Elektromagnetische golven: een plaag die loont

Op oudejaarsavond 2013 werden in België meer dan 72 miljoen sms-berichten verstuurd. Elk jaar zwelt dit cijfer aan, waaruit onverbiddelijk het groeiende succes blijkt van mobiele telefonie en de communicatietechnologieën die dit mogelijk maken. Om een maximale inzetbaarheid mogelijk te maken, hebben relaisantennes dus in enkele decennia onze steden en ons platteland gekoloniseerd, waardoor onze elektromagnetische omgeving aanzienlijk is gewijzigd: in stedelijke gebieden bereikt de elektromagnetische straling, in een frequentiegebied van 300 MHz tot 300 Ghz, vaak niveaus die tien miljoen maal hoger zijn dan de natuurlijke straling…

In een maatschappij die er prat op gaat voorop te lopen in de vooruitgang en er prat op gaat zich te laten leiden door de rede, zou men kunnen denken dat deze technologische ontwikkeling gepaard zou gaan met onderzoek naar de mogelijke risico’s van deze nieuwe elektromagnetische omgeving. Dit zal niet het geval zijn, aangezien de lobby’s, de telecommunicatiebedrijven, de regeringen en de media te zeer bedwelmd zijn door de ongekende opeenstapeling van winsten, en alles in gang is gezet zonder de gevolgen voor het menselijk lichaam te bestuderen.

De eerste waarschuwingen komen van de schildwachten, de vogels en de bijen, die gebruik maken van variaties in het magnetisch veld en van elektromagnetische trillingen in de omgeving om zich te oriënteren. Een van de recente studies van Marie-Claire Cammaerts-Tricot heeft betrekking op de effecten van elektromagnetische straling van mobiele telefonie op mierenkolonies (artikel« What do rats and ants tell us »). Zijn resultaten zijn onbetwistbaar: mieren die in een elektromagnetische omgeving zoals die van een mobiele telefoon worden geplaatst, hebben een zeer hoog sterftecijfer en gedragen zich abnormaal: zij kunnen zich niet bewegen, hun antennes zijn opgekruld, zij zijn niet in staat naar hun nest terug te keren, zich te voeden, te communiceren, en zij stoppen met hun larvale ontwikkeling… Mieren zijn een bio-indicator en deze resultaten illustreren het effect van mobiele telefonie op alle levende wezens. De studie onder toezicht van André Vander Vorst op ratten toonde een twee keer zo hoog sterftecijfer aan bij ratten die aan microgolven waren blootgesteld en belangrijke geheugenstoornissen.

Het meest verontrustend is echter de blokkering en intimidatie van degenen die trachten de wetenschappelijke feiten vast te stellen, zonder rekening te houden met enige historische leer (artikelBeroep? Polemiek maker’). We hebben de gegevens, ze zijn er! (Artikel« Beschermingsnormen voor draadloze straling beschermen de industrie, niet de mensen ») Maar wetenschappelijke waarheden gaan niet altijd goed samen met onze technofiele zekerheden en het onaantastbare geloof in hernieuwde groei. Wij zouden de gsm-fabrieken niet stilleggen voor een moratorium, zeker niet in tijden van crisis! De produktie van deze produkten werd niet stopgezet, hoewel degenen die ze verkopen heel goed weten hoeveel bloed, oorlogen en vervuiling de produktie ervan heeft gevergd (artikel« Dodelijke extractie »).

De rest van ons, d.w.z. « het volk », wordt meestal weggehouden van deze « slechte » (want verontrustende) nieuwsberichten, omdat de pers te afhankelijk is van reclame-inkomsten voor de mobiele telefoons en andere aanverwante gadgets die zij ons in haar pagina’s verkoopt. In het ongewisse gelaten, heeft de gewoonte van het gebruik dus plaatsgemaakt voor afhankelijkheid: de mobiele telefoon is voor velen een onmisbare technische prothese geworden (artikel« De mobiele telefoon: spiegel van onze samenleving »). En hoe meer deze maatschappij de keuzemogelijkheden doodt, hoe meer zij het onderwerp aanprijst als vrij om te kiezen.

Toch is het niet minder dan ons denkvermogen dat hier op het spel staat. Een jong kind — wanneer het indoctrinatiewerk op school nog geen effect heeft kunnen sorteren — in aanwezigheid van alle elementen van informatie over het voorwerp: het fabricageproces van een mobiele telefoon, de studies over de schadelijkheid van elektromagnetische golven, de gevolgen voor de sociabiliteit en de relatie met anderen, enz. zou dus vrij gemakkelijk de juiste keuze kunnen maken wanneer het voor de vraag wordt gesteld of het al dan niet nodig is door te gaan met de productie van het schadelijke voorwerp.

Om te kunnen veranderen, zal het eerst nodig zijn een besef terug te krijgen van wat essentieel is en dit te onderscheiden van het bijkomstige. Het zal moeilijk zijn… « Meer dan 60% van de Nigerianen heeft toegang tot mobiele telefoons, een prestatie in een land dat drie keer zo groot is als Californië, met slechte wegen, een onbetrouwbare postdienst en twee telefoonlijnen per duizend mensen. Met de prijs van de goedkoopste mobiele telefoon zou een Nigeriaan twaalf en een halve kilo gierst kunnen kopen, genoeg om een gezin van vijf gedurende vijf dagen te voeden. Toch is het aantal abonnementen in Afrika geëxplodeerd, van 12 miljoen in 2000 tot 376 miljoen in 2008 (1).

Alexandre Penasse, Dossier Coördinator
- In samenwerking met het collectief Dé-Mobilisation
Notes et références
  1. Boston Review, cité dans le Monde Diplomatique d’avril 2010

Espace membre

Leden