Enkele reacties op de tentoonstelling « Stemmen uit Syrië en de regio, 10 jaar later

Het is u zeker niet ontgaan dat onze samenlevingen dol zijn op herdenkingen, jubilea en gedenktekens van allerlei aard: geen maand, geen week zonder herinneringen aan « historische » gebeurtenissen van zes maanden, een jaar, 5 , 10 , 20 , of zelfs honderd jaar oud en meer …

En dat met de enthousiaste medewerking van leiders en hun media die druipen van goedmoedige verontwaardiging, « empathie » met de slachtoffers, en vooral mooie toespraken over wat we over deze gebeurtenissen mogen denken en wat we liever vergeten: wat staat ons te wachten, maar wat moeten we op 11 september, 20 jaar na dato nog doorstaan? maar natuurlijk niet de herinnering aan de dood van Allende en de staatsgreep in Chili op 11 september 1973.

Eerbetoonceremonies, zoals de recente « 22 maart, 5 jaar later », en de herinnering aan het terrorisme kunnen ook nuttig zijn om de bevolking in het oog te houden, wanneer het Covid voorwendsel zal zijn uitgewerkt…

De borden, foto’s en teksten « Stemmen uit Syrië en de regio, 10 jaar later » die onlangs opbloeiden op pleinen en aan de muren van de Brusselse metro zijn geen uitzondering op de regel. Het bevat afgezaagde zinnen als

« Een van de ergste humanitaire crises in de moderne geschiedenis

Ach, hoe zit het met de Jemenieten, en de Rohinga’s, en de Venezolanen, en de Oekraïne en Rwanda, en Somalië, en Nigeria, etc, etc… al deze volkeren en landen die door onze geïnspireerde journalisten afwisselend zijn verkozen tot « ergste humanitaire crisis »…

« Syriërs zijn ’ s wereldsgrootste vluchteling en ontheemdebevolking van een enkel conflict »

Geen woord van uitleg over dit « conflict », deze oorlog om het bij zijn naam te noemen; waar komt het vandaan, wie had er belang bij om het aan te wakkeren: westerlingen, Russen, Turken, Saoedi’s, Iraniërs, en niet te vergeten de Israëli’s? Hoewel het conflict in Syrië zijn wortels heeft in de Arabische Lente, ergens in maart 2011, werd het door sommigen al snel gebruikt om een regime te vernietigen dat te onafhankelijk was van de Westerse mogendheden. En laten we het niet hebben over het te hulp schieten van mensen die van een dictator af willen. Dictators, zoals de Saoedi’s, hebben zich nooit iets aangetrokken van het Westen en de VS, zelfs niet van terroristische groeperingen en facties, zoals blijkt uit de geheime operatie « Timber Sycamore », waaraan Westerse geheime diensten, met name de CIA en de Mossad, en hun tegenhangers in de Golfstaten, hebben deelgenomen. Met een budget van 1 miljard dollar per jaar bestond het uit het leveren van wapens aan de tegenstanders van Bashar Al-Assad, voornamelijk leden van het Vrije Syrische Leger (FSA). Maar deze wapens vielen al snel in handen van enkele van de meest radicale groepen, waaronder een tak van Al Qaida in Syrië die bekend staat als het al-Nosra Front. Deze leveringen gingen na augustus 2014 door en droegen bij tot de brandstofvoorziening van de Islamitische Staatorganisatie (ISO), die toen door een internationale coalitie werd bestreden. (1)

« Vluchtend uit hun huizen en landen om een schuilplaats te vinden over de hele wereld… meer dan 970.000 in Europa »

Hoeveel in de sinistere kampen van Turkije die wij betalen; hoeveel hebben hun papieren gekregen in onze gastlanden?

« De overgrote meerderheid 5,5 miljoen in de buurlanden » .…

Gelukkig kunnen wij niet alle ellende in de wereld accepteren, maar maak je geen zorgen, arme mensen, wij zullen jullie helpen!

« Achter deze cijfers, mensenlevens, … veerkracht… vooruit gaan en hopen op een betere toekomst »…

...Riad die God dankt dat hij nog leeft, maar zich herinnert dat hij vroeger een huis en land had om te werken en een goed leven had in Syrië;

…Basem die in Jordanië geholpen werd door de Noorse Vluchtelingenraad om toegang tot water te krijgen;

…Maria, 11 jaar, Palestijnse, tweemaal verdreven uit Palestina en Syrië waar haar familie vluchteling was;

…Rasha vorig jaar op de middelbare school in Damascus toen ze moest vluchten: « Ons leven was goed en we waren gelukkig in Syrië »; etc, etc..

 » Sinds 2014 hebben de Europese Unie en haar lidstaten (waaronder België) »

Die, laten we dat niet vergeten, al in juli 2016 Belgische F16’s stuurde om stellingen van Daesh — waar ook burgers wonen — in Syrië te bombarderen.

« Net als Turkije heeft ook het VK meer dan 2,3 miljard euro vrijgemaakt voorhet Regionale Trustfonds van de Europese Unie in reactie op de Syrische crisis om de buurlanden te helpen »

Het is een grote kunst: een land naar de kloten helpen, vernietigen, wapens verkopen en het geld in eigen zak steken, dan een weldoener worden die de mensenrechten respecteert en de mogelijk sceptische Europese burger overtuigt van de vrijgevigheid en het nut van de EU, zoals deze goede man die ik ontmoette terwijl ik deze borden las en die tegen me zei: « Ik ben niet van plan het te doen. het is goed, is het niet, mevrouw, om deze arme mensen te helpen « …

« Meer dan 7 miljoen vluchtelingen en kwetsbare mensen…krijgen…toegang tot onderwijs, gezondheidszorg, schoon water, bescherming, sociale bijstand « 

Kortom, alles wat wij hebben vernietigd en weer zullen opbouwen, allemaal ten voordele van onze NGO’s, onze bedrijven en onze werklozen.

« Het fonds draagt bij tot een sterkere sociale cohesie met bijzondere aandacht voor vrouwen, jongeren en kinderen »…

Natuurlijk beschermen deze mensen, Syriërs, hun vrouwen, hun jongeren of hun kinderen niet, gelukkig zijn wij hier om hen te laten zien hoe wij onze kwetsbare bevolkingsgroepen beschermen…

Twee cijfers tot slot: in 2011 telde de Syrische bevolking 21 miljoen; in 2019 17 miljoen…

Een uiterst doeltreffend tegengif voor deze misselijkmakende herdenkingen en een meesterlijke les in het historisch geheugen die wij van harte aanbevelen: bekijk ter gelegenheid van de 150e verjaardag van de Commune van Parijs en de Semaine Sanglante de 13 fantastische afleveringen van « La Commune » van Henri Guillemin, opnieuw gemonteerd door « Les Mutins de Pangée ».(2)

Notes et références
  1. La guerre de l’ombre en Syrie. CIA, pétrodollars et djihad, Maxime Chaix, Erick Bonnier, Paris, 2019.
  2. https://www.lesmutins.org/la-commune-par-henri-guillemin

Espace membre

Leden