Julian Assange
618 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
618 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Sinds het laatste bericht is de situatie in de Gazastrook alleen maar verslechterd. Het is moeilijk om gegevens te verzamelen, maar het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid publiceert niet elke dag cijfers die een bleke afspiegeling zijn van de werkelijkheid.
Op 12 oktober waren er 724 kinderen gedood. Hoeveel vandaag? Laten we geen macabere voorspellingen doen, want ze zijn zeker slecht, heel slecht. Het ministerie schat dat 1.200 mensen begraven liggen onder het puin veroorzaakt door de bombardementen, waaronder 500 kinderen.
« Kinderen die getroffen zijn door de crisis in Gaza sterven met honderden tegelijk » is de kop van UNICEF(1) van vandaag, met de toevoeging » In iets meer dan een week tijd zijn honderden kinderen en jongeren gedood of gewond geraakt. En hun aantal neemt voortdurend toe… De situatie is alarmerend. UNICEF roept op om een onmiddellijke humanitaire pauze en veilige toegang om vitale voorzieningen voor kinderen in de Gazastrook uit te breiden en in stand te houden. Elke minuut telt.
Deze cijfers en de hulpkreten van internationale organisaties zijn slechts het topje van de ijsberg van het lijden en de dood van de hele bevolking, d.w.z. de 2.200.000 inwoners die in deze vervloekte strook opeengepakt zitten. Op 17 oktober vernamen we dat hetAl Karama ziekenhuisin Gaza Nord (een van deze ziekenhuizen die het bevel had gekregen om te sluiten) moest blijkbaar uiteindelijk sluiten, niet omdat het rechtstreeks gebombardeerd werd — dit is verboden door het internationaal recht — maar omdat de gebouwen naast het ziekenhuis het doelwit waren en bovenop het ziekenhuis instortten… In elk geval heeft de » ziekenhuizen sterven « , de situatie is catastrofaal.
En ik had nog maar net op de verzendknop gedrukt of het nieuws kwam binnen: deAhli Arab (Baptiste) ziekenhuisOok in het noorden van Gaza heeft een bombardement vanavond hard toegeslagen, waarbij volgens het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid meer dan 500 mensen om het leven zijn gekomen (gemeld door de krant Anadolu Ajansi) en tussen de 200 en 300 mensen. volgens de Times of Israel. Beide partijen geven elkaar de schuld. Het nieuws gaat van horror naar horror.
Geen water, geen elektriciteit, geen voedsel, geen medicijnen, al bijna de helft van de ontheemde bevolking (1 miljoen mensen) in de meest behoeftige, lijden een wanhopige situatie zegt OCHA(2). Toegang tot de Gazastrook is een prioriteit van de Verenigde Naties. De laatste reserves zijn gepleegd npus verklaart UNRWA(3) in haar laatste rapport op 16 oktober, een organisatie die alle capaciteit heeft verloren om op te treden in het noorden van de Gazastrook, waar hun schuilplaatsen, scholen, overvol blijven en gebombardeerd worden. In het zuiden is de situatie net zo slecht. De stad Khan Yunis wordt ook gebombardeerd, ook al had Israël de bevolking van het noorden bevolen om daarheen te gaan (UNRWA zegt dat, ik niet)… De laatste waterontziltingsfabriek is net gestopt en de brandstofreserves zijn uitgeput. Mensen beginnen gebruik te maken van het onzuivere water dat ze vinden en de gevreesde door water overgebrachte ziekten, vooral bij kinderen, zijn niet meer weg te denken: hoeveel mensen zullen er nog sterven?
Oh ja, laten we eerlijk zijn, de bezetters openden 3 uur lang een waterleiding voor slechts 14% van de bevolking…
De belofte om de grensovergang Rafah met Egypte te openen — voor de binnenkomst van hulpkonvooien in afwachting van het vertrek van buitenlanders — is tot nu toe een dode letter gebleven. Het lijkt er echter op dat de Amerikanen al hun gewicht in de schaal hadden gelegd. De weegschaal sloeg zeker door.
Eindelijk laat Artsen zonder Grenzen, dat aanwezig is in de Gazastrook, van zich horen en roept om hulp. Het is nooit te laat om het juiste te doen, maar het is nooit te laat. De situatie is dus echt ernstig.
Het spijt me van deze litanie, maar ik zie niet hoe ik het anders moet doen. De catastrofe voor de volksgezondheid voltrekt zich voor onze ogen en we doen niets of heel weinig. We moeten deze cyclus van haat stoppen.
Christophe de Brouwer
Erehoogleraar en voormalig voorzitter van de School voor Volksgezondheid van de Vrije Universiteit Brussel. (17 oktober 2023)
