Yannick Jadot: de lege groene

« Vijftig jaar lang is het simpele idee dat er ecologische grenzen zouden kunnen zijn aan groei en expansie dissonant gebleven, een minderheid in de publieke opinie, en ronduit ketters onder besluitvormers. Het idee van degrowth wordt in het beste geval genegeerd, in het slechtste geval gebruikt als een gemakkelijke scheldkanonnade om alle milieuactivisten als inconsequente dwazen te diskwalificeren. De afwijzing is zo sterk dat zelfs onder de voorstanders van degrowth velen er de voorkeur aan geven zichzelf te censureren (…) Voor de politieke ecologie is de belangrijkste les van de verkiezingen van 2022 de bevestiging dat het vraagstuk van de grenzen aan de groei een immens politiek ondenkbare kwestie blijft, die door een overweldigende meerderheid van de besluitvormers gewetensvol buiten het domein van het denkbare wordt gehouden. Hier en daar vallen er wat gaten, maar zonder een duurzaam politiek project dat breekt met de groei en zijn wereld. De politieke ecologie heeft de ondankbare taak haar bestaansreden te heroverwegen (…) Zij zou de drager kunnen zijn van een assertief project om de overconsumptie van de rijksten drastisch te verminderen, de meest kwetsbaren te beschermen, de rijkdom te delen en de inspanningen voor soberheid eerlijk te verdelen, in het kader van een dringende vermindering van de stroom van materialen en energie — dus minder auto’s, minder vliegtuigen, minder materieel… ».

Dit is een uittreksel uit een uitstekend artikel van Luc Semal, docent politieke wetenschappen, dat daags na de eerste ronde van de presidentsverkiezingen in Le Monde is verschenen.

Het minste wat we kunnen zeggen is dat de kandidaat van de officiële politieke ecologie, Europa Écologie-les Verts, deze strategie van het vermijden van ontgroeiing op een karikaturale manier illustreert. 

Laten we het gewoon citeren:

- « Het woord ‘degrowth’ is een schermwoord. Als je het eenmaal zegt, luisteren de mensen niet meer naar je. Het woord ‘degrowth’ […] zegt niets over onderwijs, gezondheid, milieubescherming, samenleven en de verdeling van de gecreëerde waarde. » Yannick Jadot, La Vie, 24 februari 2022.

- AFP Infos, 18 februari 2022: « — Is de ‘energiesoberheid’ die u regelmatig oproept een acceptabeler synoniem voor ‘degrowth’? Yannick Jadot: — Nee!

- Het groei-afbouwdebat, het kan me niet schelen » Yannick Jadot, 27 augustus 2020, Rencontre des entreprises de France (MEDEF).

De « realistische » of « electoralistische » strategie van Yannick Jadot wordt bepaald door het idee dat hij wil breken met het traditionele beeld van de ecologisten om over te komen als een « verenigende en serieuze » kandidaat die in staat is het Élysée te bereiken. Het resultaat is dat hij een discours voert dat niet meer verschilt van dat van zijn concurrenten, en erger nog, dat hen regelmatig voorbijstreeft op het gebied van anti-milieu. Het eindigt tegen zijn eigen basis. Dus hier is het:

- de eerste kandidaat die oproept tot verplichte « vaccinatie » (experimentele gentherapie):

« Wij zijn voorstander van vaccinatie, wij zijn er voorstander van dat iedereen die ver van de gezondheidszorg afstaat, wordt overgehaald zich te laten vaccineren « : Yannick Jadot, LCI, 4 januari.

- een van de eerste kandidaten die opriep tot het leveren van wapens voor een extern conflict:

« We gaan de Oekraïners niet laten vechten zonder lichaamspantser, zonder antwoord op Russische tanks en raketten » (28 februari 2022)

- steun voor draagmoederschap (GPA), een moderne vorm van slavernij die door Jean-Luc Mélenchon en Fabien Roussel aan de kaak is gesteld,

- maar ook van de techno-marketing van de voortplanting via de PMA, van de commodificatie van lichamen eenvoudigweg door haar steun aan de prostitutie, hetgeen de verontwaardiging van de feministische verenigingen heeft gewekt: « Absolute schande voor EELV. Een historische en anti-feministische vergissing », twitterde het collectief Durf een feministe te zijn.  » (AFP, 3 december 2021).

- apostel van digitale technologie en andere hedendaagse technicistische waanideeën (elektrische auto’s en vliegtuigen)…

Zozeer zelfs dat Yannick Jadot erin slaagt Sandrine Rousseau gelijk te geven wanneer ze opmerkt: « Zemmour of Macron leggen een verhaal op. Wij verkopen boilers »(Le Parisien, 3 maart 2022):

Geobsedeerd door het verleiden van de massamedia, rijdt hij regelmatig mee op hun slopende retoriek, waarbij hij elke tegenspraak naar het « Godwin Point⁽¹⁾  » stuurt. Eén voorbeeld: « Présidentielle 2022: ‘Il n’y a que l’extrême droite qui soutient le nucléaire’, répond Jadot à Macron », RTL, 11 februari 2022.

« Het is eenunderstatement om te zeggen dat deze vitale kwesties voor ons land, voor ons en onze kinderen, grotendeels zijn genegeerd in deze in beslag genomen campagne, » verklaarde Yannick Jadot op zondagavond toen hij zijn score van minder dan 5% zag. Maar is het niet veeleer de strategie die hij belichaamt die de ecologie heeft geconfisqueerd van de consequente ecologen? Was hij het niet die, door zich van zijn basis te willen bevrijden, uiteindelijk niet in staat bleek deze te verenigen?

Dit alles om uiteindelijk de perfecte « nuttige idioot », of stemmenvanger, te zijn voor de McKinsey & Company kandidaat, « & Company » waarmee de consultants van Pfizer, Iliad of Altice médias worden bedoeld. Laten we ons geen zorgen maken over Yannick Jadot: het lijdt geen twijfel dat zijn ambitie ooit zal worden beloond met een ministerspost wanneer hij door een EELV wordt afgezet die teleurgesteld is over zijn resultaten. Luc Sémal heeft dus gelijk: het is aan de politieke ecologie om terug te keren naar haar oorspronkelijke reden om het veronderstelde project van degrowth te dragen.

Vincent Cheynet, hoofdredacteur van LaDécroissance