EN NU? Open brief aan regeringen en beleidsmakers voor een verenigde, vrije en veilige samenleving — CC: het volk
Publié le
Overwegende dat:
Hoewel de vaccins tegen SARS-CoV‑2 aanvankelijk doeltreffend waren, neemt hun doeltreffendheid mettertijd en door nieuwe varianten sterk af;
Gevaccineerden kunnen dus nog steeds in aanzienlijke mate besmet raken (zie recente gegevens uit Israël, de VS en het VK) en kunnen ook besmettelijk zijn voor anderen;
immuniteit die door natuurlijke infectie wordt verworven, is duurzamer en beter bestand tegen varianten dan immuniteit die door vaccinatie wordt opgewekt;
De huidige vaccins veroorzaken zeldzame maar ernstige ongewenste voorvallen, waarvan de omvang wordt onderschat en te weinig wordt gerapporteerd. De rapportage van ongewenste voorvallen door huisartsen, ziekenhuisartsen en gevaccineerden is momenteel naar verluidt grotendeels ontoereikend;
Kinderen spelen een kleine rol bij de verspreiding van het virus, en zij worden zeer zelden (ernstig) ziek van het virus. In het Verenigd Koninkrijk stelt het Joint Committee on Vaccination and Immunisation (JCVI) dat, op basis van de huidige stand van de kennis, het risico-evenwicht tussen de ziekte van Covid-19 en de vaccins van Covid-19 geen massavaccinatie rechtvaardigt van kinderen die geen risico lopen;
Zeer gevoelige PCR-tests kunnen leiden tot veel fout-positieven (d.w.z. mensen die in feite niet besmettelijk zijn);
Ernstige vormen van Covid-19 houden verband met onderliggende aandoeningen, voornamelijk zwaarlijvigheid, diabetes, hoge bloeddruk, angst en depressie.
We kunnen nu concluderen dat :
- zelfs als 100% van de bevolking gevaccineerd is, kan met de huidige vaccins geen kudde-immuniteit worden bereikt. De huidige massavaccinatiestrategie is dan ook geen doeltreffende of efficiënte optie om na te streven en zich laten vaccineren kan niet worden beschouwd als een daad van solidariteit. De ontwikkeling van vaccins tegen de varianten zal waarschijnlijk vertraging oplopen;
- Het Covid Safe Ticket is vanuit medisch/epidemiologisch en psychologisch oogpunt niet doeltreffend, aangezien het leidt tot een vals gevoel van veiligheid en kan bijdragen tot nieuwe SARS-CoV-2- en Covid-19-besmettingen;
- een onderscheid maken tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden heeft epidemiologisch gezien geen zin. Een dergelijk onderscheid is ook discriminerend en moreel betreurenswaardig;
- De beslissing om te vaccineren moet een persoonlijke keuze blijven, gebaseerd op een afweging van voordelen en risico’s, waarbij ook rekening wordt gehouden met verworven immuniteit.
Op zoek naar een betere aanpak, en vooruitlopend op de verwachte toekomstige golven, roepen wij onze regeringen dan ook op te erkennen dat Covid-19 een complex en heterogeen probleem is dat niet kan worden opgelost met eenvoudige en universele maatregelen, maar veeleer met de ontwikkeling van gerichte, evenredige en billijke maatregelen, naar gelang van elke context en doelgroep.
Concreet betekent dit dat wij onze beleidsmakers op alle niveaus het volgende aanbevelen:
Afzien van het gebruik van het Covid Safe Ticket, omdat het niet alleen ondoeltreffend is, maar ook discriminerend en tot segregatie van de bevolking leidt; het valse gevoel van veiligheid is ook gevaarlijk voor de gevaccineerden, die besmet en besmettelijk kunnen zijn zonder het te weten. De regeringen moeten een openbare oproep doen om een einde te maken aan de segregatie en polarisatie tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden.
Stopzetting van de vaccinatie van kinderen en adolescenten, behalve voor kinderen met een hoog risico op de ontwikkeling van ernstige Covid-19 en alleen op verzoek van hun ouders. Dit betekent ook dat scholen niet verantwoordelijk mogen zijn voor of zich mogen bemoeien met de vaccinatie van kinderen en adolescenten, dat het verboden moet zijn te vragen naar de vaccinatiestatus van kinderen en adolescenten, en dat het verboden moet zijn onderscheid te maken tussen gevaccineerde en niet-gevaccineerde kinderen.
Bied — overeenkomstig het voorzorgsbeginsel — beschikbare vaccins alleen aan aan diegenen van wie op grond van hun eigen gezondheidstoestand en persoonlijke situatie wordt verwacht dat zij een positieve baten/risicoverhouding hebben. In de praktijk betekent dit dat in de eerste plaats de mogelijkheid (niet de verplichting) van een derde dosis moet worden geboden aan mensen met immuno-incompetentie, ouderen (b.v. kinderen en jongeren) en ouderen (b.v. kinderen met een handicap). b.v. > 70 jaar) in woon- en thuissituaties, en aan mensen met multimorbiditeit of risicofactoren die nog niet met SARS-CoV‑2 besmet zijn.
Een einde maken aan het misbruik van PCR-tests als instrument voor massadetectie bij asymptomatische en niet-risicodragers; in plaats daarvan een rationeel testbeleid voeren om besmettelijke personen en infecties op te sporen en nieuwe clusters snel en doeltreffend op te sporen.
Beroepsbeoefenaren in de eerstelijnsgezondheidszorg helpen om de gezondheid te bevorderen bij kwetsbare bevolkingsgroepen (zo nodig met inbegrip van voedingssupplementen), hun patiënten te adviseren over co-morbiditeiten en andere specifieke behoeften, en richtsnoeren toe te passen voor de vroegtijdige behandeling van hun patiënten bij infectie, met een op de gezondheidssituatie en de behoeften van elke patiënt afgestemde behandeling (eventueel met inbegrip van anticoagulantia, corticosteroïden, ontstekingsremmers en/of antibiotica indien een secundaire microbiële infectie wordt vermoed)
Kinderen nooit meer gebruiken als doelwit voor beperkende maatregelen (schoolsluitingen, het dragen van maskers): er zijn nu aanwijzingen dat het sluiten van scholen schadelijker is voor kinderen — vooral de meest kwetsbare — dan de mogelijke gezondheidswinst voor de gemeenschap, en er zijn geen aanwijzingen dat het dragen van maskers op school doeltreffend is om de verspreiding van Covid-19 te voorkomen.
Buitenactiviteiten bevorderen en investeren in ventilatie/filtratie van openbare binnenruimten.
Voldoende middelen investeren in de versterking van ons gezondheidsstelsel, zowel in de frontlinie van de zorg als in de ziekenhuizen, om ervoor te zorgen dat het veerkrachtig is en klaar om toekomstige gezondheidsbedreigingen het hoofd te bieden. Het vereist ook een langetermijnvisie op volksgezondheid, te beginnen bij de kindertijd en met inbegrip van onderwijs.
grootschalige gezondheidsbevorderingscampagnes voeren om de last van niet-overdraagbare ziekten te verminderen en de immuniteit van de bevolking tegen huidige en toekomstige virale en bacteriële epidemieën te versterken.
De interventiemaatregelen doorlopend en onafhankelijk evalueren, de resultaten van deze evaluaties openbaar maken en een transparante en inclusieve beleidsdialoog bevorderen om het gezondheidsbeleid aan te passen aan de specifieke kenmerken van de context, de verwachtingen van de bevolking en de evolutie van de prioriteiten.
Met dit alles doen wij een beroep op onze regeringen om een strategie te ontwikkelen voor de communicatie met het publiek die niet gebaseerd is op schuld, angst, rechtshandhaving en schuld, maar op onderwijs, het stimuleren van waakzaamheid, verantwoordelijkheid en verbondenheid, en het bieden van realistische perspectieven.
