Julian Assange
631 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
631 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Door Laurent Mucchielli, Directeur Onderzoek bij het CNRS
In uw korte interview met Edwy Plenel (EP) op 13 december 2023 herhaalde Plenel ongegronde beschuldigingen tegen mij en bevestigde hij zijn minachting door mij in verband te brengen met Didier Raoult, aan wie hij een intense hekel lijkt te hebben. Het toont ook zijn onwetendheid over wetenschappelijke en medische kwesties. Dus als hij opmerkt dat « de realiteit soms niet in onze overtuigingen past en het onze taak is om informatie te verschaffen die sommigen van ons publiek dwingt om tegen zichzelf in te denken « , denken we dat hij er goed aan zou doen om zijn eigen principe af en toe op zichzelf toe te passen.
Ik ken EP niet persoonlijk, maar zijn mening lijkt me emblematisch voor de manier waarop een groot deel van intellectueel en politiek links zich gedroeg tijdens de Covid-crisis. En omdat het ook mijn politieke familie is, is het belangrijk voor mij om hierop te reageren, en ik dank Kairos dat ik dit mag doen. Ter inleiding wil ik graag toevoegen dat ik al sinds het begin supporter en abonnee ben van Mediapart en daar al twaalf jaar een blog bijhoud. Ik ontken niets van dat alles. Het is een onderzoekskrant, en dat is essentieel. Maar het is ook een opiniekrant. Het voert daarom gerichte onderzoeken uit, onderzoeken die worden geleid door ideologische standpunten. Ik respecteer dat en ik denk zelfs dat het onvermijdelijk is. Maar iedereen begrijpt ook de limiet die inherent is aan de benadering: je kunt alleen antwoorden vinden op de vragen die je jezelf hebt gesteld. Als we weigeren bepaalde vragen te stellen, dan laten we een deel van de werkelijkheid in het duister, en dit deel dat duister blijft is misschien wel belangrijker dan het deel dat we aan het licht hebben gebracht. Dus hoe sterker je ideologische overtuigingen, hoe meer je ervoor moet zorgen dat je onderzoek niet partijdig of zelfs bevooroordeeld is.
Het beste bewijs voor de ideologische aard van ED’s standpunt is haar onvermogen om erover te discussiëren. Hoewel hij duidelijk niet veel weet over de medische en wetenschappelijke aspecten, zijn zijn opmerkingen dwingend, de man is zeker van zichzelf en hij is te trots om toe te geven dat hij het misschien bij het verkeerde eind had. Het is heel gewoon. Wat minder duidelijk is, is dat EP zo trots is dat hij er nooit over heeft willen praten. In de epiloog van deel 2 van mijn Covid’s Doxa hoe ik probeerde te praten met de redactie van Mediapart omdat ik bezig was met een groot collectief onderzoek dat erg populair was bij de lezers van de krant. Het enige wat ik terugkreeg was een minachtend stilzwijgen (geen antwoord op mijn berichten waarin ik aanbood om te discussiëren), vervolgens veel agressie op sociale netwerken (vooral van Fabrice Arfi op Twitter) en ten slotte brute censuur, die eerst gericht was op enkele van onze artikelen in het bijzonder, en vervolgens op mijn hele blog. Mediapart heeft gedreigd helemaal te sluiten.
EP hekelde het « autoritarisme » van DR. « Hij is een Mandarijn « , zei hij in 2020. En het is waar, het is een realiteit. Maar het is zo wijdverbreid in de academische wereld, vooral in de geneeskunde, dat het verrassend is om te zien dat het EP een dergelijk argument gebruikt. Het kan geen naïviteit zijn. Dus zijn denken wordt verstoord door een emotie. Dit weerspiegelt zijn zeer sterke vijandigheid tegenover DR. En dat is de basisfout die veel mensen maken. Hoe kan iemand serieus beweren dat hij een wereldwijde gezondheidscrisis analyseert en het aan te nemen overheidsbeleid bespreekt als zijn denken zo vervuild is door vragen over individuele persoonlijkheid? Het is intellectueel erg slecht. En als sociologen zo denken en handelen (en ik ken er veel), is dat nog erger omdat het diep anti-sociologisch is. Stel je voor dat ik een standpunt inneem over de ontwikkeling van het veiligheidsbeleid in Frankrijk op basis van mijn mening over de persoonlijkheid van deze of gene grote politiechef. Dat zou belachelijk zijn. Dus om DR ervan te beschuldigen een lelijke autoritaire mandarijn te zijn is idioot: medische scholen zitten vol met mandarijnen. De media ook… Het is helaas aan de orde van de dag en zou geen argument moeten zijn.
Het « gripette » verhaal is ook erg hypocriet. Ja DR heeft de omvang van de epidemie en de virulentie van Sars-Cov‑2 begin februari 2020 onderschat. Dat is waar. Maar ja, hoe hypocriet om alleen hem de schuld te geven terwijl vrijwel alle commentatoren op dat moment hetzelfde deden. We mogen niet vergeten dat de Franse minister van Volksgezondheid, Agnès Buzyn, eind januari 2020 nog steeds zei dat het virus China misschien niet zou verlaten en dat de WHO zei dat ze niet wist of er overdracht van mens op mens had plaatsgevonden. Op 10 maart 2020 zei de vooraanstaande arts Michel Cymès in het TMC-programma Quotidien dat « het nog steeds een virale ziekte is zoals we elk jaar krijgen « . Kortom, als de meeste commentatoren het bij het begin van de crisis bij het verkeerde eind hadden, dan is het intellectueel oneerlijk om slechts één commentator de schuld te geven.
De derde fout van EP: DR heeft nergens gezegd of geschreven dat hij een ‘wondermiddel ’ had tegen Covid. Dit zijn de formules van sensatiejournalisten en EP zou beter moeten weten. DR zei dat het behandelingsprotocol van de IHU het mogelijk maakte om de virale belasting en daarmee het risico op verergering van de ziekte snel te verlagen als de ziekte werd behandeld zodra de eerste symptomen verschenen. Naast het protocol in kwestie belichaamde hij (samen met anderen zoals Christian Perronne) het verzet van artsen die voor het eerst in de geschiedenis door een zogenaamd democratische regering verboden werden om mensen te behandelen (« Blijf thuis, neem doliprane »), met verschrikkelijke dodelijke gevolgen. Dat was het fundamentele debat (dat ik zoveel mogelijk probeerde te belichten): hoe kunnen we mensen behandelen om het aantal zieken en het aantal doden te verminderen? Door al zijn energie te richten op het vernietigen van DR, heeft Mediapart een belangrijke bijdrage geleverd aan het voorkomen van een debat over deze cruciale kwestie. Hij is dus een van de belangrijkste spelers geweest in de grote afleidingsmanoeuvre die, naar mijn mening, de ‘Raoult controverse’ is (zie Deel 1 van mijn Covid Doxa ).
De realiteit is dat Mediapart deze kwestie nooit heeft onderzocht [du vaccin], nooit het minste debat over deze kwestie heeft georganiseerd en nooit enige originele informatie over deze kwestie heeft gepubliceerd.
Het is schrijnend om het EP te horen verklaren dat « we hebben aangetoond dat het vaccin de veiligste vorm van bescherming blijft « . De realiteit is dat Mediapart deze kwestie nooit heeft onderzocht, nooit het minste tegendraadse debat over deze kwestie heeft georganiseerd en nooit enige originele informatie over deze kwestie heeft gepubliceerd. Mediapart heeft gewoon herhaald wat anderen zeiden. Over dit onderwerp gaf het blijk van hetzelfde conformisme en dezelfde goedgelovigheid als de andere media. En dat is op zijn zachtst gezegd nog een grote fout. Want naarmate de maanden verstrijken, wordt alles wat ik vanaf de zomer van 2021 met mijn team over dit onderwerp heb geschreven, bevestigd. Laat me je herinneren aan ten minste vier dingen.
1) Tot nu toe is recente boodschapper-RNA-technologie alleen getest op mensen als onderdeel van kankerbehandelingen, met teleurstellende resultaten. De afgelopen tien jaar hebben bedrijven als Moderna en BioNTech aangedrongen op de overheveling naar de veel lucratievere en veel minder wettelijk gereguleerde productie van vaccins, maar het was nog nooit getest op mensen. We hebben inderdaad te maken met een experimenteel product en een wereldwijd experiment. En het minste wat we hadden kunnen doen was een extreem voorzichtige houding aannemen (voorzorgsprincipe). Helaas is EP net als al die intellectuele en politieke elites die geen echte wetenschappelijke opleiding hebben en die zich beroepen op ‘Wetenschap’ met een hoofdletter S, alsof ze een God aanroepen. Het is een ideologisch standpunt. Dat heet sciëntisme. Maar wetenschap is geen sciëntisme. Wetenschap is een proces van onderzoek en geleidelijke ontdekking van de werkelijkheid, dat sine qua non de vrijheid van onderzoek, de vrijheid van meningsuiting en collectief debat vereist. Scientisme is een dogma en wetenschap is per definitie het tegenovergestelde.
2) De farmaceutische industrie is berucht om haar criminele praktijken en Mediapart heeft in de loop der jaren te maken gehad met een aantal gezondheidsschandalen. Geloven in het wonder van de vaccins van Pfizer en Moderna, tot op het punt dat elk debat over het onderwerp wordt verhinderd, is daarom absoluut verwarrende naïviteit en/of dogmatisme.
3) In 2021 en 2022 was alle vaccinpropaganda gebaseerd op een moreel argument: « vaccineer jezelf om anderen te beschermen ». In juli 2021 schreven we echter dat het statistisch duidelijk was dat deze producten op geen enkele manier voorkwamen dat mensen het virus opliepen en overdroegen, of dat ze vervolgens ziek werden van Covid (ongeacht het aantal doses). Je kon het eenvoudigweg zien in de statistieken. En dit is nu een empirisch feit dat niemand kan betwisten. Pfizer gaf zelf aan het Europees Parlement toe dat het zijn product niet voor dit doel had ontworpen en het nooit op deze manier had getest. De morele retoriek die door vrijwel alle media werd herhaald, was in feite gebaseerd op… gebakken lucht.
Ik zou tegen Edwy Plenel willen zeggen dat hij er goed aan zou doen zichzelf van tijd tot tijd een paar vragen te stellen over zijn houding tijdens de Covid-crisis. Je kunt niet opscheppen over woorden als « persvrijheid », « onafhankelijkheid », « vrijheid van meningsuiting » en tegelijkertijd zulke ideologische vooroordelen hebben en zo’n ostracisme en censuur toepassen op mensen die niet denken zoals jij.
4) In augustus 2021 schreven we dat alle databases voor geneesmiddelenbewaking een extreem hoog aantal zowel milde als ernstige bijwerkingen rapporteerden. En ook dit is bewijs dat iedereen kan verifiëren en dat sindsdien alleen maar is bevestigd. Ernstige AEs zijn nu goed gedocumenteerd in de wetenschappelijke literatuur, waaronder ernstige allergieën, hypertensie, aandoeningen van het immuunsysteem (Guillain-Barré syndromen, bijvoorbeeld), trombose, menstruatiecyclusstoornissen (vooral bij jonge vrouwen), hartaandoeningen (myocarditis, pericarditis) (vooral bij jonge mannen), reactivatie van kanker bij oudere mensen, verlamming en andere neurologische aandoeningen… de lijst gaat maar door. In de wetenschappelijke literatuur is nu zelfs aangetoond dat het Spike-eiwit in de bloedbaan terechtkomt en zich door het hele lichaam verspreidt. En ik herhaal hier dat de toekomst erg ingewikkeld zal zijn voor alle journalisten die, om verschillende redenen, niet de tegenwoordigheid van geest of de moed hebben om op zijn minst een beetje afstand te nemen van het verhaal van westerse industrieën en regeringen. Deze kwestie van de ernstige nadelige effecten van mRNA-therapieën zal vroeg of laat zeker weer aan de orde komen, omdat de realiteit niet voor altijd verborgen of verhuld kan blijven.
Tot slot, als EP zegt dat « Laurent Mucchielli een aantal radicaal verkeerde dingen zei « , dan willen we graag weten welke dat zijn en daarover kunnen discussiëren. Maar ook dit is weer typerend voor een algemene principiële afwijzing die laat zien dat er achter het intellectuele aspect een subjectieve, emotionele of ideologische dimensie schuilgaat. Er waren dingen die ik mocht zeggen en andere dingen die ik niet mocht zeggen omdat ze taboe waren. Ik heb twee boeken geschreven, één met 30 andere onderzoekers en artsen, met in totaal meer dan 700 pagina’s en enkele honderden wetenschappelijke referenties. Nergens heb ik een analyse van dit werk gelezen, zelfs geen hyperkritische. Nogmaals, er is geen sprake van een conflictueus debat en geen constructieve uitwisseling van argumenten. Er is niets anders dan autoritaire aanmatiging en algemene uitsluiting. Het is niet intellectueel serieus en het is heel serieus omdat het onderwerp heel serieus is.
Tot slot zou ik tegen EP willen zeggen dat hij er goed aan zou doen zichzelf van tijd tot tijd een paar vragen te stellen over zijn houding tijdens de Covid-crisis. Je kunt niet opscheppen over woorden als « persvrijheid », « onafhankelijkheid », « de noodzaak van onderzoek », « vrijheid van meningsuiting », « bescherming van klokkenluiders », « kritisch denken », « toezicht houden op de daden van de machtigen in de wereld », enz. en tegelijkertijd zulke ideologische vooroordelen hebben en zo’n ostracisme en censuur toepassen op mensen die niet denken zoals jij, helemaal als ze beweren dat ze precies dezelfde waarden hebben als jij! Het minste wat je kunt doen is de zaak rustig met hen bespreken. Het EP weigert dit te doen en doet dit, zoals gewoonlijk, terwijl het zich voordoet als een prediker. In werkelijkheid werd ik tegenover de dogmatische censuur van Mediapart verwelkomd door een ander onafhankelijk mediakanaal, Quartier Général, opgericht en geleid door Aude Lancelin, dat ook een duidelijk links beleid voert. En het deed het niet in de eerste plaats uit enthousiaste steun voor een van mijn analyses van de Covid-crisis, het deed het uit principe of voor het principe. Dus ik sluit af door simpelweg dit tegen Edwy Plenel te zeggen: het is allemaal goed en wel om grote principes mondeling te verkondigen, maar het enige dat onthult wie je bent, is de manier waarop je handelt wanneer je in een situatie bent. En als je daden niet overeenkomen met je woorden, dan is er een probleem.
Laurent Mucchielli, directeur onderzoek bij het CNRS
