Het is meer dan een jaar geleden dat de covid-19 sociaal-politieke crisis ons trof. Ik gebruik de term gezondheidscrisis niet omdat de omvang van de crisis die term niet rechtvaardigt. Hoewel zij aanvankelijk verrast waren, werden de ziekenhuizen nooit overrompeld, hoewel een vingerknip genoeg zou zijn geweest om hen in chaos te doen belanden. Natuurlijk, met een vertraging, werden ziekenhuizen leeggehaald om plaats te maken. Maar de ziekenhuizen bleven leeg, zodat al diegenen die aan iets anders leden, overbleven, want ja, later werd opnieuw ontdekt dat de gezondheidsbehoeften veel breder zijn dan coviditeit. Blijkbaar hebben sommige mensen het nog niet begrepen. Anderzijds was er angst, een onredelijke angst, opgewekt, versterkt en in stand gehouden door een politiek-wetenschappelijk-media-akkoord (PSM) van totalitaire aard, in die zin dat het zich, in een indringende en infantiliserende vorm, opdringt in alle aspecten van ons dagelijks, intiem, privé, sociaal en economisch leven. H …
Vous devez être abonné pour visualiser cette page.
Si vous êtes déjà abonné, veuillez-vous connecter.
Dans le cas contraire, abonnez-vous dès à présent.
VRIJE JOURNALISTIEK IS DUUR.
Om artikels, reportages, interviews, video's te maken... Help ons: abonneer, abonneer familie, vrienden, praat over ons, doe een donatie.
