Met de bedoeling om schade te berokkenen

In het verleden waren er grondwetten, protocollen, overgangsrituelen om besluitvormingsposities te bereiken. De clan, de stam en vervolgens de volkeren kozen, benoemden, degenen onder hen die een gemeenschappelijke bestemming zouden uitvoeren. Vandaag hebben sluipwegen, coöptaties, fraude, enz. de plaats ingenomen van wat ons nog aan het democratisch beginsel zou kunnen herinneren. Om ‘elites’ te installeren die klaar zijn voor alles, zelfs het ergste.

We zijn getuige van de komst van afschuwelijke figuren met een glimlach op hun gezicht die met hun kille ogen beperking na beperking en bedreiging na bedreiging aankondigen. Pandemieën, klimaat, recessies, oorlogen… al hun middelen zijn goed om ons te verenigen in angst (we zouden ons kunnen verenigen in hoop door hun controle te weigeren, maar we mogen altijd dromen). En het werkt, net als in de dagen van Covid. De bezorgdheid over de energierekening en de bevoorrading in de komende maanden (en niet te vergeten het voedsel) slaat over op de huishoudens. Alleen de vorm verandert, twee jaar geleden was de vraag of we Kerstmis als gezin kunnen vieren. Dit jaar is het of we Kerstmis kunnen vieren…? Misschien wordt deze manoeuvre aan de agenda toegevoegd, waarbij de kerstvakantie nu wintervakantie wordt genoemd of de paasvakantie voorjaarsvakantie? Dit is een waarschijnlijke veronderstelling, aangezien er weinig aan het toeval wordt overgelaten onder de zogenaamde « elite » leiders. Tegenover de nog steeds overheersende apathie van de massa kunnen zij aanspraak maken op deze titel.

Deze weerzinwekkende personages bekleden sleutelposities en brengen ons met hun botte arrogantie het slechte woord. Precies het tegenovergestelde van wat men zou verwachten van degenen aan het roer. Tenzij het plan is om het schip te laten zinken. Is het normaal dat een Belgische premier de bevolking rustig vertelt dat « de komende 5 tot 10 winters moeilijk zullen zijn? »⁽¹⁾. Is dit de juiste manier om je uit te drukken? Zou dit de manier zijn om de toekomst van een land te versterken en veilig te stellen? En wat te denken van een Franse president die terugkeert van een (luxe en door de belastingbetaler gefinancierde) vakantie en « het einde van overvloed en zorgeloos leven » aankondigt?⁽²⁾. En wat zijn precies de « bevoegdheden » van de voorzitter van de Europese Commissie om besprekingen met Rusland te weigeren en iedereen die daartoe in de verleiding komt aan de schandpaal te nagelen? Wat is de zin van een dergelijke inmenging, van dergelijke dictatoriale fantasievluchten, met aanzienlijke risico’s voor de Europese landen en het voortbestaan van een Unie die al in het slop zit? En hoe kunnen we deze minachting voor de wet en de onderzoekscommissie rechtvaardigen in verband met de e‑mails die zijn uitgewisseld met de Pfizer-groep en het overduidelijke belangenconflict van de echtgenoot van de president?⁽³⁾ Ook moet worden opgemerkt dat Albert Burla, CEO van Pfizer, weigerde voor een commissie van het Europees Parlement te verschijnen om de zaak toe te lichten.⁽⁴⁾.

Ter herinnering aan haar achtergrond: Ursula von der Layen (nu we toch de naam van de vijand moeten noemen) verpletterde het Duitse ministerie van Defensie met zeldzame incompetentie en werd bijna geëxfiltreerd naar haar huidige positie. Door de wonderen van vriendjespolitiek en uiteraard met een specifieke missie. Gekozen door geen enkel volk, maar opgelegd aan iedereen, heeft mevrouw de President in haar arsenaal van instrumenten van chaos, middelen van onderdrukking tegen degenen die de prerogatieven van de Nieuwe Wereld Orde niet zouden volgen. Een term die al lang niet meer voorbehouden is aan zogenaamde complotkringen (voor wie het nog steeds niet volgt).

In zijn vizier, na Hongarije, dat net het lef heeft gehad om te vragen om opheffing van de sancties tegen Rusland, Italië en zijn stoute burgers die slecht hebben gestemd. Mevrouw de Voorzitter had hen gewaarschuwd⁽⁵⁾ maar nu heeft de verkiezing van de Mussolini vrouw Georgia Meloni de laars dicht bij de donkerste uren van onze geschiedenis gebracht. Wanneer komt er een Italoexit? Misschien niet voor morgen, aangezien het niet zeker is dat degene die Mario Draghi moet opvolgen, ondanks zijn fantasievluchten die de kampioenen van het globalisme bang moeten maken, niet meer is dan een nieuw stuk gecontroleerde oppositie. Wordt vervolgd.

Terwijl sommigen om haar ontslag vragen, is de verrassende⁽⁶⁾ Ursula von der Layen een van de beste voorbeelden van deze minachtende kaste die met een perverse glimlach het gaspedaal indrukt als de muur in zicht is. Zoals haar soort, denkt ze dat ze het voertuig zal verlaten hebben voor de impact. Ze kan het zichzelf en haar medemensen toewensen. Want overgelaten aan een wanhopige menigte in een wereld in vrije val, kan hun lot tragisch zijn. De geschiedenis staat bol van de voorbeelden.

Waarschijnlijk zitten er onder deze mensen echte idioten, complete incompetenten. Maar deze vereenvoudiging, die al in de tijd van Covid werd toegepast, mag ons niet doen vergeten dat de meesten van hen heel goed weten wat ze doen. En dat ze niet vergeven zullen worden. Incompetentie als verklaring is een andere weg naar wereldbestuur. De waarheid is dat zij in het beste geval achteroverleunen, in het slechtste geval rijden naar de volgende wereld, de wereld van de Davos-kalender. Met die zelfvoldaanheid die je op lichtere momenten aantreft en die laat zien hoezeer het ze niet kan schelen wat je van ze denkt. Zoals de Finse premier en haar dansfeesten⁽⁷⁾ of zoals bij de begrafenis van de koningin van Engeland, wanneer de Canadese premier een Queen-nummer zingt in een pianobar⁽⁸⁾ of de Franse president aankomt in casual pak en sneakers⁽⁹⁾. Het zijn net brutale tieners die alle decorum negeren en zich niet voorbeeldig gedragen. Anekdotisch op het eerste gezicht, maar nu de media Elizabeth II praktisch aan ons verkopen als ieders grootmoeder, zou je bijna beledigd kunnen zijn. Merk op dat dezelfde media in alle ernst meldden dat meer dan 4 miljard mensen de ceremonie live op televisie hebben gevolgd⁽¹⁰⁾. Herinnering: officieel zijn er binnenkort 8 miljard mensen op deze planeet. Zoek de fout, die is er.

Deze schijncommunie is geen primeur. In september 2022 zijn we allemaal wezen, zoals we in september 2001 allemaal Amerikanen waren. Een echte mantra die onder andere aanleiding gaf tot de Patriot Act. Dit doet ons denken aan recente gebeurtenissen. In het wilde weg, een gezondheidspas die voorlopig niet meer nodig is. De antiterrorismemaatregelen die volgden op de aanslagen van 11 september 2001 in New York zijn immers al meer dan 20 jaar de internationale norm, met alle controverses van dien⁽¹¹⁾. We zullen niet terugkomen op het feit dat de Patriot Act klaar was (132 pagina’s) op 26 september, 15 dagen na de aanslagen. Blijkbaar heeft men hard gewerkt om dit document in korte tijd te produceren. De slachtoffers, het mysterie van het instorten van de drie torens en het onderzoek dat licht moest werpen op de hele zaak waren bijzaak. Het verhaal, vervormd als het is, gaat verder nu de militaire operatie van Rusland in Oekraïne, met de Atlantisch-Otaneese hegemonie, ons opnieuw allemaal Amerikanen maakt, maar deze keer onbewust. Want (voor degenen die het nog niet hebben gevolgd) onze landen zijn de lakeien van Washington en wij zijn getuige van en nemen deel aan de zelfmoord van Europa. Het is geen symbool, het is een realiteit en onze doodgravers paraderen tussen de Verenigde Naties, de G7-top of het Europees Parlement. Geleend van een spectaculair lijkenhuis en acties die de vermelding verdienen Met kwade opzet.

De vraag is hoe lang dit circus, dat niet van gisteren is, nog zal doorgaan, met zijn steeds groteskere voorstellingen en zijn sinistere clowns en fatale komedie. De sabotage van de pijpleidingen — het ongeluk lijkt even waarschijnlijk als het idee om een kerncentrale te bombarderen die is overgenomen op⁽¹²⁾ — Nord Stream 1 en Nord Stream 2 is misschien de opeenvolging van te veel. Maar zoals Ursula von der Layen de Europeanen waarschuwt die niet doen wat hun wordt opgedragen, waarschuwde Joe Biden afgelopen februari⁽¹³⁾ en de Amerikanen hebben al ervaring op dit gebied⁽¹⁴⁾. De huidige president van ‘s werelds grootste macht is min of meer het levende bewijs dat elke marionet een ambt kan bekleden. Dit is zorgwekkend, maar minder dan de streken van degenen die aan de touwtjes trekken en tot alles in staat zijn. Zoals de nieuwe (en in haar geval echt incompetente) Britse premier die niet zou aarzelen om op de nucleaire knop te drukken. Zijn antwoord volgt op de vraag met beangstigende overtuiging⁽¹⁵⁾.

De doodgravers drijven de zaak verder op en beschuldigen Rusland nu al van het beschadigen van zijn eigen pijpleidingen⁽¹⁶⁾ ook al is er nog geen onderzoek begonnen. Deze veroordeling is ongegrond, want simpel gezegd (voor wie het nog steeds niet volgt) hoeven de Russen alleen maar de kleppen dicht te draaien om hetzelfde effect te bereiken. Bovendien is de hand aan de kraan hebben een effectief onderhandelingsinstrument. Door hun eigen faciliteit te vernietigen zouden zij, naast de lange en dure reparatiekosten, dit ernstige voordeel verliezen. Maar dit strookt niet met de versie die ons voortdurend wordt voorgeschoteld, en niet alleen over de oorlog. Het is moeilijk voor te stellen wat er zou kunnen gebeuren nu Rusland de annexatie van vier Oekraïense regio’s heeft ondertekend na een referendum waarin de bevolking ja heeft gestemd⁽¹⁷⁾. Welke nieuwe act zullen de « elites » opvoeren, zelfs als dat betekent dat we ons met terechte bezorgdheid afvragen: zullen we Kerstmis kunnen vieren…? Dit alles doorgegeven door de vooringenomenheid en de omringende media manicheïsme. Tot het punt van walging, tot het punt van verzadiging, tot het punt van collectieve zelfmoord. Maar hoe dan ook, de taak van de doodgravers is het graven van onze graven.

Nicolas d’Asseiva