Facebook of de terugkeer van de inquisitie?

Door een massale reclamecampagne doet Facebook zich nu voor als de arbiter van « echte informatie ».

Het particuliere bedrijf, dat nu een toegewijde « medewerker » en « partner » is van staten over de hele wereld, ontpopt zich als een lijfwacht voor regeringen, die hen helpt alle « betrouwbare informatie » over Covid19 in de hoofden van de mensen te krijgen door middel van « gratis reclame ».⁽¹⁾

Probeert Facebook, wiens roeping tenslotte niet meer is dan een reusachtig papieren klembord te zijn, de nieuwe minister van Waarheid te worden?

Weet Facebook als geen ander wat « essentieel » is en wat niet, wat « betrouwbaar » is en wat niet? Probeert Facebook zich in de plaats te stellen van het geweten van de mensen om hierover te beslissen?

Is Facebook helemaal vergeten wat « vrijheid van meningsuiting » betekent? Heeft hij « vrijheid van mening » en « vrijheid van geweten » uit zijn inventaris geschrapt?

Dit publieke voorstel om een soort poortwachter of censor-in-chief te worden voor alle staten in de wereld zou een dringend alarm moeten luiden voor alle gebruikers van dit platform. Facebook, een particuliere onderneming, is nu van plan haar abonnees informatie te verstrekken die zij heeft geselecteerd en erkend als « betrouwbaar » en « essentieel ». Volgens welke criteria? Op welke manier? Hoe kunnen we onder deze omstandigheden nog van « informatie » spreken?

Als het verklaarde doel is « samen te werken met de regeringen van de wereld », dan is het duidelijk dat het belangrijkste criterium niet is onpartijdige, objectieve, weloverwogen, aan kruiscontroles onderworpen en alomvattende informatie te verstrekken, maar veeleer te dienen als een onderdanige en slaafse doorgeefluik voor alle propaganda die regeringen trachten te verspreiden. In termen van « informatie » en « persvrijheid » is deze keuze op zijn minst uiterst verontrustend.

Voor allen die twijfelen, die zoeken met eerlijkheid, oprechtheid en nederigheid, voor allen die vragen stellen, die zich afvragen, die andere wegen verkennen dan de ministeriële mantra’s, ook al is hun aanpak zorgvuldig en rigoureus, wat anders dan als ketterij gebrandmerkt en gecensureerd te worden? Facebook of de terugkeer van de inquisitie?

Er is een nieuwe stap gezet in de richting van de eenheidsgedachte, in de richting van de misdaad van de opinie, in de richting van de uitroeiing van elke dissidente stem, in de richting van de neutralisering van tegenmachten, in de richting van de verstikking van het debat van de burgers en de ontkenning van de democratie.

Zullen onze regeringen dit laten gebeuren? Echt?