Een open brief aan hen die zich ecoloog noemen, maar zich niet verzetten tegen de vooruitgang…

Geachte burgemeester, Geachte heer Deleuze,

Of het nu gaat om andere gemeenten in België, in Frankrijk, elders in Europa of in de wereld, uw gemeente onderscheidt zich helaas niet van de anderen en volgt een gedrag dat zij als vanzelfsprekend wil doen doorgaan door voor te stellen van de openstelling van scholen voor « nieuwe technologieën » een « onderwijsprioriteit » te maken. Zo stond in het januari-februari 2017 nummer van het officiële blad van de gemeente onder de kop « Digitale school »:  » Sinds 2014 heeft de gemeente verschillende lagere klassen uitgerust met TBI’s (interactieve whiteboards). Dit bord, dat rechtstreeks op de computer is aangesloten, stelt de leerkracht in staat een les te illustreren of een documentaire uit te zenden, maar stelt de leerling ook in staat een berekening op te lossen. (…) Een andere computerondersteuning in de kleuterschool: het tablet (sic). Dit jaar loopt er een proefproject op de school Le Colibri: de creatie van een digitaal levensboek .

In het eerste nummer van 2018 zei de gemeente:  » De samenleving, de arbeidswereld en de scholen zijn voortdurend in ontwikkeling en leggen steeds meer de nadruk op digitale technologie. Dit communicatiemiddel is dan ook een van de onderwijsprioriteiten van de plaatselijke scholen. Een « digitale school »-projectmanager ondersteunt en traint onderwijsteams in het gebruik van interactieve whiteboards en tablets, en ziet toe op de installatie en bedrading van digitale apparatuur in scholen « .

Wij zouden graag willen weten op welke basis u zo snel begint met de digitalisering van scholen, terwijl er zo veel waarschuwingen zijn? Wist je dat Silicon Valley bazen hun kinderen inschrijven in Waldorf, een school waar schermen afwezig zijn tijdens de hele schooltijd? Wat denk je dat ze doen, behalve hun nageslacht beschermen tegen de schadelijkheid van de dingen die ze produceren en waarmee ze rijk worden? Omdat ze de ernstigste gevolgen kennen: aandachtstoornissen, ontwikkelingsachterstand (taal, motoriek, cognitie, sociabiliteit, emotioneel…), virtueel autisme, emotionele afhankelijkheid… Schermen zijn alomtegenwoordig, vanaf de geboorte, en hebben bewezen schadelijke effecten op de ontwikkeling van kinderen. Het is volslagen absurd om ze permanent aan een klaslokaal toe te voegen ter vervanging van het schoolbord of het notitieboekje, om nog maar te zwijgen van de enorme kosten die ermee gemoeid zijn.

Zodra deze realiteit wordt aanvaard, of tenminste het voorzorgsbeginsel wordt gerespecteerd, zult u verder moeten gaan, want de technologisering Het gebruik van wifi op scholen gaat gepaard met tal van problemen; zo hebben studies aangetoond dat radiofrequente straling (RFR) kankerverwekkend is (als zodanig geclassificeerd door de WHO) en ook de bloed-hersenbarrière in de hersenen kan aantasten, waardoor giftige moleculen kunnen binnendringen, neuronen in de hippocampus kunnen worden beschadigd en de productie van eiwitten die essentieel zijn voor de hersenen kan worden gedereguleerd. Lennart Hardell, een Zweedse oncoloog, luidde de noodklok met de publicatie van de Reykjavik Appeal, waarin de nadruk lag op  » blootstelling door basisstations voor mobiele telefonie, wifi-hotspots, smartphones, laptops en tablets (…) thuis en op school « ⁽¹⁾. Zoals Philippe Bihouix en Karine Mauvilly zeggen in hun boek Le désastre de l’école numérique, is het project om scholen te digitaliseren « ondoordacht en gevaarlijk, vanuit pedagogisch, ecologisch, gezondheids- en sociaal oogpunt »(Silence, september 2017). Zelfs uit de PISA-tests van de OESO blijkt dat « leerlingen in landen die het meest hebben geïnvesteerd in de invoering van computers op scholen, academisch minder goed presteren « .

U en uw collega’s, mijnheer de burgemeester, zouden er dus voor moeten ijveren dat de scholen tegen deze schadelijke technologieën worden beschermd, zonder hen evenwel op een spaarzame manier met het gebruik van computers vertrouwd te maken. In de tussentijd, maak je geen zorgen, zullen ze andere dingen te doen hebben met hun hoofd en handen, activiteiten die weinig of niets kosten! Er valt zoveel te ontdekken op school en daarbuiten. Bovendien zal dit voorbeeld een debat en discussie op gang brengen met ouders die denken dat zij het juiste doen door hun huizen hyperconnectief te maken en hun kinderen urenlang per dag voor schermen te laten zitten.

Tenslotte, zelfs indien deze digitalisering pedagogisch nuttig zou blijken — wat niet het geval is — zou zij nog steeds een ecologische en sociale ramp zijn, gebaseerd op woest extractivisme en de onderwerping van kinderen en volwassenen. Als u denkt dat het gezondheidsargument ongegrond is, wilt u dan op zijn minst dit argument begrijpen, en me dan antwoorden: kunnen we doorgaan met het vernietigen van de natuur voor ons « technologisch welzijn »? Vorige week hebben wetenschappers opnieuw gewaarschuwd voor de alarmerende achteruitgang van de biodiversiteit en de noodzaak om onze levensstijl zo snel mogelijk te veranderen. Wat we niet zien, of niet willen zien, is dat deze verdwijning van soorten de verdwijning van de onze zal betekenen. Dit is zeker de grootste uitdaging die wij het hoofd zullen moeten bieden als wij willen dat de menselijke soort duurzaam is.

Een « onderwijsprioriteit » zou er dus in bestaan kinderen, en hun ouders, bewust te maken van deze realiteit en van de veranderingen die dringend moeten worden doorgevoerd. Wij verwachten ijver op dit gebied en niet in de « digitalisering van onze scholen ».

Alexandre Penasse

Hoofdredacteur van de KAIROS-krant