Julian Assange
638 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
638 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
La Palisse parafraserend, zou men kunnen zeggen: « De behandeling van een besmettelijke ziekte is de behandeling … anti-infectieus ».
Nooit is bij een besmettelijke ziekte het dragen van een masker, sociale distantie, sluiting van kinderdagverblijven of HORECA-inrichtingen de curatieve behandeling geweest. Ter vergelijking: mazelen is 4 tot 10 keer besmettelijker dan COVID-19 (aka SARS-Cov2) infectie. Tijdens een mazelenepidemie werden crèches, restaurants, enz. nooit gesloten. We isoleerden en behandelden de zieke kinderen en stuurden de ernstige gevallen naar het ziekenhuis. In 1989 waren er in België meer dan 25.000 gevallen van mazelen per jaar: er werd nooit veel ophef gemaakt over de COVID-19-epidemie.
Normaal gesproken is het voor de behandeling van een besmettelijke ziekte voldoende om de zieken te behandelen en te isoleren. Om ze te behandelen, moeten ze gediagnosticeerd worden. Om ze te diagnosticeren, moeten ze getest worden.
Dus, de stappen om een epidemie te beheersen zijn
Bij het begin van de COVID-19-uitbraak in maart 2020 hadden we bij de beheersing van deze uitbraak een gebrek aan reagentia om te testen en diagnoses te stellen… In maart 2020 bestonden er wel snelle tests, maar die werden niet snel ingevoerd en vergund (waarom?). Later, toen de laboratoria de mogelijkheid hadden om te testen, heeft de Belgische Staat niet aan alle laboratoria het groene licht gegeven om tests uit te voeren (monopoliesituatie of ?) . In oktober 2020 explodeerde het aantal aanvragen voor tests, met als gevolg dat de uitslag pas na 7 dagen beschikbaar kwam.
Nog helemaal aan het begin van de epidemie (18 maart 2020) verbood de federale minister van Volksgezondheid de beschikbaarheid van tests (om de verkeerde wetenschappelijke reden). Kan iemand zich voorstellen een garagehouder te verbieden een band te testen of zijn klant te vertellen dat zijn band leeggelopen is zonder een oplossing aan te reiken?
In maart 2020 werd de potentieel actieve behandeling (hydroxychloroquine) in de stadsapotheken voor huisartsen onbeschikbaar gemaakt, hoewel een vroegtijdige behandeling bij een epidemie de overdracht van een infectieziekte op anderen kan beperken en het sterftecijfer als gevolg van die ziekte kan doen dalen. In dit beheer werden de huisartsen vergeten voor « Alles in het ziekenhuis ».
Willen we een brandweerman verbieden in te grijpen bij een bosbrand? Zal hem worden gevraagd een dubbelblind onderzoek te doen naar het gebruik van water of droog ijs om een brand te blussen? Moet van de brandweerlieden worden verlangd dat zij hun brandbluspompen of brandweerauto’s opnieuw keuren alvorens in te grijpen? Weten dat uw band leegloopt is niet voldoende: de band (of de patiënt) behandelen is een intelligente houding. Brandweermannen of dokters hun werk laten doen zonder domme beperkingen zou slim zijn geweest. Ieder zijn ding.
Sommigen kunnen zeggen dat bij het begin van de COVID-19-epidemie de behandeling niet bekend was… Sommige regeringsdeskundigen hadden reeds in illo tempore non suspecto artikelen gepubliceerd waaruit de doeltreffendheid van hydroxychloroquine bleek bij virussen van de groep « coronavirussen », waartoe COVID-19 behoort. Hebben diezelfde experts het ooit doorgegeven aan de regering? Helaas weten we niet hoe de experts door de regering worden benoemd…
Neuro-linguïstisch programmeren (NLP) leert dat « als wat je doet niet werkt, probeer dan iets anders ».
Maskers, sociale distantie, het sluiten van scholen of HORECA, het sluiten van de cultuur, hebben nooit enig effect gehad op het verloop van de epidemie. De epidemiologieprofessor IOANNIDIS, die verschillende strategieën van verschillende landen vergelijkt, zegt ook … dat België meer dan 200 miljoen euro heeft uitgegeven aan maskers zonder effect op de epidemie te hebben. Het verbreken van sociale contacten met de bijbehorende stress vermindert de immuniteit van individuen en de groep. De sluiting van scholen heeft nu al negatieve gevolgen voor onze jonge studenten (vroegtijdige schoolverlaters, zelfmoorden). De sluiting van de restaurants had negatieve gevolgen (financieel verlies, zelfmoorden). We kunnen niet wachten op de zelfmoordstatistieken in 2020… Wat de zogenaamde niet-essentiële cultuur betreft, is het de kunst die onze herinnering markeert, onze tijd, niet onze ministers.
Maskers, sociale distantie, het sluiten van scholen of HORECA, het sluiten van de cultuur, hebben nooit enig effect gehad op het verloop van de epidemie.
De behandeling van een besmettelijke ziekte zal altijd een anti-infectie behandeling zijn.
Preventieve behandeling bestaat: vitamine D, vitamine C, zink en bijvoet (Artemisia Annua). De regering en haar deskundigen hebben het er in maart 2020 niet over gehad, ook al schreven sommige artsen het toen voor en was de niet-medische bevolking beter geïnformeerd dan de regering en haar deskundigen (vol belangenverstrengeling?)
Er bestaat een curatieve behandeling: doeltreffende behandelingen die thuis kunnen worden gegeven (bv. twee antibiotica: azithromycine versterkt met doxycycline(1). Er is een website (www.c19study.com) die een samenvatting geeft van de klinische studies over de verschillende behandelingsmogelijkheden. Als voorbeeld, een behandeling met deze 2 antibiotica kost +/- 20 euro. Dit is een peulenschil vergeleken met de 47 miljoen euro die HORECA elke dag verliest…
Nu is het genoeg: als je een epidemie onder controle wilt krijgen, is het slim om de zieken thuis te behandelen voordat ze naar het ziekenhuis gaan… Met de hulp van huisartsen. Persoonlijk heb ik deze preventieve en curatieve behandelingen gegeven zonder naar het ziekenhuis te gaan of te sterven… Omdat ik niet bang was om zieke mensen te zien en te behandelen, omdat geneeskunde een opstand tegen ziekte is en geen onderwerping.
Het is tijd om over te stappen van crisisbeheer (een land isoleren?) naar risicobeheer (patiënten vroegtijdig behandelen, geen positieve gevallen).
*Quirico Blonda is een dokter.
