Externe bijdrage

Oekraïne, Rusland, Syrië… Inzicht in het wereldtoneel

Om het doel van het Oekraïnse conflict te begrijpen, moet men de politieke en economische belangen begrijpen en vooral weten wie er aan de touwtjes trekt.

(Afbeelding: Russische soldaat die voedsel uitdeelt in Aleppo, Syrië. Foto credit:  Ministerie van Defensie van de Russische Federatie )

Elke dag verslag uitbrengen over de oorlog, zoals de meeste journalisten van de mainstream media doen op zoek naar krantenkoppen en sensatie, brengt geen inzicht in de werkelijke feiten. Een minderheid van politicologen, schrijvers en onderzoekers levert zeer goede analyses, waarover in de vrije media wordt bericht. Geïnformeerd worden is dus altijd mogelijk, op voorwaarde dat men het wil en dat men de rustgevende en slaapverwekkende uitzendingen van het journaal, de BFMTV en de rest van het PAF — het Franse audiovisuele landschap — naar de vuilnisbak verwijst, de plaats die het toekomt.

Helaas is de realiteit heel anders. De overgrote meerderheid van de mensen, die gehypnotiseerd zijn en dagelijks aan hun televisiescherm gekluisterd zitten, zijn machines geworden die propaganda slikken. De Oekraïense vlag wappert linksboven op de TV-schermen, neerbuigende artiesten mobiliseren zich, krokodillentranen vloeien, gemeentehuizen laten hun sirenes loeien, en de Eiffeltoren is in blauw en geel gehuld, dankzij Anne Hidalgo. Dezelfde die het symbool van Frankrijk liet doven op de dag dat Aleppo werd bevrijd. Geen commentaar…

Donaties voor Oekraïne, online petities, verzoeken in winkels, de humanitaire machinerie heeft de turbo en de injectie aangezet. De Europese Unie vibreert eendrachtig!
Hoe mooi!

Wij hadden gehoopt en hopen nog steeds op dezelfde intense vurigheid, dezelfde golf van broederschap, dezelfde verbondenheid voor de slachtpartijen die voortduren in Jemen — 377.000 doden -, in Donbass — 15.000 doden -, in Syrië — tussen 400.000 en 500.000 doden — en in Irak — 500.000 doden -.

Maar niets, geen enkele lijn, geen wapperende vlaggen, geen bobo-artiesten die hun onnozele en stroperige medeleven uitstorten, geen bezoek van BHL — onze grote oorlogsverslaggever, maar dan in de studio -, geen giften, geen steun, geen broederlijke uitstorting, niets. Totale nietsheid. Erger nog, volgens de televisieverslagen ten tijde van de invasie van Irak door de VS en de internationale coalitie waren er slechts  » chirurgische aanvallen « . Wat een schande!

De aanwezigheid van nazi-bataljons in Oekraïne, die volledig wordt onderschreven door de Oekraïense president en zijn regering, wordt door de « mainstream pers » in een botte zelfgenoegzaamheid gebagatelliseerd. De tolerantie van de pers tegenover een dergelijke schande lijkt zo onwerkelijk dat het moeilijk te geloven is. En toch, de propaganda nachtmerrie heeft de reactoren opgestookt. Vanaf het moment dat de mainstream-pers erover bericht, moet u er rekening mee houden dat de waarheid elders ligt en dat die twijfelachtig is. Niemand meldt dat er ongeveer 97.000 paramilitairen in het Oekraïense leger zijn!(1).

DE SITUATIE IN OEKRAÏNE EN DONBASS 

Oekraïne ligt sinds de staatsgreep van 2014 onder de duim van de Amerikaanse operaties, die het militaire bondgenootschap van de NAVO vooruithelpen, dat zeer vijandig staat tegenover Rusland. Dit uitgestrekte land is staatsvijand nummer één van de VS en zijn vazallen geworden. Het Krim-schiereiland met de Russische basis in Sevastopol is in het vizier van de NAVO.

De mensen van de Krim hebben nooit deel willen uitmaken van Oekraïne. Er werd een referendum gehouden en een overweldigende meerderheid van de Krimbewoners stemde voor terugkeer naar Rusland, waarvan zij door een autocratisch besluit van Chroesjtsjov in 1954 waren afgescheiden. Natuurlijk hebben westerse propagandisten deze « Russische invasie » afgedaan als de meest abjecte fantasie.

Wat de Donbass-regio betreft, die bestaat uit de provincies Donetsk en Lugansk, hebben de inwoners, ontzet door de staatsgreep van 2014 en door de dreiging hun patriottische geest tegenover Rusland te verliezen, hun onafhankelijkheid uitgeroepen. Sindsdien is de hel losgebroken en hebben de opeenvolgende bombardementen door de Oekraïense regering sinds 2014 meer dan 15.000 doden geëist.

Het op 5 september 2014 door vertegenwoordigers van Oekraïne, Rusland, de Volksrepubliek Donetsk (DNR) en de Volksrepubliek Lugansk (LNR) ondertekende Protocol van Minsk was bedoeld om een einde te maken aan de oorlog in Oost-Oekraïne. Het akkoord behelst een onmiddellijk staakt-het-vuren in de Donbass-regio en de terugtrekking van illegaal bewapende formaties en militair materieel, alsmede ongeregelde strijders en huurlingen van Oekraïens grondgebied. Vertaal neonazi bataljons.

Deze overeenkomst is sinds het begin nooit nageleefd door de opeenvolgende Oekraïense presidenten en de Donbass-regio leeft nu al 8 jaar in een hel. Afgezien van het feit dat Rusland niet kon aanvaarden dat NAVO-raketten vanuit Oekraïne op Moskou werden gericht, was de diplomatie goed en wel tot stilstand gekomen. President Poetin heeft daarom een zeer moeilijke beslissing genomen, namelijk om het probleem op te lossen. Je kunt het verwijten, je kunt het prijzen, je kunt het bekritiseren, maar zoals we zullen ontdekken, zijn de problemen verre van eenvoudig. Er is een groot verschil tussen  » degene die oorlog maakt, en degene die de val creëert om oorlog te maken « . Een citaat om over na te denken. 

DRIE BELANGRIJKE TENDENSEN 

Allereerst moet men begrijpen dat er drie hoofdstromen zijn die de Aarde besturen:

  • Een financiële oligarchie met koloniale neigingen, de machtigste en de rijkste. Het bestaat uit politici, industriëlen, financiers en mediabazen uit de Amerikaanse Democratische clan, momenteel belichaamd door Joe Biden, de huidige president van de VS, de City of London, de Canadese premier Justin Trudeau, de meerderheid van de EU-landen waaronder Frankrijk, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland en Israël.

    Hun gehoorzame en uiterst bange handlangers zoals Bill Gates, George Soros, en GAFAM — Google, Apple, Facebook, Amazon en Microsoft — zorgen voor propaganda, staatscontrole en censuur.
  • Een financiële oligarchie met nationalistisch-populistische neigingen, die mettertijd een serieuze en gevaarlijke uitdager is geworden voor de andere factie, eveneens bestaande uit politici, industriëlen en financiers, te vinden in de clan van de Amerikaanse Republikeinen belichaamd door de voormalige Amerikaanse president Donald Trump, China’s Xi Jinping, en het Rusland van Vladimir Poetin.
  • En de rest van de landen die geen partij willen kiezen tussen de twee, leunen nu eens voor de ene stroming, dan weer voor de andere, afhankelijk van allianties, investeringen en economische contracten.

De leiders van de Verenigde Staten, veilig in hun arrogantie als « onmisbare natie », hebben geen respect voor de andere landen van de wereld. We mogen niet vergeten dat de VS sinds hun oprichting in oorlog zijn geweest met één of meer landen.

Het is duidelijk dat Rusland een blok is dat de VS voortdurend moet bestoken om het te doen buigen. Sinds Kosovo en voormalig Joegoslavië — waar naar ik me herinner trainingskampen waren voor Jihadisten om in Syrië te gaan vechten — wil de VS onder meer Rusland ombuigen en ervoor zorgen dat het totale controle heeft over alle EU-landen.

Het huidige conflict door Oekraïne is een belangrijke episode in de confrontatie tussen de liberale factie — VS, EU — en de imperialistisch-populistische factie — Rusland, China -.

Oekraïne wordt verre van door altruïsten bestuurd. Wie heeft er immers ooit gehoord van de Wet nr. 38 op de Inheemse Volkeren die op 1 juli 2021 is aangenomen? In wezen verbiedt deze wet de Slaven — Russen en Hongaren — om hun eigen taal te spreken. Uiteindelijk worden Slaven in Oekraïne niet langer beschermd en als onmensen beschouwd. Het is de eerste rassenwet die in 77 jaar in Europa is aangenomen.(2)
Hallo BHL?

RELATIE OEKRAÏNE-SYRIË

Wat is het verband tussen de situatie in Oekraïne en die in Syrië? Eerst moet kort worden begrepen hoe en waarom de oorlog in Syrië is begonnen. Sinds 2010 is gebleken dat er enorme gas- en oliereserves zijn in de wateren voor de kust van Griekenland, Turkije, Cyprus en Syrië. Israël exploiteert de Syrische olie- en gasreserves in de Golan Hoogvlakte, die sinds 1981 door Syrië is geannexeerd.

Volgens berichten in de Libanese krant Al-Akhbar uit 2012 hadden de Qatari’s een plan, goedgekeurd door de regering-Obama, om een Qatarese gaspijpleiding aan te leggen voor het vervoer van gas naar Europa via de Syrische regio Homs.

Deze pijpleiding zou zijn begonnen in Qatar, vervolgens door Saoedi-Arabië en Jordanië zijn gelopen, Irak hebben vermeden en zijn aangekomen in Homs in Syrië, vanwaar zij zich in drie richtingen zou hebben vertakt: Latakia aan de Syrische kust, Tripoli in Noord-Libanon, en Turkije, om het Russische gasmonopolie in Europa te doorbreken en een langer, duurder en gevaarlijker zeetransport te vermijden.

President Bashar al-Assad was het daar niet mee eens en op 25 december 2013 ondertekende hij zijn eerste olie- en gasexploratieovereenkomst met Rusland in zijn territoriale wateren. President Bashar al-Assad heeft nee gezegd tegen de Amerikaanse plundering van zijn olievoorraden.

Syrië heeft naar verluidt de grootste offshore-oliereserves in de Middellandse Zee, met 2,5 miljard vaten, de grootste van alle buurlanden behalve Irak.

Gedurende tien jaar moorddadige oorlogsvoering, van 2010 tot 2020, hebben de regeringen van de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk, Turkije enz. multinationale terreurgroepen en organisaties van velerlei slag gesteund, gefinancierd en bewapend, evenals separatistische milities die onder hun bevel staan. Zij hebben doelbewust eenzijdige en driezijdige militaire agressies tegen de Arabische Republiek Syrië uitgevoerd, delen van haar grondgebied bezet, moorden en vernielingen gepleegd, ontheemding en demografische veranderingen teweeggebracht, haar natuurlijke en historische rijkdommen, waaronder olie, gas, landbouwgewassen en oudheden, geplunderd, alles wat zij niet konden stelen in brand gestoken en vernield, en het Syrische volk steeds meer eenzijdige dwangmaatregelen opgelegd.

U bent nooit door de media op de hoogte gebracht van het feit dat de Arabische Republiek Syrië op 31 mei 2020 bij de secretaris-generaal van de VN en de voorzitter van de Veiligheidsraad een formele klacht heeft ingediend tegen de regeringen van bepaalde lidstaten, met name de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Turkije. Doel: « Een einde maken aan de vijandige inmenging van buitenlandse staten in de binnenlandse aangelegenheden van de Arabische Republiek Syrië en alle lidstaten oproepen zich te onthouden van elke praktijk die tot doel heeft de onafhankelijkheid en de voortzetting van het politieke proces te ondermijnen.

Het plan, dat zich over 20 jaar uitstrekt, behelst de destabilisatie van Syrië op lange termijn, te beginnen met de omverwerping van het regime van Damascus. Het Westen, dat achter de schermen dezelfde rol speelt als Israël, zal er sterk op aandringen dat Syrië valt.

Het Westen, en daarachter de koloniserende mondiale financiële oligarchie, tracht sinds 2011 met alle middelen het Syrische regime ten val te brengen door middel van provocaties, burgeroorlog, dreigementen, vergeldingsmaatregelen en valse-vlagaanvallen.

Voorlopig, en gelukkig voor het welzijn van allen, wordt de internationale coalitie in Syrië verslagen. Maar natuurlijk probeert de koloniserende oligarchie met alle middelen haar zin te krijgen. Daartoe moet Rusland op de knieën worden gedwongen. En de toegang heet: Oekraïne.

Sinds eind 2013 is Rusland de vijand van de westerse wereld, beschuldigd van allerlei kwaad: van overal oorlog te willen voeren, van homofoob, racistisch en antidemocratisch te zijn, en van het vermenigvuldigen van vermeende destabilisatiepogingen van allerlei aard (cyberaanvallen, inmenging in de Amerikaanse verkiezingen van november 2016, enzovoort).

Waarom? Omdat het de derde wereldoorlog heeft geblokkeerd, omdat het niet gehoorzaamt aan het koloniserende blok, omdat het de kampioen is van de nationaal-populistische clan, omdat het de enige is die in staat is fysiek weerstand te bieden aan de koloniserende financiële oligarchie (militair en economisch dankzij zijn toenadering tot China, een andere mogendheid met nationaal-populistische tendensen), en dus omdat het zich sterk verzet tegen de verwezenlijking van het plan!

Dus dat is waar Oekraïne voor dient: om te proberen Rusland ondergeschikt te maken aan de koloniserende financiële oligarchie en het te laten buigen in de Syrische kwestie. Dit is wat er onder de tafel wordt onderhandeld. Als dit het geval is, zullen we daar spoedig achter komen, hetzij door de opening van een nieuw conflict in Syrië, hetzij door de onmogelijkheid om het conflict in Oekraïne op te lossen.

Op de top van Genève — juni 2021 — erkende president Joe Biden de nederlaag van zijn land in Syrië. Hij had toegezegd niet in het land in te grijpen en had erkend dat het door Rusland werd beschermd. De toezegging werd niet nagekomen, aangezien de Amerikaanse strijdkrachten nog steeds alomtegenwoordig zijn in Syrië. Evenzo had zij ingestemd met de ingebruikneming van de Nord Stream 2‑pijpleiding met een gasprijs die iets hoger lag dan de prijs die Rusland gewoonlijk als oorlogsschadevergoeding aanrekent.

Er zij op gewezen dat de ernstige gebeurtenissen in Syrië sinds begin 2022 zijn hervat:

  • De aanval op een door Koerdische huurlingen gerunde gevangenis in een door de Verenigde Staten illegaal bezet gebied, waar jihadisten werden vastgehouden, in januari 2022, zou de eerste stap zijn in het rekruteringsplan van de VS.
  • De uitschakeling van de kalief van Daech, Abu Ibrahim al-Hashimi al-Qurashi, door een Amerikaans commando op 3 februari 2022, maakte het mogelijk een meer volgzame leider in zijn plaats te stellen.
  • Een bijeenkomst onder voorzitterschap van de voormalige voorzitter van de Syrische ministerraad Riad Hijab en functionarissen van de Moslimbroederschap in Qatar op 5 februari 2022 resulteerde in een rolverdeling tussen diverse jihadistische groeperingen en Amerikaanse denktanks.
  • Honderden mensen verzamelden zich op vrijdag 11 februari 2022 in Suwaita, een grote stad in het zuiden van Syrië, om betere levensomstandigheden te eisen. Demonstranten verzamelden zich voor de vijfde dag op rij in de stad nadat de autoriteiten per vergissing 600.000 gezinnen uit het subsidieprogramma hadden gehaald, meldt het in het Verenigd Koninkrijk gevestigde Syrische Observatorium voor de Mensenrechten (SOHR), dat beschikt over een uitgebreid netwerk van bronnen in Syrië.
    We zijn eerder getuige van een volksoproer over de levensomstandigheden dan van een revolutionaire beweging zoals die er in 2011 misschien was. Hoewel coregistratie altijd mogelijk is. Het is belangrijk te begrijpen dat de economische situatie in Syrië werkelijk catastrofaal is. Door het Amerikaanse embargo is er weinig of geen elektriciteit, geen brandstof voor verwarming, brood is gerantsoeneerd, salarissen zijn erbarmelijk, als je het geluk hebt er een te hebben…
  • Volgens de SVR (Russische buitenlandse inlichtingendienst) is de CIA sinds februari 2022 bezig de banden met de jihadisten in Noord-Syrië aan te halen. Naar verluidt rekruteert het hen voor het uitvoeren van sporadische aanvallen tegen het Syrische Arabische Leger. 

CONCLUSIE

Tot slot hoop ik dat de uitkomst van de conflicten in Oekraïne en Syrië een herverdeling van de kaarten mogelijk zal maken. Tot nu toe stond het grootste deel van de planeet onder unipolaire overheersing, die van de koloniserende financiële oligarchie. Het verzet van Rusland en Syrië biedt een glimp van een verschuiving naar een multipolaire wereld waar mensen eindelijk kunnen gedijen zonder de schadelijke invloed van de oorlogszuchtige kaste van de VS.

Syrië heeft de sleutel tot het Midden-Oosten, en samen met Rusland hebben deze twee naties de sleutels in handen voor een betere toekomst voor de soevereiniteit van de volkeren.

 

Claude Janvier
Schrijver, essayist. Auteur van drie boeken « coups de gueule ». Co-auteur met Jean-Loup Izambert van de boeken « Le virus et le président », en Covid-19: « Le bilan en 40 questions ». IS uitgave

Espace membre

Leden