Oekraïne, het nieuwe verhaal, dezelfde methoden

Zij willen dat wij snel gaan, in deze tijd waarin alleen versnelling wordt gepromoot en gewaardeerd. Toch verdient de oorlog in Oekraïne de aandacht. Maar bovenal is het van belang de overeenkomsten te onderstrepen die de situatie vertoont met de hele onderneming van manipulatie van de massa’s, waar de media van de macht ons de werkelijkheid dicteren, van de ene dag op de andere schaamteloos veranderend van de hele Covid tot bijna niets, waarbij de dwingende architectuur wordt gehandhaafd, terwijl wordt overgestapt op het nieuwe verhaal: de Oekraïne. Wat een geluk dat het ene voorrang krijgt op het andere, en de geesten blijft bezighouden...

 » Of hij nu Goldstein aan de kaak stelt, hardere maatregelen tegen mentocriminelen en saboteurs eist, fulmineert tegen de wreedheden van het Euraziatische leger, of Grote Broer of de helden aan het Malabar-front prijst, men kan er zeker van zijn dat elk woord van de meest volmaakte orthodoxie is, van zuiver Sociang. Kijkend naar het oogloze gezicht met de snerpende kaken, krijgt hij het vreemde gevoel dat het geen mens is, maar een automaat. Het zijn niet de hersenen die zich uitdrukken, maar het strottenhoofd. Strikt genomen zijn het woorden die uit deze mond komen, maar in plaats van een gearticuleerde toespraak te zijn, is het slechts een geluid dat onbewust wordt voortgebracht, zoals het kwaken van een eend « .

George Orwell, 1984, p.73.

 » Een van de grote lessen van de afgelopen vijf eeuwen in Europa en Amerika is dat ernstige crises helpen om de macht van de staat te versterken. Dit is altijd het geval geweest en er is geen reden waarom het met de COVID-19-pandemie anders zou zijn. Historici wijzen erop dat de toename van de fiscale middelen van de kapitalistische landen vanaf de 18e eeuw altijd nauw verband hield met de noodzaak om oorlogen te voeren, vooral oorlogen die in verafgelegen landen werden gevoerd en waarvoor maritieme capaciteiten nodig waren.  »

Klaus Schwab, Thierry Malleret, Covid-19: The Great Reset, p.73.

 » De Sandinistische revolutie moest worden beëindigd, omdat er geen ander Cuba op het continent mocht zijn, en alle middelen konden worden aangewend om dit te bereiken. Dit is hoe de alliantie tussen verschillende belangrijke Colombiaanse smokkelaars, hoofdzakelijk van de zogenaamde Medellin- en Cali-kartels, de CIA en andere Amerikaanse veiligheidsagentschappen tot stand kwam « .

Hernando Calvo Ospina, Colombia, achter het rookgordijn. Geschiedenis van het staatsterrorisme, p.176.

 » De spectaculaire autoriteit kan ook iets ontkennen, één keer, drie keer, en zeggen dat zij er niet meer over zal spreken, en over iets anders; wetende dat zij geen vergelding meer riskeert op haar eigen grond, of op een andere. Want er is geen agora meer, geen algemene gemeenschap, zelfs geen gemeenschap die zich beperkt tot bemiddelende instanties of autonome instellingen, tot salons of cafés, tot de werknemers van één bedrijf; er is geen plaats meer waar het debat over de waarheden die degenen die er zijn aangaan, duurzaam kan worden bevrijd van de overweldigende aanwezigheid van het mediadiscours en de verschillende krachten die georganiseerd zijn om het door te geven « .

Guy Debord, Commentaren op de Maatschappij van het Spektakel, p.34.

Het feit dat degenen die eraan gewend zijn leugens tot de vorm van het politieke discours te maken, ons deze keer de waarheid zouden zeggen, moet ernstige twijfel doen rijzen over de geldigheid van hun oordelen. Het feit dat zij zich de willekeur veroorloven te bepalen wie aan de kant van het goede staat en wie aan de kant van het kwade, terwijl zij de slachtoffers van laatstgenoemden betreuren — terwijl zij degenen die zij niet van belang achten (de Palestijnen bijvoorbeeld) allang in de media hebben laten liggen — zou ons ook op onze hoede moeten doen zijn. Om nog maar te zwijgen van de onrechtvaardige wereld die zij niet eens konden waarnemen als een rechtstreeks gevolg van hun daden.

Oekraïne vormt hierop geen uitzondering. Alvorens dus in te gaan op het specifieke karakter van de « Oekraïense » situatie, moeten wij erop wijzen wat deze gemeen heeft met alle andere verhalen die ons worden verteld.

1. Er wordt ons een verhaal verteld. Hun geschiedenis. Meer dan de feiten gaat het vooral om de voorstelling die ons wordt gegeven: een mediasysteem heeft de omroepnetten (radio, TV, satelliet). Dit verhaal is zelfs geschreven in het virtuele voordat het wortel schoot in de echte wereld: Volodymyr Zelensky, de Oekraïense president, speelde eerst een personage in een serie, een geschiedenisleraar die president van Oekraïne wordt…

2. Van dit verhaal beslist de media-politieke macht, net als het Covid-verhaal, wanneer het begint, wanneer het belangrijk wordt, en wanneer het eindigt. Geen woorden dus over de oorlog van de Oekraïense staat tegen de onafhankelijke regio’s, die al sinds 2014 aan de gang is. Noch op de putsch georkestreerd door de VS en zijn Europese vazallen in datzelfde jaar.

3. Twee kanten: goed, kwaad. Zeg alle goede dingen over de eerste, alle slechte dingen over de andere. Verzwijg wat tegen de procedure ingaat. Voor de media is de situatie altijd dezelfde: een slechterik valt een goede kerel aan die zich probeert te verdedigen en wordt gered door een ander zonder eigenbelang (de Amerikanen in dit geval). Degenen die in de media spreken, moeten zeggen wat er van hen verwacht wordt⁽¹⁾.

4. Het Westen wijst op de mensenrechten en andere morele waarden. Het ademt leugens en spin, want het gaat allemaal om het grote geld ⁽²⁾. Niets nieuws.

5. Woorden zijn essentieel en geven vorm aan het denken: praten over invasie/bevrijding, bijvoorbeeld, zal de manier waarop de situatie wordt begrepen totaal veranderen.

6. Uiteindelijk zijn het altijd de mensen die voor de schade opdraaien. Onder hen zijn de oorlogsslachtoffers, de gewonden, de hongerenden, de van alles beroofden. De anderen zijn in de minderheid, buiten zinnen (voor hen is nationaliteit alleen nuttig als het dient als paspoort, denk aan Saakashvili, een Georgisch politicus, die het land ontvluchtte verwelkomd door de Verenigde Staten, beschuldigd van corruptie en misdaden).

…

Het meest buitengewoon is misschien wel de hersenkneedbaarheid van individuen die onmiddellijk het door de nieuwe media opgelegde verhaal volgen. 

Degenen die het script schrijven kennen de woorden van Orwell goed: « Wie het verleden beheerst, beheerst de toekomst, en wie het heden beheerst, beheerst het verleden » .

We zullen het heden moeten begrijpen. Zij die daartoe niet in staat zijn, zullen niet luisteren naar de analyse van dit geschenk.

Van de vele bestaande analyses is het dus om te beginnen de moeite waard om deze met belangstelling te raadplegen: 

• https://www.youtube.com/watch?v=evbCiW6vzu8