WE ZIJN NIET BANG, MR. REYNDERS!

Had Julian Assange « veiligheidsmachtiging »⁽¹⁾ toen hij honderden vertrouwelijke documenten vrijgaf? Dat is de vraag die moet worden gesteld aan Didier Reynders, wiens kabinet, dat wil zeggen hijzelf, aan de basis ligt van een wetsontwerp dat journalisten en klokkenluiders die informatie publiceren die is verzegeld door degenen die de macht hebben om te beslissen wat al dan niet geheim is, wil bestraffen met een boete van enkele duizenden euro’s en maanden gevangenisstraf.

Niet tevreden met het feit dat hij ermee weg had kunnen komen als hij tot secretaris-generaal van de Raad van Europa was benoemd, hoedt Didier Reynders zich voor toekomstige onthullingen over zichzelf. De man heeft veel bagage, en het is verbazingwekkend dat hij nog niet serieus is ondervraagd door justitie, want in een cel geplaatst worden is voor hem relevanter dan voor klokkenluiders en andere journalisten die hun werk doen. De dood van zijn « vriend » Armand had zeker niet op een beter moment kunnen komen, en er wordt in ziekenhuiskringen gezegd dat sommige artsen zich vragen stellen over deze vreemde dood⁽²⁾. Tot slot, is dit geen « geheime » informatie en hebben deze dokters een « veiligheidsmachtiging » (in de nieuwstaal, « de macht om geen dingen te zeggen die iedereen zou moeten weten »); en is het niet ongerijmd om « vragen te stellen » in deze tijden van meervoudige crises, terwijl het zou volstaan om te kopen om « de groei te doen herleven », een activiteit die weinig kritisch denken of enige kennis vereist?

Didier Reynders, die er zeker van was de meeste eerbiedwaardige journalisten, waakhonden van het systeem, aan zijn zijde te hebben, hoefde zich natuurlijk nergens zorgen over te maken, afgezien van die enkele uitzonderingen, weerstanders uit de media in loondienst of recalcitrante werkers in de wereld van de « alternatieve journalistiek ».

In het licht van de plundering van het leven waaraan u en uw bazenvrienden hebben deelgenomen, en van de ongekende aard van onze gemeenschappelijke menselijke situatie, zullen wij alle informatie bekendmaken die het algemeen welzijn kan dienen*.

Het zijn deze laatsten die hij wil doden, om hun woord tot nul te reduceren, zodat hij verder kan gaan met zijn zaken. Want als het gaat om het onthullen van « geheimen », die alleen « geheim » zijn omdat ze de meest particuliere belangen van de politieke en financiële kaste betreffen, zal meer dan één journalist zich wel twee keer bedenken om het risico te lopen duizenden euro’s te moeten betalen en de mogelijkheid van gevangenisstraf te lopen.

Maar we mogen niet bang zijn dat we zullen zwijgen, mijnheer Reynders. In het licht van de plundering van het leven waaraan u en uw bazenvrienden hebben deelgenomen, in het ongekende karakter van onze gemeenschappelijke menselijke situatie, zullen wij alle informatie bekendmaken die het algemeen welzijn zou kunnen dienen.

« Het algemeen belang dienen » is een overweging die u totaal vreemd is, mijnheer Reynders. U bent niet Julian Assange, die, indien uitgeleverd aan de Verenigde Staten, de doodstraf riskeert, of 175 jaar gevangenisstraf, voor het onthullen van de waarheid en het dienen van het algemeen welzijn.

Tot slot delen wij graag opnieuw een van de zes diagrammen waarmee wij het artikel van Éric Arthur Parme « Welkom in de plutocratie » illustreerden. Kazachgate, Afrika, netwerken… de NCM op alle verdiepingen ».

Beeld op veiling, wie zegt beter: 5.000 euro?

* Wij zullen in september een code meedelen waarmee u in alle veiligheid en anonimiteit contact met ons kunt opnemen.