Julian Assange
617 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
617 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Zonder het Verdrag van Parijs, dat in 1960 werd ondertekend door de leiders van 16 Europese landen die overeenkwamen de aansprakelijkheid van de exploitant bij ongevallen te beperken, zou er in Europa geen atoomelektriciteit zijn, aangezien geen enkele verzekering het risico van deze industrie zou dekken. Bij een ernstig ongeval zou heel België, maar ook de buurlanden, worden getroffen, en de kosten zouden bijna volledig worden afgewenteld op de burger(1). Een kernramp zou de dood van tienduizenden mensen en ziekte van honderdduizenden anderen veroorzaken, en zou de toekomst van onze kinderen blijvend in gevaar brengen. Miljoenen mensen zouden voorgoed hun huis moeten verlaten.
Eind juli 2017 werd in de staat South Carolina (VS) afgezien van de bouw van twee atoomreactoren, hoewel ze al voor de helft gebouwd waren en er al enkele miljarden dollars waren geïnvesteerd. Dit was te wijten aan de vertraging en de explosie van de kosten van het project en de onmogelijkheid om investeerders te vinden om het project voort te zetten. Daarbij komt nog het faillissement van Westinghouse(2), de ontwerper van het reactormodel in kwestie, de AP-1000, en de financiële ineenstorting van het Japanse bedrijf Toshiba, dat Westinghouse in 2006 had gekocht. Dit geval zou wel eens het einde kunnen inluiden van de enige twee andere Amerikaanse reactoren die momenteel in aanbouw zijn (in Georgia, ook AP-1000’s).(3) Hoewel de Verenigde Staten nog steeds de grootste producent van atoomenergie ter wereld zijn, met zo’n 100 reactoren, is deze sector goed voor minder dan 10% van het Amerikaanse elektriciteitsverbruik. Sinds het ongeluk met Three Mile Island in 1979 is de sector in verval geraakt. De laatste reactor die op het net werd aangesloten, dateert van 1996. Deze situatie doet denken aan de situatie van Frankrijk en Areva, die bijna failliet is en op armlengte wordt gesteund door de Franse staat, met de bouw van de EPR-reactoren in Flamanville en Olkiluoto (Finland) waarvan de kosten tot op heden zijn opgelopen van 3 miljard tot 10,5 miljard euro en waarvoor er geen teken is dat er een einde komt aan de problemen.(4)
Wanneer zal de bouw van deze reactoren worden stopgezet?
Het « energiepact », een plan voor de toekomst van de energie in België tot 2050, werd eind 2015 beloofd door minister van Energie Marie-Christine Marghem en de regering-Michel. Vandaag lijkt het erop dat we nog ver verwijderd zijn, althans van een serieus, ambitieus plan om kernenergie definitief te begraven in 2025, zoals in principe is voorzien in de huidige wet.
Sinds enkele weken circuleert een niet-openbaar document dat door regeringsambtenaren is opgesteld als basis voor onderhandelingen tussen de vier ministers van Energie (federaal en regionaal). Volgens degenen die het hebben gezien, is dit document, dat slechts 42 bladzijden telt, armzalig en weinig ambitieus. Wat de cruciale kwestie van de geleidelijke afschaffing van kernenergie betreft, laat hij de deur open voor een verdere uitbreiding van de reactoren in 2025. Wat voor mij slechts een halve verrassing is, na analyse van de uitspraken van de minister, bijvoorbeeld tijdens twee uitzendingen op RTBF-radio op 28 mei (« À votre avis ») en 12 september 2017 (« L’invité de Matin Première »).
Dit laat enkele mogelijkheden open voor de toekomst van de openbare raadpleging over het pact die voor november was beloofd. De eerste, de minst slechte, de meest eervolle, maar helaas de minst waarschijnlijke: de federale minister erkent de zwakte van het werkdocument en haar eigen verantwoordelijkheid voor de ongelooflijke vertraging en stelt de raadpleging uit tot een latere datum (bovendien zou zij dan haar functie als minister moeten neerleggen). Het tweede is dat de minister het overleg uitstelt door de regionale regeringen de schuld te geven, wat wordt gesuggereerd door de term « collectieve verantwoordelijkheid » die zij gebruikte voor de vertraging in deze zaak. Derde mogelijkheid: de minister houdt vast aan de datum van november, wat zal leiden tot een fantasieconsultatie over een fantasieplan dat enerzijds de deur dreigt open te zetten voor een verdere uitbreiding van enkele Belgische kernreactoren en anderzijds België niet in staat zal stellen zijn verbintenissen na te komen om zijn uitstoot van broeikasgassen en zijn klimaat te verminderen.
Francis Leboutte
Meer info :
— www.findunucleaire.be: steunen, lid worden (5 €/jaar), bijdragen, informatie krijgen,…
— www.liege.mpOC.be: achteruitgang in Luik.
