Er is « Bio » en « Bio ».

Biologische producten worden steeds gebruikelijker in ons dagelijks leven. Zij zijn te vinden in kleine buurtwinkels met een gevarieerd publiek, in mandjes die door inkoopcombinaties worden verkregen, en in de schappen van supermarkten. 

Deze ongelijkheid, die verder gaat dan de ingenieuze gelukzaligheid die deze kolonisatie van het biologische als een teken van radicale verandering zou zien, doet vooral de vraag naar de definitie ervan rijzen: wat is een biologisch product?definitie: wat is een biologisch product?

Want, zoals de auteurs zeggen: « Wat hebben boeren die hun biologische producten tegen een eerlijke prijs verkopen op markten in de open lucht of in Amap (Verenigingen voor het behoud van de boerenlandbouw) gemeen met een supermarktketen die biologische producten verkoopt die van de andere kant van de wereld zijn geïmporteerd, een catastrofale koolstofvoetafdruk hebben en voor vijf tot tien keer de aankoopprijs worden verkocht? « Wat is immers de relevantie en de betekenis van het sociale project van de biologische landbouw en de consumptie van biologisch voedsel in de supermarkten? Waar het ene een echt sociaal project vertegenwoordigt, onthult het andere een nieuwe commerciële niche die kan worden geëxploiteerd. Waar de één verandering brengt, is de ander slechts continuïteit. 

Biologische landbouw is echter niets nieuws, en dit tijdperk is des te relevanter vanwege de evolutie en de verdieping van de uitbuiting van de natuur en de mens waarvan wij thans getuige zijn. Er zij aan herinnerddat « vóór de industriële revolutie alle landbouw in de wereld biologisch was, in die zin dat geen gebruik werd gemaakt van synthetische meststoffen of bestrijdingsmiddelen, allopathische diergeneesmiddelen of transgene planten en dieren ». Of het nu gaat om biodynamische landbouw, biologische landbouw of de natuurlijke landbouw van Fukuka,« de grondleggers van de bio zijn duidelijk tegenstanders (…) Zij vertegenwoordigen, elk op hun eigen manier, een permanente stroom van intellectueel verzet tegen de dominante denkwijzen ». Het breekt met de onverschilligheid tussen bio-industrie en bio voor een rechtvaardigere, gezondere en meer verenigde samenleving. 

En het onderzoek gaat onophoudelijk, van Colombia — met zijn door Ecocert « paramilitair » en « biologisch » gecertificeerde palmolie — tot de intensieve Franse pluimveebedrijven waar op grond van een nieuwe Europese verordening inzake biologische landbouw 50% van het voedsel mag worden ingevoerd, en tot de tomaten, aardbeien en andere producten uit Almeria, die « onder glas » zijn gecertificeerd en « de vrucht zijn van de uitbuiting van Marokkaanse, Poolse en Roemeense arbeiders ».… waar het enige verschil met niet-biologisch voedsel de gecertificeerde biologische inputs zijn; ook het ontleden van deze nieuwe uitsluitend biologische supermarkten, met een tussenstop in Marokko, Israël en Palestina, om te eindigen met een hoofdstuk met een suggestieve titel: « een andere bio voor een andere wereld ».

Want wij staan voor een dubbele uitdaging, ver van de aseptische supermarkten die hun biologische producten uitstallen:« de landbouw veranderen om de samenleving te veranderen, of de samenleving moeten veranderen om de landbouw te kunnen veranderen ».

AP


De Bio
tussen bedrijf en sociaal project, Philippe Baqué (red.), Editions Agone, Marseille, 2012

Espace membre

Leden