talrijke onthullingen gedaan die Didier Reynders duidelijk in opspraak brachten, zoals de brief van Etienne des Rosaies aan Claude Guéant: « Ik heb dus de beslissende steun gekregen van mijn eerste neef Armand de Decker, wat ons de « steun » opleverde van de ministers van Justitie, Financiën en Buitenlandse Zaken. En die de (unanieme) stemming van zijn liberale partij heeft « geëngageerd » om de eerste wet van het nieuwe Belgische Burgerlijk Wetboek van Justitie te wijzigen die de Staat machtigt « financiële transacties in strafzaken die met name de aanklachten van witwassen, valsheid in geschrifte en criminele vereniging omvatten ».(2).In het midden van « Kazakhgate » ontkent Didier Reynders niet de advocaat Degoul te hebben ontmoet op 2.2.2012 in het kantoor van Armand De Decker en zij vermeldt zelfs meerdere ontmoetingen.
- Libische fondsen: in maart 2018 werd ontdekt dat 10 miljard euro (van de 16 miljard euro) van de Libische fondsen die Kadhafi in België had ondergebracht, was verdampt(3). Volgens EU-verordening 2016/44 zijn de ministers van Buitenlandse Zaken de enigen die bevoegd zijn voor VN-besluiten tot bevriezing. Op het moment van de dooi was Didier Reynders minister van Buitenlandse Zaken. Het is ook vreemd dat een man die altijd heeft ontkend zich met het beheer van de Libische fondsen te hebben bemoeid, aan zijn ambtgenoot vraagt of Libië zou overwegen een deel van de fondsen « voor humanitaire doeleinden« vrij te geven.(4) Voorts blijkt uit een brief van de Euroclear-bank dat de instelling reeds in november 2011 werd verzocht een tweede rekening te openen om de rente van de eerste rekening (ongeveer 300 miljoen euro per jaar aan rente) vrij te maken. Op dat moment was Didier Reynders nog drie weken minister van Financiën.
- De zaak van de valse visa Toen Myrianne Coen in de jaren ’90 tweede man was op de Belgische ambassade in Sofia (Bulgarije), bracht zij een omvangrijke visumhandel aan het licht waarbij de toenmalige ambassadeur betrokken was, met drugshandel, vleeshandel, prostitutie, kinderporno, enz. Er wordt ook een verband vermoed met pedofiele netwerken en de Dutroux-affaire(5). Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding (nu Unia) had destijds bij monde van zijn directeur Johan Leman een ernstig vermoeden van mensenhandel in deze zaak, en heeft zich aldus aangesloten bij de klacht van mevrouw Coen. In deze zaak werd Didier Reynders in 2012 beschuldigd van intimidatie, pesterijen en het verwijderen van de diplomate uit haar functie. In plaats van een diepgaander onderzoek te gelasten op basis van de verklaringen van Myrianne Coen, heeft minister Reynders » heeft de eer een klacht in te dienen » tegen de diplomaat op 31 juli 2012, met het verzoek » een gerechtelijk onderzoek in te stellen naar de feiten die de eer van de Belgische Staat en meer bepaald van de FOD Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking rechtstreeks aant asten.
-Informatie van een voormalig agent vande staatsveiligheid: Nicolas Ullens de Schooten, een voormalig agent van de staatsveiligheid, heeft talrijke elementen van verdenking inzake witwassen van geld en corruptie verstrekt.
U staat op het punt de benoeming van Didier Reynders tot Europees commissaris voor justitie en de rechtsstaat te bekrachtigen, terwijl zijn naam de afgelopen 20 jaar in België in verband is gebracht met meerdere belangenconflicten (banden met dubieuze vastgoedpromotoren die overheidsgebouwen tegen lage prijzen opkopen en deze vervolgens weer aan de staat verhuren — sale and lease back‑, toen Didier Reynders minister van de Regie der Gebouwen was), corruptie (Kazachgate, Libische fondsen) en witwassen van geld.
Er lopen momenteel twee rechtszaken tegen hem:
Met dergelijke lopende zaken waarbij hij betrokken is, zou de door België voorgestelde kandidaat-commissaris niet in staat zijn belangrijke verantwoordelijkheden als Europees Commissaris voor Justitie en Rechtsstaat uit te oefenen met de eerlijkheid en de volledige inzet die deze taak vereist.
Het verzoek van de Franse commissaris, mevrouw Goulard, is afgewezen op lichtere gronden dan de zaken waarbij de heer Reynders betrokken was.
Op basis van het voorzorgsbeginsel zou u België moeten vragen een andere kandidaat-commissaris voor te dragen.
We vragen het:
- een openbaar debat met kennis van alle beschikbare informatie, met inbegrip van die welke in deze brief is vervat;
- met het oog daarop uitstel van de voor woensdag 27 november geplande stemming in het Europees Parlement, teneinde dit democratisch debat mogelijk te maken.
Alexandre Penasse
Hoofdredacteur van het tijdschrift Kairos
Deze brief wordt openbaar gemaakt en naar de persdienst gestuurd.
