Open brief naar aanleiding van het artikel in de « Soir » van 3-11-2022.

Hieronder volgt de open brief als reactie op het artikel in de « Soir » van 3-11-2022, geschreven door twaalf burgergroeperingen verenigd in naam van de objectiviteit en het voorzorgsbeginsel.

Allereerst hadden de bovengenoemde journalisten vanuit strikt juridisch oogpunt het volgende moeten uitzoeken
meer over de exacte inhoud van de dagvaarding, hetzij met Dr. S. of de Aviq, of
met de klager of haar advocaat. Zo zouden zij hebben vastgesteld dat klager zich — naast de wet van 22 augustus 2002 inzake patiëntenrechten — ook beroept op de wet van 7 mei 2004 inzake
experimenten op de mens, die in feite in artikel 6, lid 1, bepaalt dat de
De toestemming van de patiënt moet schriftelijk worden gegeven⁽²⁾. Deze wet is van toepassing op het onderhavige geval, aangezien enerzijds de ingeënte vaccins zich slechts in fase 3 bevinden (bekend als « experimenteel » en slechts een voorlopige vergunning voor het in de handel brengen hebben) en anderzijds een vaccin moet worden beschouwd als een geneesmiddel krachtens artikel 1 — 1° van de wet van 25–3‑1964 op de geneesmiddelen.

Evenzo vereist artikel 45 van de Code voor medische ethiek — waarnaar eveneens in het citaat wordt verwezen — de schriftelijke toestemming van de patiënt die deelneemt aan een menselijk experiment. Wanneer voornoemde journalisten er bovendien op wijzen dat de vaccinatiecentra ook geen schriftelijke toestemming vragen, tonen zij in feite alleen maar verder de fout van de Aviq bij de organisatie van de vaccinatiecampagne aan.

Ten tweede geven mevrouw Leurquin en de heer Sente, wanneer zij het hebben over het beheer van de « pandemische noodsituatie », een enkelvoudige samenvatting: volgens hen is de tijd die nodig is (7 tot 10 jaar) om een definitieve vergunning voor het in de handel brengen te verkrijgen, te lang gezien de noodzaak om « met spoed de meest kwetsbaren te beschermen en de continuïteit van de zorg in overvolle ziekenhuizen te waarborgen ». In maart 2020 was het officiële advies om patiënten naar huis te sturen door gewoon paracetamol in te nemen, waardoor de ontwikkeling van de ziekte werd bevorderd, en dit leidde tot massale ziekenhuisopname van patiënten die gemakkelijk hadden kunnen worden behandeld. Het is daarom misleidend om over overvolle ziekenhuizen te spreken als een feit. Bovendien publiceerden wetenschappers van de Universiteit Gent in november 2021 een studie waaruit bleek dat mensen die ernstig ziek werden van Covid-19 één ding gemeen hadden, namelijk een gebrek aan voedsel:  » Bijna alle patiënten die in het ziekenhuis ernstig ziek werden of zelfs stierven, hadden bij opname een ernstig tekort aan selenium en zink in hun bloed. « ⁽³⁾. Er zij op gewezen dat de overheid (en met name de Aviq, wiens opdracht het is!) geen algemene preventiemaatregelen heeft bevorderd om de « meest kwetsbare » mensen weerbaarder te maken. De versterking van de natuurlijke immuniteit wordt door een brede wetenschappelijke consensus beschouwd als de beste manier om de verspreiding van virusziekten te voorkomen. Er zij ook aan herinnerd dat de eerste twee doses van deze vaccins voor 95% « doeltreffend » zouden zijn, maar uit de laatste onafhankelijke studies blijkt dat gevaccineerde mensen ernstigere vormen van de ziekte ontwikkelen dan niet-gevaccineerde mensen, zelfs bij mensen ouder dan 85 jaar. Uit cijfers van september 2022 van het DREES (Direction de la recherche, des études, de l’évaluation et des statistiques) van de Franse regering blijkt duidelijk dat drievoudige vaccinatie mensen een groter risico geeft op ernstige vormen van Covid en de dood dan niet-gevaccineerde mensen!⁽⁴⁾ Het is duidelijk dat journalisten slecht geïnformeerd zijn.

Volgens deze laatste heeft deze versnelde marketing gezorgd voor « hetzelfde niveau van veiligheid en een voortdurend nauwlettend toezicht op mogelijke bijwerkingen », waarbij wordt benadrukt dat deze « zeer zeldzaam » zijn. Er zij aan herinnerd dat de klinische proeven door de farmaceutische bedrijven zelf zijn uitgevoerd, dat zij de effecten van herhaalde doses of zelfs van het mengen van verschillende vaccins niet hebben beoordeeld, dat bij het versneld op de markt brengen geen rekening kon worden gehouden met bijwerkingen op lange termijn, en dat de vaccins aan miljarden mensen worden verstrekt. De officiële registratie van ernstige bijwerkingen (ziekenhuisopname, levensbedreigend of overlijden) in België bedroeg op 24 januari 2022 2.750 gevallen.⁽⁵⁾en volgens Europese geneesmiddelenbewakingsgegevens zijn in een populatie die niet aan Covid overlijdt 800.000 bijwerkingen gemeld, waarvan 26.000 met dodelijke afloop.⁽⁶⁾.

In plaats van de onderliggende redenen van deze klacht in twijfel te trekken, geeft Le Soir er de voorkeur aan de geschriften te transcriberen die Dr. S. heeft gepubliceerd op een gespecialiseerd medisch platform (MediQuality), een artikel getiteld: « La solitude d’une généraliste trainée devant les tribunaux par des complotistes ». De titel zet de toon: de auteur gaat niet in op gezondheid of schadelijke effecten, maar verschuilt zich achter de « wetenschappelijke en overheidsaanbevelingen » die zij « nauwgezet (en met overtuiging) » heeft toegepast. Zij is de « eenvoudige uitvoerder » van de vaccinatie, het slachtoffer van een « verbijsterende tegenslag ». 

Dr. S. gaat zo ver dat zij de geloofwaardigheid van haar voormalige patiënte in twijfel trekt, evenals de geloofwaardigheid van de artsen (gekwalificeerd, ervaren en met aandacht voor hun patiënten) die haar hebben behandeld (opmerkingen die volledig worden herhaald in het artikel in Le Soir): « De klaagster is erin geslaagd pseudo-artsen te vinden die pseudo-attesten hebben geschreven waarin pseudo-verbanden worden gelegd tussen haar aandoening en mijn Big Pharma-spuit ». De klaagster slaagde erin pseudo-artsen te vinden die pseudo-verklaringen schreven waarin pseudo-verbanden werden gelegd tussen haar aandoening en mijn Big Pharma-spuit », ironiseert ze. « Het geheim van het onderzoek⁽⁷⁾ laat me niet toe ze te citeren, maar u zult wel geraden hebben dat we alle druïden van de anti-vax en samenzweringssferen van Franstalig België aantreffen, waarvan sommigen om dezelfde redenen bij sommige ziekenhuizen ontslagen zijn. « . Maar vanuit medisch oogpunt, als haar patiënt in perfecte gezondheid verkeerde vóór de injectie (wat zij beter zou moeten weten dan wie ook), hoe kunnen we anders de pathologieën (ernstige neurologische aandoeningen) verklaren waaraan zij vandaag lijdt? Er zij op gewezen dat het bewijs van het oorzakelijk verband door uitsluiting van elke andere mogelijke oorzaak thans wordt erkend in de jurisprudentie van de Franse Raad van State (arrest van 29–9‑2021), juist op het gebied van bijwerkingen na een vaccinatie. Het echte slachtoffer in dit verhaal is de klager.

Dr. S. eigent zich de karikaturale termen « anti-vax en samenzwering » toe om ze te verwarren met een persoon die, naar behoren gevaccineerd, vraagt om erkenning van zijn handicap en lijden. Alleen al het feit dat ze naar de rechter moet, laat zien dat ze moeite heeft om gehoord te worden. De ontkenning van lijden is een ontkenning van menselijkheid. De term « complottheoreticus » wordt zonder onderscheid gebruikt met als enig doel de auteurs van een discours dat kritisch is over de doxa van de regering over het beheer van de pandemie in diskrediet te brengen, maar zonder hun argumenten te weerleggen⁽⁸⁾.

Om terug te komen op bovengenoemd artikel in de « Soir », dient te worden opgemerkt dat de formulering van de laatste alinea van dit artikel bij niet-geïnformeerde lezers (d.w.z. ongetwijfeld de meerderheid van het lezerspubliek van de krant) de indruk wekt dat de tegen Dr. S. ingestelde actie inderdaad het werk was van de « anti-vaccinegemeenschap », en dat het inderdaad « pseudo-artsen waren die pseudo-attesten opstelden ». Bij gebrek aan enig kritisch commentaar of afstand van de beweringen van Dr. S is er immers geen reden om aan te nemen dat zij twijfelachtig zijn. Hebben mevrouw Leurquin en de heer Sente meer bepaald gevraagd wat de « anti-vaccin gemeenschap » was, hebben zij de klaagster of haar advocaat gevraagd om te kunnen nagaan wie deze « pseudo-artsen » waren, of om de « pseudo-attesten » te kunnen raadplegen? En als dit onmogelijk was, waarom maakten zij dan geen voorbehoud bij de gebruikte termen? Het lijkt er derhalve op dat deze journalisten hun plicht om volledige en objectieve informatie te verstrekken (met inbegrip van de verificatie van het waarheidsgehalte van de informatie), zoals gewaarborgd door de code voor de ethiek van de journalistiek en de verklaring van plichten en rechten van journalisten, niet zijn nagekomen.

De rol van journalisten is niet het in diskrediet brengen maar het informeren.

De burgercollectieven ALPHA Citizens, Zone Libre, Les Belges se réveillent, Réinfo Covid, Covi Soins, Med4Health, Responsible Rebels, Revivance, Résistance et Libertés, Grappe, Liège Décroissance, Santé et Démocratie⁽⁹⁾.