Over het ontwerp van Waals « pandemie »-decreet

Het Waalse parlement, dat zich officieel bezighoudt met « gezondheidsbevordering en preventie », maakt zich op voor woensdag 2 om « de meerderheid tegen de oppositie » te stemmen over een tekst die de ergste totalitaire regimes van de 20e eeuw waarschijnlijk niet zouden hebben verworpen.Dit is de eerste keer dat de Europese Unie in de^21e eeuw een stap zet in de richting van een techno-sanitaire dictatuur.

Hoe kan men anders de duizelingwekkende bepalingen van de artikelen 16 tot en met 21 beschouwen:

• De Waalse minister van Volksgezondheid heeft de volledige bevoegdheid om te beslissen dat elke ziekte die « op korte termijn levensbedreigend is of een sterk epidemisch karakter heeft », de toepassing van de voorziene maatregelen toelaat, zonder enige wetenschappelijke evaluatie en zonder precieze criteria of gebruikte termen vast te leggen

• Eenieder « die ervan verdacht wordt een ziekte te hebben » (zoals hierboven beschreven) kan worden verplicht een preventieve of curatieve medische behandeling te ondergaan: wat is een betere definitie van verplichte vaccinatie?

• Het enige alternatief dat de « verdachte » nog rest, is te vragen om te worden « geïsoleerd » en/of hem te verbieden zijn beroepsactiviteit uit te oefenen en zich in om het even welke gemeenschap te begeven: wat blijft er over van de vrije keuze van behandeling?

• « Deze isolatie vindt plaats, afhankelijk van de omstandigheden, hetzij in een ziekenhuis, hetzij thuis, hetzij op een andere geschikte plaats: wat is een betere definitie van interneringskampen?

• « Hygiëne-inspecteurs » (sic) kunnen elke ruimte binnengaan die door verdachten wordt bezocht om deze te ontsmetten en verdachte dieren te isoleren, te behandelen, te doden en te verbranden: hoe kan een huisinbraak beter worden gelegaliseerd?

• Diezelfde inspecteurs zullen de sluiting van een plaats, ruimte of voorziening kunnen bevelen, waarbij de plaatselijke burgemeester verantwoordelijk is voor de uitvoering van de sluitingsmaatregel: hoe kan men beter verdeeldheid en wantrouwen zaaien binnen een plaatselijke gemeenschap?

• De regering heeft de volledige bevoegdheid om alle « noodzakelijke of nuttige maatregelen » (noot van de redacteur: welke?) te nemen om de bovengenoemde bepalingen te doen naleven: burgers vorderen, het leger inschakelen, een beroep doen op particuliere beveiligingsbedrijven?

• In geval van een « noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid » in de zin van de federale « pandemiewet » kan de Waalse regering een « noodtoestand op het gebied van de volksgezondheid » afkondigen en de bovengenoemde maatregelen opleggen aan geheel of een deel van Wallonië, alsmede « alle andere maatregelen die nodig zijn om de epidemie te beheersen, te controleren en te beheersen », en dit vrijwel zonder controle door het Waalse Parlement: hoe schrijf je beter een blanco cheque?

• De uitvoering van maatregelen waartoe de regering heeft besloten, kan worden toevertrouwd aan natuurlijke of rechtspersonen die door de regering worden aangewezen: hoe kan de privatisering van regeringsfuncties beter worden aangekondigd?

• Wie de beslissingen van de inspecteurs niet respecteert of hun opdracht belemmert, riskeert een gevangenisstraf van 8 dagen tot 6 maanden en/of een boete van 1 tot 500 euro, opgelegd door de Politierechtbank, die synoniem is met snelrecht.

Het is ontstellend dat deze tekst alleen voorziet in dwangmaatregelen en burgers elke mogelijkheid ontneemt om een andere behandeling te krijgen dan die welke door de autoriteiten wordt opgelegd, hetgeen in strijd is met diverse bepalingen van het internationale, Europese en nationale recht. Door deze tekst goed te keuren, maakt het Waals Parlement zich duidelijk los van het preventieve en stapt het over naar het curatieve, ook al gaat dit ontwerpdecreet « over gezondheidsbevordering en preventie »: het is verbazingwekkend vast te stellen dat er geen melding wordt gemaakt van algemene preventiemaatregelen die het voorwerp zouden kunnen zijn van een grootscheepse voorlichtingscampagne gericht op de bevolking.

Zo wordt het versterken van de natuurlijke immuniteit door een brede wetenschappelijke consensus beschouwd als de beste manier om de verspreiding van virusziekten te voorkomen: waarom zouden we geen eenvoudige en goedkope maatregelen bevorderen, zoals een betere levensstijl door een gezonde en evenwichtige voeding, dagelijkse lichaamsbeweging en een goede nachtrust, minder tijd doorbrengen voor beeldschermen, waarde hechten aan verrijkende sociale contacten, enzovoort?

Deze manier van kijken beschouwt gezondheid niet als een waarde, maar als een goed dat verworven kan worden, maar ook verloren kan gaan (net als rijkdom trouwens), wat betekent dat iedereen ook verantwoordelijk is voor zijn of haar (goede) gezondheid, en dat chemische medicijnen en autoritaire maatregelen nooit voldoende zullen zijn om die te garanderen. 

In plaats daarvan moet worden opgemerkt dat de Waalse regering — als een goed soldaatje van de federale regering — bij het beheer van de Covid-19 « pandemie » het tegenovergestelde standpunt heeft ingenomen. Door voorrang te geven aan het exclusieve gebruik van medicinale (en experimentele!) behandelingen die onder dubieuze voorwaarden door farmaceutische reuzen op de markt worden gebracht, door een klimaat van angst in stand te houden door middel van angst, schaamte en schuldgevoel, door afgeknotte statistieken en onheilsvoorspellingen te tonen die door duistere algoritmen worden uitgebraakt, en door zich te omringen met zogenaamde deskundigen die los staan van de werkelijkheid en die aantoonbare belangenconflicten hebben.

Ook wordt voorbijgegaan aan de definitie van gezondheid die de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) in haar grondwet van 1946 geeft: « een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welbevinden en niet slechts de afwezigheid van ziekte of gebrek « .

De obsessie om « ten koste van alles » de lichamelijke gezondheid te beschermen is ten koste gegaan van het geestelijk en sociaal welzijn: een aanzienlijke toename van huiselijk geweld, depressies en zelfmoorden, een aanzienlijke verergering van het probleem van schooluitval, alsmede eenzaamheid en isolement van ouderen, waardoor zij in wanhoop worden gestort, om nog maar te zwijgen van de economische rampen die de horeca en de culturele sector hebben moeten ondergaan.

Waarom heeft de Waalse regering ten slotte gebruik gemaakt van de eenvoudige technische wijziging van het Waalse Wetboek van Sociale Actie en Volksgezondheid om er de bovengenoemde bepalingen in op te nemen, die — in tegenstelling tot de federale pandemiewet — geen duidelijke en precieze definities bevatten en de deur wijd openzetten voor alle interpretaties en dus voor alle misbruiken? Waarom zijn de te verwerken persoonsgegevens uitgebreid tot 18 elementen (bv. uitgevoerde activiteiten, aanwezigheid in de gemeenschap, pathologie, klinische anamnese, enz.), terwijl deze gevoelige materie uitgesloten was van de federale pandemiewet en het voorwerp uitmaakte van een specifieke verordening?

Tot besluit kan men zich terecht afvragen of wij niet getuige zijn van een verschuiving in ons democratisch bestel, tenzij men bedenkt, zoals sommigen enkele decennia geleden hebben verkondigd, dat Wallonië de enige Sovjetrepubliek is die de val van de USSR heeft overleefd.

Martha