Julian Assange
588 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
588 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Toen ik werd uitgenodigd om te spreken op een evenement om een internet kanaal te lanceren, de Eén TV de omstandigheden van de avond lieten niet toe(1) om een geconstrueerde gedachte lang uit te drukken. Dit verklaart waarom wij het volgende schrijven, een essentiële herinnering aan hen die in de « Covid » een gelegenheid zouden zien om het allemaal opnieuw te doen.
Hoewel we blij kunnen zijn met de collectieve bewustwording van de noodzaak om te strijden tegen het covidiaanse technototalitarisme, blijven er nog veel vragen over.
Mensen hebben het altijd over de vrijheid die het covidisme hen heeft ontnomen, en de noodzaak die terug te winnen. Maar wat betekent deze vrijheid? Als sommigen hadden begrepen dat het refrein « mijn vrijheid houdt op waar die van anderen begint » slechts een uitvlucht was die, in onze diep onrechtvaardige kapitalistische systemen, tot doel had de onderdaan zijn toestand en de door de ander opgelegde « superieure » te doen aanvaarden, dan bleef het vandaag dat dit woord « vrijheid » volkomen vaag was, lang voor het Covidiaanse totalitarisme.
Want wat is vrijheid?
- wanneer buiten het Westen onze levensstijl gebaseerd is op de plundering van de grondstoffen van Afrika en de arbeid van Azië (en omgekeerd, naast de ander uitgebuit)? Pas in Covid stierf elke vijf seconden een kind van de honger — om nog maar te zwijgen van uitbuiting, verkrachting, foltering en moord — als rechtstreeks gevolg van onze westerse levensstijl (dit was in de tijd dat Jean Ziegler speciaal rapporteur voor het Recht op Voedsel was bij de Verenigde Naties. Nu is het waarschijnlijk erger, aangezien alles « vooruitgaat »…);
- wanneer, in het Westen: we weten dat de ongelijkheid toeneemt en dat, meer dan ooit, huishoudsters uit de middenklasse nooit de dochters zijn van advocaten of dokters(2), terwijl één op de vijf gezinnen onder de armoedegrens leeft. De armen maken niet de rijken — Voorstanders van sociale mobiliteit hebben het steeds moeilijker om zich te rechtvaardigen in een tijd waarin het Amerikaanse « wie wil kan » niet langer op de realiteit is gebaseerd.
Vrijheid moet dus opnieuw worden gedefinieerd, vooral door hen die niet aan de definitie ervan kunnen deelnemen. Ik betwijfel of de vergeten mensen uit de barrio’s en andere « achtergestelde » buurten dezelfde definitie van vrijheid hebben als die uit de burgerlijke en chique buurten. Voor deze laatsten zal de visie op de wereld, en dus op gelijkheid, broederschap en vrijheid, vaak totaal verschillend zijn van die van de wereld « daarboven ». Waar de eersten zichzelf kunnen zien als slachtoffers van een onrechtvaardige wereld — zonder ernaar te streven te worden zoals degenen die hen momenteel overheersen(3) ‑De anderen zullen trachten hun positie te legitimeren, door alle symbolische middelen te genereren om deze te handhaven (de liefdadigheidsverenigingen, die in feite slechts palliatief zijn, zijn hiervan het beste voorbeeld). Covid heeft de laatsten beroofd van veel van de « vrijheden » die de eersten nooit hebben gehad, of lange tijd niet hebben gehad (men behoeft maar rond te lopen in de arme wijken van de grote steden).
Het is ook bekend, en waarschijnlijk in alle klassen, in verschillende mate natuurlijk(4), dat individuen hun vrijheid hebben ingeruild voor illusoir comfort en veiligheid.
Deze vragen leiden onvermijdelijk tot een andere, in deze covidiane periode, ongekende maar voor sommigen voorspelbare vraag:
- Waar waren de nieuwe demonstranten vóór het Covidiaanse tijdperk, toen alles al misging en vrijheid slechts een luxe was voor een bevoorrechte westerse rand?
Deze vraag leidt tot twee andere:
- Sommige mensen maken opportuun gebruik van de Covid om zaken te verdedigen die minder nobel zijn dan die van de Vrijheid, van het algemeen welzijn (vandaar dat deze meervoudig gecontroleerde oppositiekantoren niet altijd gemakkelijk te herkennen zijn), in de hoop de « gruwel-schoonheid van de wereld van vroeger » terug te vinden waaraan zij een libertarisch voordeel ontleenden;
- Andere groeien politiek dankzij het Covid-tijdperk — zij moeten nog van de eerste worden onderscheiden, wat niet altijd gemakkelijk is.
Er zij aan herinnerd dat wij reeds tientallen jaren leefden in een diep onfatsoenlijke maatschappij, waarin bijna alle voorwerpen van ons dagelijks gebruik het resultaat waren van de exploitatie van de natuur en de mens. Indien u zich er niet van bewust was door een gebrek aan informatie en/of ontkenning, begrijpen wij de moeilijkheid van de huidige periode van bewustwording; indien u uit puur eigenbelang weigerde zich ervan bewust te zijn, begrijpen wij dat Covid slechts een springplank is voor een terugkeer naar het verleden, bang als u bent om uw privileges te verliezen.
Wij zullen alleen diegenen steunen die de huidige periode als een altruïstische kans zien. De anderen zijn degenen die de « Covid wereld » zullen maken, of ze het leuk vinden of niet.
De wereld van voorheen zal niet terugkeren. We hebben twee keuzes.
