« Swing your bar »: over de toename van drugsgerelateerde verkrachtingen

De mening van een hypnotherapeut die gespecialiseerd is in de behandeling van trauma

De eenzaamheid van de hypnotherapeut: dat is wat ik al dertig jaar ervaar ten overstaan van de talrijke slachtoffers van verkrachting met drugs en hun onvermoede leed.

Of het nu in een gezin gebeurt om incest te plegen zonder de verdenking van de omgeving te wekken door het zwijgen van het slachtoffer te garanderen, of het nu de vrucht is van een eenzame « vakman » of het werk is van een georganiseerde bende die de slachtoffers misbruikt en hen door anderen laat verkrachten — met of zonder vergelding — de symptomen zijn altijd verwoestender dan in het geval van een « eenvoudige » verkrachting zonder het gebruik van drugs.

De aanslagen die plaatsvonden in twee bars op het kerkhof van Elsene (een universiteitswijk in Brussel) en de « gooi je bar » beweging die daarop volgde, hebben eindelijk een fenomeen aan het licht gebracht dat al oud is, maar zich tegenwoordig steeds meer vermenigvuldigt.

Wat een opluchting om te zien dat de media zich even bewust waren van en berichtten over een van de meest virulente trauma’s van allemaal: de verkrachting — voornamelijk van vrouwen — en het seksueel misbruik van kinderen⁽¹⁾ gepleegd met drugs!

Sindsdien heb ik contact opgenomen met een groot aantal journalisten in de hoop dat dit « nieuwsbericht » zal leiden tot een echt onderzoek, een rapport waarin het gevaar aan de kaak wordt gesteld, en de erkenning van specifieke behandelingen.

EEN GEKWALIFICEERDE VERKRACHTING 

In de publieke opinie wordt maar al te vaak gedacht dat als het slachtoffer in haar slaap is verkracht, « het niet zo erg is als wanneer zij bij bewustzijn was op het moment van de verkrachting … ».

Niets is minder waar.

In de wet is er een term voor beroving en diefstal. Het wordt tijd dat de wetgever nadenkt over en onderscheid maakt tussen eenvoudige verkrachting en « gekwalificeerde verkrachting met drugsgebruik ».

Recht is mijn zaak niet. Wie ben ik om dat te suggereren?

Als psychotherapeut werk ik al vele jaren dagelijks met RTP (Reassociatieve Trauma Psychotherapie) om traumaslachtoffers te behandelen.

Als gevolg daarvan heb ik verschillende ontmoetingen moeten hebben met slachtoffers van verkrachting met drugs, om de verwoestende bijzonderheden van dit trauma te ontdekken en vooral om specifieke behandelingsmethoden te ontwikkelen.

DE BEWUSTE GEEST VERDRAAGT DE SYMPTOMEN ZONDER TE BEGRIJPEN WAAR ZE VANDAAN KOMEN 

HET ONBEWUSTE — HET LICHAAM — PIKT INFORMATIE OP EN VERGEET HET NIET

Het eerste geval van deze aard dat mijn aandacht trok (rond 1990) was dat van een jonge vrouw die maandenlang op een psychiatrische afdeling had gelegen en ten onrechte als psychotisch was bestempeld, en in het kielzog daarvan de farmacopee die gewoonlijk voor psychose werd voorgeschreven.

Haar gedrag was natuurlijk ongepast (op een dag wierp ze zich bijvoorbeeld letterlijk op de psychiater om orale seks met hem te bedrijven). Ik werd erbij geroepen nadat het duidelijk werd dat ze haar vagina elke avond in de douche verminkte met messen of scharen.

EEN GEMODIFICEERDE STAAT VAN BEWUSTZIJN (in de maan zijn)

IS ESSENTIEEL VOOR HET TERUGHALEN VAN VERGETEN HERINNERINGEN

Tijdens de eerste hypnosesessie kreeg zij de herinnering terug aan de groepsverkrachting die door een van haar leraren en leerlingen was georganiseerd in haar laatste jaar van de middelbare school, tijdens hun eindexamenfeest! Desensibilisatie van deze herinnering heeft de symptomen doen verdwijnen. Zonder deze vroegtijdige tussenkomst zou het leven van dit meisje op duizend manieren geruïneerd zijn, zoals altijd het geval is bij verkrachtingen die worden gepleegd wanneer de slachtoffers « slapen », waarvan ten onrechte wordt aangenomen dat ze zonder al te veel gevolgen zijn. Integendeel, de toenemende ernst van de situatie in gevallen van verkrachting met drugs moet ten volle in aanmerking worden genomen.

NIET ÉÉN MAAR TWEE TRAUMA’S

Of het nu gaat om GHB, waarover we het nu hebben, Ketamine, benzodiazepines (Valium, Temesta, Ceresta, Clozan, enz.), Rohypnol, vroeger bekend als de drug van de vergetelheid, die uit de handel in apotheken is gehaald maar op het net verkrijgbaar is, of siropen op basis van opiaten (die maar al te vaak bij kinderen worden gebruikt), al deze drugs worden vaak gebruikt om zowel volwassenen als kinderen te verkrachten, en ze laten nog ernstiger nawerkingen achter dan « gewone » verkrachtingen en seksueel misbruik.

Omdat zij zich niets of slechts enkele fragmenten van het trauma herinneren, zullen zij niettemin dezelfde nawerkingen hebben als alle andere slachtoffers van verkrachting. Zonder de oorzaak te begrijpen, zullen zij zich schuldig voelen, het debacle van hun leven bespoedigen/meewerken: mislukkingen, sabotage, zelfdestructieve mechanismen, nachtmerries, verminkingen, enz. zullen hun lot zijn.

En naast het trauma van de verkrachting(en) dat diep in hun onderbewustzijn/vlies/herinnering is opgeslagen en gegrift, is het belangrijk te weten dat deze slachtoffers, vóór de verkrachting, een eerste trauma hebben ondergaan omdat zij, niet begrijpend wat er « zonder reden » met hun falende lichaam gebeurde, geloofden dat zij stervende waren.

GEZOND VERSTAND EN PREVENTIE

Het is gebaseerd op talrijke waarnemingen van hypnotherapeuten die zijn opgeleid in PTR en in de specifieke middelen voor de behandeling van door drugs veroorzaakte verkrachting⁽²⁾. Met een beetje gezond verstand zouden bareigenaars, portiers van nachtclubs enz. niemand meer een wankelende, half bewusteloze persoon mogen laten meenemen onder het voorwendsel dat deze teveel gedronken heeft, tenzij zij vragen om de identiteitskaarten van de « verzorgers » en van de gedragen persoon te laten fotograferen. In geval van weigering moet de ondersteunde persoon in de instelling worden vastgehouden.

Tenzij je een verkrachting met drugs plant… welke goede Samaritaan zou weigeren om zijn ID-kaart te laten fotograferen?

Gérald Brassine

Directeur van het Milton Erickson Instituut van België (1984), www.imheb.be