Julian Assange
623 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
623 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Bezorgd over de toestand van onveiligheid waarin de inwoners van België zich bevinden, zowel door de catastrofale toestand van onze kerncentrales als door het gebrek aan visie van de huidige en vorige regeringen over het energievraagstuk, heeft de VZW TheEnd of Nuclear Power heeft de politieke partijen op federaal niveau vier vragen over dit onderwerp gesteld.
Hierna volgt een beknopte analyse van de antwoorden van de partijen op deze vragen. Van meet af aan dient te worden opgemerkt dat alle partijen het « democratische spel » hebben gespeeld door ermee in te stemmen ons te antwoorden, met als opmerkelijke uitzondering de CD&V, ondanks de aanmaning die haar was toegezonden. Deze partij heeft waarschijnlijk niets te zeggen over het energievraagstuk, net als het Vlaams Belang en de Volkspartij, die wij liever negeren.
Er zijn duizenden scheuren ontdekt in de tanks van de T2-reactoren (Tihange 2) en D3 (Doel 3) in 2012, waarna deze reactoren gedurende bijna 3 jaar werden stilgelegd — de gecumuleerde duur van twee afzonderlijke episodes -, de tijd die Engie-Electrabel en het FANC (Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle) hadden om een rechtvaardiging voor hun herstart uit te werken.
Het is echter duidelijk dat deze scheuren, « atypische indicaties » zoals de directeur van de AFCN ze durfde te noemen, in strijd zijn met het fundamentele principe van de nucleaire techniek van « failure exclusion » — een principe dat ook in de Belgische wetgeving is verankerd — zoals zo nodig wordt bevestigd door internationale deskundigen en de NRC, het Amerikaanse agentschap voor nucleaire controle.
Geconfronteerd met deze bewijzen, ontwijken 5 partijen eenvoudigweg de vraag: cdH, DéFI, Ecolo, MR en PS. Twee anderen, Groen en sp.a, reageerden, maar negeerden de kwestie en stelden een onwaarschijnlijke beslissing die eindelijk aan de situatie was aangepast, uit tot de toekomst. De N‑VA en de Open Vld verschuilen zich achter de zogenaamde bevoegdheid en onafhankelijkheid van de AFCN en weigeren hun politieke rol op te nemen en de burgers te beschermen tegen de nalatigheid van Engie-Electrabel en de AFCN. De PTB is de enige partij die de onmiddellijke sluiting van deze twee reactoren wil.
Met bijna 45 jaar werking hebben de drie reactoren Tihange 1 (T1), Doel 1 (D1) en Doel 2 (D2) de oorspronkelijk geplande 30 jaar ruim overschreden. Deze reactoren zijn in de loop van de tijd versleten en kwetsbaar geworden, en het aantal voortijdige stilleggingen neemt al enkele jaren voortdurend toe, waaruit blijkt aan welk toenemend risico zij België blootstellen: hoe ouder de reactor, hoe gevaarlijker hij is. De dreiging van een zwaar ongeval in verband met deze drie reactoren wordt duidelijker, in overeenstemming met de verklaringen van Pierre-Franck Chevet, voorzitter van de Franse autoriteit voor nucleaire veiligheid, in Le Monde van 22 april 2016: « Een zwaar nucleair ongeval kan nergens worden uitgesloten.
De vraag over de onmiddellijke sluiting van deze drie verouderde reactoren levert soortgelijke antwoorden op als vraag 1: ontwijking, onwaarschijnlijk uitstel tot in de toekomst en weigering politieke verantwoordelijkheid op zich te nemen, met uitzondering van de PTB, die voorstander is van onmiddellijke sluiting van deze drie reactoren.
De vraag benadrukt de noodzaak om onze relatie met energie te heroverwegen om af te stappen van niet-hernieuwbare energie. Het gebruik van hernieuwbare hulpbronnen moet gepaard gaan met een streven naar efficiëntie, maar vooral met een beheersing van de vraag, hetgeen een herdefiniëring van de energiebehoeften impliceert op basis van een compromisloze bezinning op wat werkelijk noodzakelijk is.
Naar onze mening heeft geen van de partijen een voldoende nauwkeurig en relevant antwoord op deze vraag gegeven.
De verwarring tussen energiebesparing en energie-efficiëntie is wijdverbreid, evenals de weigering om rekening te houden met de energie-impact van nieuwe technologieën en de onbekendheid met het rebound effect.
Allen zijn voorstander van energie-efficiëntie, maar sommigen nemen genoegen met een sloganachtig antwoord zonder inhoud. Dit zijn DéFI, NV‑A, Open VLD.
Anderen, zoals de MR en, met enige nuances, de CDH, geloven vooral in technologie om efficiëntie te bereiken, zonder dat het huidige traject wordt gewijzigd.
De sp.a en de PTB blijven, met enkele voluntaristische accenten, zeer klassiek en voorzien niets in een bezinning op de behoeften. Zij gaan de vraag naar de grenzen van de technologische innovatie uit de weg.
De SP, die een lichte buiging heeft laten zien, met name over het betonneren van grond, neemt hetzelfde standpunt in.
Groen antwoordt positief, maar blijft onduidelijk over het begrip « nuchterheid »; hij ontwijkt de technologische vraag.
Tot slot, Ecolo verwart soberheid met efficiëntie. Er worden interessante voorstellen gedaan, met name over produktiecoöperaties, maar de kwestie van de grenzen van de behoeften wordt genegeerd en de kwestie van de energie-intensieve technologische vooruitgang wordt terzijde geschoven.
Vraag 4 bestaat uit twee delen, die logisch onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Drie partijen antwoorden specifiek en positief over hun houding tegenover TIAN. Zij spraken zich uit voor de ondertekening en ratificatie door België en weigerden de nieuwe B61-12 bommen te aanvaarden. Dit zijn de sp.a, Groen en PTB.
Net zo duidelijk zijn de NV‑A, de Open Vld en de MR tegen de ondertekening en ratificatie en aanvaarden zij het onderbrengen van de B61-12 bommen.
De UNHRC, die een unilaterale beslissing van België « onredelijk » en « ongepast » acht, verzet zich ook tegen de ondertekening en ratificatie van het TIAN. Hij riep op tot overleg met andere Europese landen die Amerikaanse kernbommen herbergen om te beslissen wat te doen.
DeFI spreekt zich uit voor de ratificatie van NAIT maar pleit voor multilateralisme!
De SP stelt dat zij graag zou zien dat het CTBT wordt ondertekend en dat de kernwapens van ons grondgebied worden verwijderd, maar toont zich daartoe niet erg bereid.
Ecolo is voorstander van het Verdrag, maar verbindt zich er formeel niet toe het onderbrengen van B61-12 bommen te weigeren.
In de eerste plaats willen wij de politieke partijen bedanken die op onze vragen hebben geantwoord.
Uit de tabel hiernaast blijkt dat bijna alle partijen niet de gemiddelde score (3) halen, wat volgens ons een weerspiegeling is van het feit dat de politieke partijen niet in staat zijn antwoorden te formuleren die evenwaardig zijn aan de kwesties waar het momenteel om gaat, of het nu gaat om energie, klimaat of andere kwesties.
___
Contact (Frans) :
- Francis Leboutte, 04 388 39 19
- Paul Lannoye, 081 44 53 64
Contact (Nederlands) :
- Laura Verhaegh, 0492 83 08 24
Persbericht van 24 april 2019
Analyse van de antwoorden van de politieke partijen op de vragen
over De energietoekomst van België
Vragenlijst en antwoorden, zie www.findunucleaire.be/26052019.htm
Fin du nucléaire asbl, rue de la charrette 141, 4130 Esneux
www.findunucleaire.be - info@findunucleaire.be — +32.(0)4.277.06.61
