Julian Assange
617 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
617 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Ontmoeting met Promote Ukraine, een vereniging die centraal staat in de Oekraïense propaganda
« Er isgeen Russische cultuur, er is alleen een terroristische cultuur » was de slogan waarmee de NGO Promote Ukraine trots zwaaide tijdens een demonstratie voor het beroemde Belgische theater De Munt op 23 september.
Omdat die avond een uitvoering van Tsjaikovski’s wereldberoemde opera « De Schoppenvrouw » zou plaatsvinden, waren tientallen mensen aanwezig om hun verontwaardiging te uiten. Afkeurend over het feit dat het theater een Russische artiest kon accepteren terwijl de oorlog in Oekraïne in volle gang was. Het amalgaam ligt voor de hand: « alle Russen zijn schuldig, het is een volksoorlog », wat herinnert aan de ergste instrumenten van oorlogspropaganda. De NGO verkondigt zelfs in een artikel « Rusland is een terroristisch land, waarnaast ‘Al Qaida’, ‘Taliban’ en ISIS slechts weinig overtuigende imitators lijken « .
Een veralgemening van het optreden van een regering naar haar hele volk is een zeker propagandamiddel, waarbij de nuances die de geschiedenis en een cultuur veralgemenen worden uitgewist. Tabula Rasa: er is geen Russisch verleden of cultuur meer. Premisse voor uitroeiing? Denken we dat degenen die op deze manier uitroeien, vóór het Russische offensief van 24 februari 2022 overwogen dat Tolstoj, Solzjenitsyn, Tsjaikovski, Dostojevski… interessant waren, die plotseling paria’s werden op 25 februari? Kan de hele Russische cultuur worden uitgewist met een handbeweging? Komt de schoonheid van kunst niet eerder voort uit de boodschap die het werk overbrengt dan uit de afkomst van de kunstenaar? Tsjaikovski wordt niet gevraagd a posteriori pro- of anti-Oekraïens te zijn, terwijl alleen al het feit van zijn afkomst hem achteraf schuldig zou maken.
Een van de argumenten van de demonstranten is dat Oekraïense kunst niet wordt belicht, met name in dit theater, maar dat is een aparte kwestie. En verder is de echte vraag: wie profiteert het meest van deze oorlog? Degenen die denken dat dit een strijd is tussen Goed en Kwaad, waarbij alleen Rusland verantwoordelijk is voor de situatie (en dat alles in orde zou zijn als het de Oekraïne niet was binnengevallen), nodigen wij uit om de Amerikaanse precedenten op het gebied van destructieve kolonisatie van een land te lezen (Afghanistan, Servië, Irak, Libië, Syrië…).
Ons team ging naar het front van het evenement om leden van Promote Ukraine te interviewen.
Eerst vroegen we een demonstrant of zij dacht dat de Russische cultuur werkelijk kan worden samengevat als verkrachting, marteling en moord, zoals op het bord van een van haar vrienden stond. Ze zei ja, omdat ze vond dat de Russen de Oekraïense cultuur jarenlang hadden onderdrukt en dat we er vanaf nu alleen nog maar over moesten leren. Voor haar is het een collectieve verantwoordelijkheid van de Russen zolang het volk zwijgt…
Zwijgen is relatief, want in termen van omerta en ontkenning was het niet beter toen we spraken over de oorlog die sinds 2014 in Oekraïne woedt, na de staatsgreep waarbij president Janoekovitsj omver werd geworpen.(1)De Verenigde Staten hebben de staatsgreep gepleegd om via Oekraïne strategisch dichter bij Rusland te komen en hun pionnen (met name NAVO-bases) te plaatsen. Degenen die we interviewen zijn unaniem: we zijn « verkeerd geïnformeerd « , het is gewoon een « leugen « , « Poetins propaganda « . Hetzelfde geldt voor de 13.000 doden in de Donbass sinds 2014 en het bloedbad in Odessa, « het is allemaal nep « , het zijn « door de Russen verzonnen beelden « .
In een verslag van journalist Paul Moreira, die naar Oekraïne reisde, wordt duidelijk dat hoewel de revolutie van 2014 oorspronkelijk gebaseerd was op legitieme protesten, deze werd gerecupereerd door extreem-rechtse milities en neonazi’s die door de VS worden gesteund. Zoals het Azov Bataljon, dat een deel van zijn financiële middelen ontvangt van de Oekraïense staat. Deze groepen mengen zich in de politiek van het land (bijvoorbeeld de voormalige afgevaardigden Dimitri Yarosh en Igor Mosiychu(2)) en in de strijd tegen de Russen. Deze milities waren vooral actief tijdens de eerste demonstraties tussen pro-Kievse en pro-Russische Oekraïners. Het was tegen deze achtergrond van opstand en staatsgreep dat op 2 mei 2014 in Odessa ongeveer 40 Russische separatisten werden verbrand bij een dodelijke brand, georkestreerd door pro-Kiev demonstranten toen zij hun toevlucht zochten in de vakbondskamer van de stad om zich te beschermen tegen een demonstratie die was ontaard.
Sinds de staatsgreep is de oorlog nooit gestopt, en de VN telt sinds 2014 meer dan 13.000 doden in de Donbass, cijfers die moeilijk te ontkennen zijn.
De vereniging achter het protest is een vereniging met ongeveer 100 werknemers, opgericht in 2014 door Marta Barandiy, een Oekraïense specialist in internationaal en Europees recht die ook aan het hoofd staat van Djannet, een bedrijfsadviesbureau tussen Europa en Oekraïne. Promote Ukraine steunt voornamelijk op donaties van grote stichtingen, particuliere en openbare bedrijven en particulieren. Het is gevestigd in de Europese wijk van Brussel, in gebouwen die door het Europees Parlement ter beschikking zijn gesteld en die op 17 februari tijdens een plechtige ceremonie zijn ingewijd.
Bij nadere beschouwing van de lijst van werknemers blijkt dat velen van hen ook afkomstig zijn van het Europees Parlement, één werkte voor Euronews, MHE, en anderen komen van topscholen als Harvard, of Amazon…
De vereniging Promote Ukraine wordt op sociale netwerken gevolgd door veel leden van het Europees Parlement, maar ook door persoonlijkheden en politieke partijen zoals Andrea Cozzolino, Théo Francken of de ALDE-partij… Deze NGO, die beweert neutraal te zijn, werkt niettemin samen met de christendemocraten en Vlaamse…
Het is dan ook verbazingwekkend dat al deze hooggeplaatste personen min of meer openlijk steun geven aan Promote Ukraine, dat alle « lelijke Russen » demoniseert en weigert de bewezen feiten te erkennen.
Hun voornemen om de Oekraïense bevolking te « redden » zou eerbaar lijken als de VS niet ook degenen waren die het vuur aanwakkerden uit welbegrepen economisch belang. De geschiedenis heeft ons geleerd dat de VS altijd alles heeft gedaan om niet onttroond te worden. Wat een « godsgeschenk » dat zijn grootste historische vijand door heel Europa wordt afgewezen, terwijl de Amerikaanse regering al jaren druk uitoefent op Europa om Oekraïne en Georgië te integreren, iets wat voor de Russische regering logischerwijs ondenkbaar is.
In een interview vertelt Christelle Néant, sinds 2014 freelance oorlogsjournalist in Oekraïne: » Een land met een door neonazi’s gedicteerd beleid, dat lid wil worden van de NAVO, kernwapens wil verwerven, Amerikaanse laboratoria voor biologische wapens heeft en bovendien 4 miljoen mensen op zijn grondgebied aanvalt, waarvan 800.000 een Russisch paspoort hebben, het is normaal dat Rusland reageert. Toen Rusland in 2021 vroeg om Georgië en Oekraïne er niet bij te betrekken, was het doel deze escalatie te voorkomen.(3)
De geschiedenis herhaalt zich immers: de Verenigde Staten deden alsof ze niet bij het conflict betrokken wilden raken en draaiden uiteindelijk om en sloten een bondgenootschap met Oekraïne, wat doet denken aan hun eerdere strategieën.
De Verenigde Staten worden in de machtsmedia nog steeds afgeschilderd als de held van de geschiedenis die het Oekraïense volk komt redden. Ze moedigen een boycot van Russische bronnen aan en verhogen zo de prijzen voordat ze hun gas en olie aanbieden.
Om nog maar te zwijgen van de aanvallen van 26 september op de drie Russische gaspijpleidingen die in samenwerking met Duitsland zijn aangelegd. Erwan Castel, een Franse strijder die samenwerkt met de Russische troepen, legt uit dat de gasleidingen die werden vernietigd door vier explosies van 500 tot 700 kg TNT, » kan niet per ongeluk gedaan zijn, maar alleen door een elite-eenheid. Weinig landen hebben zo’n eenheid en noch de Russen noch de Europeanen hebben er belang bij dat deze pijpleidingen worden vernietigd, dus kunnen het alleen de Verenigde Staten zijn… ». Eén zin valt op uit het interview: » Wie profiteert van al deze misdaden? Alle ogen zijn gericht op oom SAM « . Dit doet ons denken aan een interview waarin de voormalige minister van Buitenlandse Zaken van de VS, Condoleeza Rice, verklaarde dat haar land de structuur van de energiemarkt wilde veranderen om de afhankelijkheid van Noord-Amerikaanse energie te vergroten.(4)
Als de Oekraïense regering en Europa de oorlog en het lijden van hun bevolking echt wilden stoppen, zouden ze de diplomatieke weg die de Russen sinds 2014 hebben voorgesteld, niet hebben geweigerd. Maar oorlog is winstgevend.
Het deconstrueren van de voor de hand liggende gedachtegang die wordt gedicteerd door regeringen en de mainstream media is geen gemakkelijke taak, vooral als het gaat om staatszaken.
Wanneer een mediakanaal of een organisatie de acties van de Oekraïense regering in twijfel trekt om aan te tonen dat niets zwart-wit is, wordt zij ervan beschuldigd « de pro-Russen » te steunen of op zijn minst aan te moedigen. De NGO Amnesty International, die gewoonlijk vrij politiek correct is, heeft in haar rapport over Oekraïne « gevechtstactieken die de bevolking in gevaar brengen » aan de kaak gesteld. de toorn van de « meesters van de waarheid ».(5)
In een totalitair systeem blijft liegen de regel.
Anaïs C.
