Julian Assange
618 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
618 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Sinds september 2020, op de website POUR.press Christian Savestre analyseert een meer dan verbazingwekkende gerechtelijke saga. Er wordt ontdekt dat tijdens de behandeling van de nalatenschap van een zeer rijke notaris, sommige leden van de rechterlijke macht » We verdraaien, bedriegen, liegen, verbergen, bedekken, onafgebroken, al twee decennia lang. « Laten we proberen een samenvatting te geven van deze zeer complexe affaire, bekend als de « Verbruggen-affaire », waarvan de details zijn uitgewerkt door onze collega van POUR in een serie van 16 artikelen in een serie van 16 venijnige artikelen.
Rocambolesque (1) is de beste manier om deze saga te beschrijven die meer dan 20 jaar overspant. Hieronder volgt een korte samenvatting waarin alleen de belangrijkste feiten worden belicht.
De zeer vermogende notaris Robert Verbruggen overleed op 22 april 2002. Zijn fortuin, geschat op bijna 400 miljoen, zal worden verdeeld onder zijn erfgenamen: 7 kinderen en zijn vrouw. Echter, Christian Savestre vertelt ons dat « de De erfgenamen nemen hun tijd bij het aangeven van de nalatenschap. Pas op 27 december 2002, bijna 9 maanden na het overlijden van de notaris, hebben zij het bij de belastingdienst ingediend. En wat leert de belastingdienst? Dat de nalatenschap van notaris Robert Verbruggen… €117.000 bedraagt « .
De solidariteit binnen de familie was echter niet totaal en twee van de broers aanvaardden de mythische opzet niet en Luc Verbruggen diende op 12 december 2002 een strafklacht in, die het beginpunt zou worden van de « Verbruggen-affaire », die in 2021 nog steeds niet is afgesloten.
Bij onenigheid tussen de familieleden is het belangrijkste slachtoffer het Brusselse Gewest, dat als gevolg van een valse aangifte niet de zeer belangrijke successierechten zal ontvangen waarop het recht zou hebben gehad als de wet was nageleefd. Toch blijven de autoriteiten vreemd genoeg passief. Savestre vraagt: » U kunt zich voorstellen dat deze valse verklaring aan de erfenis onmiddellijk de aandacht trok van de Belgische administratie en de ministeriële politieke autoriteiten die daarop toezien? Helemaal niet. De Belgische staat ligt onder vuur. Dus alle Belgische burgers zijn en degenen die hen vertegenwoordigen doen niets gedurende vele jaren. Pas op 29 april 2008, d.w.z. 6 jaar na het overlijden van de notaris (en 2,5 jaar na het overlijden van zijn echtgenote), kwam hij uit zijn lethargie door een civiele procedure aan te spannen…, » zich aansluitend bij de klacht van de zoon die weigert deel te nemen aan de familie omerta. Maar concrete maatregelen zullen moeten wachten: » De Belgische Staat werd uiteindelijk een beetje wakker en ging op 8 augustus 2012 over tot een bewarend beslag van 25 miljoen euro op de nalatenschap van Robert Verbruggen (meer dan 10 jaar na zijn overlijden!), en vervolgens tot een tweede beslag van 6,6 miljoen euro op 24 januari 2014 op de nalatenschap van zijn echtgenote (iets minder dan 10 jaar na haar overlijden). Maar tot op heden, in 2020, is dit alles slechts conservatoir, in afwachting van een definitieve uitspraak die nog steeds niet heeft plaatsgevonden, zodat elke executie onmogelijk is. Degenen die over een paar maanden voor de rechter worden gesleept voor een onbetaalde verkeersboete van 100 euro, zullen dat waarderen. »
Aflevering 6 van de saga breekt met de zeer discrete manoeuvres in de schaduwen van stille kantoren en de mouweffecten in stoffige rechtszalen om ons mee te nemen naar de Afrikaanse zon. In Senegal doet zich een zeer vreemd ongeval voor, dat de dood tot gevolg heeft van de metgezel van de onderzoeksrechter in de zaak Verbruggen, wiens onprofessionele gedrag in eerdere afleveringen al aan het licht is gekomen. Deze onderzoeksrechter had, een korte tijd daarvoor, » Niet alleen maakte ze voortijdig een einde aan haar loopbaan als onderzoeksrechter bij het parket van Brussel, maar ze scheidde ook van haar echtgenoot van 32 jaar, een magistraat zoals zijzelf, en besloot uiteindelijk om met Thierry naar Senegal te vertrekken, waar ze een huis in gemeenschappelijk eigendom kochten. Naast deze vreemde feiten, zijn er nog andere gebeurtenissen: « Spelend op haar hoedanigheid als ex-onderzoeksrechter in België, verkreeg ze een vergunning van de procureur van Dakar om een wapen te dragen voor Thierry. Thierry combineert zaken met plezier en verkoopt wapens aan een brede waaier van klanten, waaronder de Senegalese politie.. « We laten de complexe manipulaties in het geheim van duistere kantoren door degenen die Savestre « de experts in getallen » noemt, achter ons om een roman van liefde en avontuur binnen te gaan: meer OSS 117 ontspringt de dans dan Les exploits de Rocambole.
Op 27 januari 2011 werden de vijf erfgenamen bij een vonnis in eerste aanleg veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 5 maanden (er was 10 maanden gevraagd), ten voordele van de broer die geen deel wenste uit te maken van het « erfcomplot ». Het duurde zes jaar na de sluiting van het onderzoeksdossier voordat de rechter uitspraak deed. Diezelfde Justitie vindt echter een weg om veel sneller te zijn en het is op 18 september 2012 dat het Hof van Beroep zijn vonnis uitspreekt en besluit met een algemene vrijspraak van de 5 erfgenamen, na te hebben geoordeeld dat de vorderingen van de burgerlijke partijen zonder voorwerp waren. Het Hof van Cassatie zal dit arrest binnenkort bevestigen.
Dit reeds belangrijke eerste element werd voorafgegaan en zal worden gevolgd door vele andere verbazingwekkende feiten. Het is onmogelijk om ze hier allemaal uit te werken: Christian, Savestre heeft dat gedaan in 16 zeer dicht op elkaar staande artikelen. Laten wij, zonder een bepaalde volgorde aan te houden, de frauduleuze manoeuvres noemen die in zijn zeer grondige analyse van dit onwelriekende dossier aan het licht komen:
De meer dan dubieuze manoeuvres die de gerechtelijke behandeling van deze zaak hebben gekenmerkt, tonen aan dat de beroepsorden het optreden van hun leden niet echt controleren. De oprichting van onafhankelijke organen zou beter in staat zijn om de misbruiken te voorkomen die in deze gerechtelijke saga zo duidelijk naar voren zijn gekomen.
Er was veel medeplichtigheid nodig om deze affaire 20 jaar te laten duren. Onder de vijf broers en zussen die aarzelen om behoorlijk successierechten te betalen, bevinden zich een notaris, een bedrijfsrevisor en een zakenman. Een echt netwerk, hier vooral in de grote katholieke bourgeoisie van Brussel, moest worden opgezet om te voorkomen dat de waarheid aan het licht zou komen. Maar vriendelijke regelingen zijn niet gratis. Savestre quips: « Het ongeloofwaardige verhaal dat door de bende van vijf wordt verdedigd dankzij het scherm dat is opgezet door de juristen en boekhouders die ze zovele jaren rijkelijk hebben betaald… Ongetwijfeld duizenden euro’s bovenop de vele miljoenen (meer dan 10 vermoedelijk) die zijn uitgegeven aan een opgegeven vermogen van 117.000 euro. »
Hij neemt geen blad voor de mond, onze amateur maar vastberaden detective: hij noemt namen, soms heel hoog in de hiërarchie van hun verschillende Ordes: advocaten, barristers, onderzoeksrechters, bedrijfsrevisoren. Hij is bijzonder hard voor notaris Dechamps en de advocaat Emmanuel de Wilde d’Estmaël, de « vermogensplanner ». Deze specialisatie onder fiscaal juristen heeft volgens Savestre tot doel regelingen te treffen waardoor vermogende erfgenamen successierechten kunnen ontlopen, die een belangrijke bron van financiering voor de gewesten vormen. Het is dus de gemeenschap van burgers die uiteindelijk het slachtoffer zijn van dit soort georganiseerde « roof ».
Verrassend genoeg is er, ondanks de zeer ernstige beschuldigingen, geen reactie van de betrokkenen. Indien de auteur van de opruiende artikelen wegens smaad zou worden aangeklaagd, zou dit natuurlijk onvermijdelijk feiten aan het licht brengen die sommigen verborgen willen houden. Er zij op gewezen dat de meeste media hebben bijgedragen tot het in stand houden van de stilte rond de zaak en er sinds 2012 niet meer over hebben gesproken.
Maar misschien kan de waarheid niet langer verzwegen worden. Er is een vijfde gerechtelijk deskundige benoemd en hij lijkt onomkoopbaar: « Het rapport van de deskundige, de heer Emmanuel Sanzot, is onverbiddelijk. Onverbiddelijk, vanwege een strengheid die niet de minste ontsnapping toestaat aan al diegenen die twee decennia lang zonder onderbreking hebben gefraudeerd, bedrogen, gelogen, verborgen en in de doofpot gestopt. De hardnekkige feiten komen eindelijk aan het licht. Er is geen uitweg, behalve hem uit de huidige procedure te verwijderen. Zelfs als dat zo is, deze kleine, ultra-machtige kring van vrienden en kennissen, is dit verslag nu openbaar en is het al aan zijn aandacht ontsnapt. Zij zou zichzelf verder diskwalificeren (indien mogelijk) indien zij tot een dergelijk uiterste zou overgaan. Het is waar dat deze mensen reeds op verschillende plaatsen tentoonstellingen hebben doen verdwijnen, onder meer in het Paleis van Justitie, en dat zij dit wellicht zullen blijven doen, zeggen degenen die de episodes van de Verbruggen-affaire hebben gelezen. « De juridisch deskundige somt enkele zeer ernstige beschuldigingen op: « …alle rekeningen functioneren bijna uitsluitend dankzij de diverse operaties (2)In principe vormen de diverse transacties de uitzondering. (…) De oorspronkelijk door de vennootschappen toegezonden stukken, de door de bestuurders van de vennootschappen in augustus 2019 en de door het bestuur van de vennootschappen in september 2019 geformuleerde antwoorden waren duidelijk onvolledig en ontoereikend.
Het laatste redmiddel van de bende van vijf en hun medestanders is te zeggen dat deze feiten reeds zijn beoordeeld en dat een berechte zaak niet opnieuw kan worden behandeld (zelfs niet als deze op een werkelijk onorthodoxe wijze is gevoerd?).
Het lijkt erop dat het verslag van de heer Sanzot nu in sommige kringen wordt gelezen. De vraag is: als we er eindelijk in slagen de waarheid niet langer te verbergen, zal dit dan geen echte aardbeving veroorzaken in de Brusselse rechterlijke macht? Bij de ontwijking van de vermogensbelasting door notaris Verbruggen zijn zoveel belangrijke figuren uit de hoofdstedelijke juridische wereld betrokken; is het too big too fail om aan het licht te komen?
