Een verzorger praat met ons van « binnenuit

 » Ik ben een zorgverlener* met twintig jaar ervaring in bijna alle Intensive Care Units (ICU’s) en Spoedeisendehulp Afdelingen in Brussel. Ik merkte al snel dat een groot deel van de verzorgers ervoor koos mee te liften op de covid-golf om een heldenrol op zich te nemen waarvoor zij nooit erkenning hadden gekregen. De verleiding was groot en de media hoefden niet veel aan te dringen om hen in de dans te slepen. Waar we het hoofd koel hadden moeten houden, kalmeren en relativeren, kozen we voor de theatrale optie en accentueerden we de stormloop. Nou… niet allemaal. Velen blijven gecentreerd, stil. Deze verzorgers raken niet in paniek omdat ze alleen maar geven om « nu » en degene die nu minder goed ademt. Maar ze zijn onzichtbaar: we mijden het lawaai en cultiveren de stilte. We kijken niet naar getallen, maar naar één persoon per keer. Wij zijn ontzet door wat u steeds weer op de schermen ziet. Dit is niet onze realiteit. Als er schoten zijn, worden ze beheerd. Stilte is de norm en alles is ZEER stil. Deze covid is geen ebola en de behandelingen zijn routine. Wij betreuren het dat u niet op de hoogte bent van gezondheids- en immuniteitsbevorderende tips die u mondiger en zelfredzamer zouden maken.  »

Dit is hoe de situatie werd voorgesteld door de persoon die ons de informatie gaf die wij met u delen. Aangezien de directies ons via hun communicatiedienst geen antwoord geven, zijn het de werknemers, zij die in het hart van de actie staan, die ons informeren. En de realiteit is soms ver van media fictie.

Aan de kant van de staat, « het drama », aan de kant van het ziekenhuis, kalm?

We ontvingen cijfers van een hulpdienst, over de laatste paar weken. Hieronder worden ze gepresenteerd over een periode van 24 uur, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen influenza-achtige ziekte en covid tests en andere noodgevallen. Het is niet mogelijk te weten of degenen die van de spoedeisende hulp werden ontslagen met griepachtige symptomen, in het ziekenhuis werden opgenomen of met behandeling naar huis terugkeerden.

Week 1

Maandag

Griepachtige aandoeningen: 10

Covid-test om administratieve redenen (opsporing, reis): 4

Andere noodgevallen: 70

Totaal inzendingen: 84

Dinsdag

Griepachtige aandoeningen: 11

Testcovid: 5

Andere noodgevallen: 60

Totaal inzendingen: 76

Woensdag

Griepachtige aandoeningen: 7

Testcovid: 5

Andere noodgevallen: 66

Totaal inzendingen: 78

Donderdag

Griepachtige aandoeningen: 5

Testcovid: 2

Andere noodgevallen: 73

Totaal aantal inzendingen: 80

Vrijdag

Griepachtige aandoeningen: 3

Testcovid: 5

Andere noodgevallen: 62

Totaal aantal inzendingen: 70

Zaterdag

Griepachtige aandoeningen: 3

Testcovid: 5

Andere noodgevallen: 57

Totaal aantal inzendingen: 65

Zondag

Griepachtige aandoeningen: 3

Testcovid: 1

Andere noodgevallen: 63

Totaal inzendingen: 67

Week 2

Maandag

Griepachtige aandoeningen: 7

Tests covid: 2

Andere noodgevallen: 63

Totaal: 72

Dinsdag

Griepachtige aandoeningen: 8

Tests covid: 3

Andere noodgevallen: 54

Totaal: 65

Woensdag

Influenza-achtige toestanden: 1

Tests covid: 7

Andere noodgevallen: 54

Totaal: 62

Donderdag

Griepachtige aandoeningen: 10

Tests covid: 7

Andere noodgevallen: 74

Totaal: 91

Vrijdag

Griepachtige aandoeningen: 8

Tests covid: 8

Andere noodgevallen: 58

Totaal: 74

Zaterdag

Griepachtige aandoeningen: 2

Tests covid: 4

Andere noodgevallen: 35

Totaal: 41

Zondag

Influenza-achtige toestanden: 1

Tests covid: 1

Andere noodgevallen: 48

Totaal: 50

Week 3

Maandag

Griepachtige aandoeningen: 2

Tests covid: 2

Andere noodgevallen: 71

Totaal: 75

Dinsdag

Griepachtige aandoeningen: 2

Tests covid: 2

Andere noodgevallen: 65

Totaal: 69

 » Op de IC van dit ziekenhuis zijn 8 bedden: 5 werden bezet door bejaarden tussen 65 en 80 jaar oud, geïntubeerd, allen met de gebruikelijke comorbiditeit: zwaarlijvigheid (sommigen met een gewicht van meer dan 120 kg), arteriële hypertensie, diabetes. Ze zullen waarschijnlijk allemaal op de afdeling sterven: niet jong genoeg om te herstellen van de IC-stress, maar niet oud genoeg om snel te sterven. Eén bed wordt bezet door een covid die gedetubeerd is, maar lucht aanzuigt en opnieuw geïntubeerd kan worden. Een bed was bezet door een andere pathologie, een bed was vrij « .

Degenen die naar het ziekenhuis gaan met griepachtige symptomen gaan allemaal naar huis ‚ » zegtde auteur.als hun saturatie lager is dan 95% met zichtbare longschade op CT. Patiënten met milde symptomen worden naar huis gestuurd met dezelfde behandeling voor iedereen: paracetamol, eucalyptusspray en 5 tot 7 dagen vrij van werk « .

« Wat het verschil maakt tussen een simpele griep en een covid is de zuurstofverzadiging, de gasometrischee: een arterieel bloedonderzoek dat nauwkeuriger de PaO2 aantoont, die laag is bij covidale aanvallen; CT-scan van de longen die vaststelt of er longschade is en met welk percentage. Een verpleegkundige collega van mij schat dat ongeveer 4 op 20 symptomatische patiënten opgenomen blijven in een covidafdeling, afhankelijk van de ernst van de bovengenoemde onderzoeken, naast leeftijd en co-morbiditeitsfactoren die altijd dezelfde zijn: hypertensie, diabetes, obesitas.  »

 » De activiteit op de spoedeisende hulp wordt overdag weer normaal. Nachtelijke bezoekersaantallen dalen altijd als de avondklok rond 22.00 uur ingaat..  »

De inschrijvingen op de spoedeisende hulp zijn lager dan in normale tijden. « Door de avondklok zijn er minder verkeersongevallen,verstuikingen, breuken, enz.wonden, wonden, alcoholvergiftiging. En net als bij de eerste insluiting, is er veel minder bewijs van pijn op de borst (hartaanvallen, longembolieën, enz.).gebieden), nierkoliek, buikpijn; het was echt vreemd. Want dan komen de mensen onder normale omstandigheden snel naar het ziekenhuis, of ze durven niet meer te komen omdat ze denken dat het vol zit met covid, of ze conditioneren zich zo dat ze zichzelf niet toestaan pijn te voelen…? We weten het niet. Maar dat is het ook als er een koninklijk huwelijk is, een aanslag of een Europese of wereldbekerwedstrijd. Maar in ieder geval, zowel dokters als verpleegsters, genieten we van deze hyper-kalmte periodes.Het doel is om ervoor te zorgen dat we goed kunnen werken met de weinige patiënten die zich melden. We worden weer vriendelijk, empathisch.  »

Verschillende vragen ontstaan:

- Wat is het verschil tussen deze cijfers en die van voorgaande jaren?

- Sciensano en de regering centraliseren de informatie en geven journalisten en het publiek geen inzage in de cijfers van elk ziekenhuis. Men kan zich dus terecht de vraag stellen: wat als het in alle ziekenhuizen hetzelfde was?  » Oh ja! Dat is zeker. Het is overal zo. Nu, misschien in de grote universitaire structuren, concentreren zij zich op jongere patiënten met meer gecompliceerde co-morbiditeiten die moeten worden behandeld (auto-immuunziekten, kankers,…). Maar het blijft de uitzondering (waar iedereen zo graag op hamert). Deze covid heeft een pittoreske kant want het is net als vrouwen die over hun bevallingen vertellen: geen twee zijn gelijk!  »

De Wilmès-zaak

Alleen Sophie Wilmès lijkt onder andere omstandigheden op de IC van Delta te zijn aangekomen:  » Ze kwam alleen aan op de Delta ICU, op haar eigen twee benen, in een auto met een chauffeur. Ze is niet naar de eerste hulp gegaan. Dus dit is, in het beste geval, een regeling tussen zijn dokter en het Delta management, of een regeling tussen Wilmès en zijn connecties. Zij werd direct op de IC ontvangen door verschillende leden van de directie van het ziekenhuis, waaronder El Haddad(1), met champagne en glazen voor iedereen. Ze had bij aankomst helemaal geen zuurstof nodig en bleef ongeveer een week op de IC. Zij verbleef dus preventief in een IC-bed, terwijl een gewone privékamer zou hebben volstaan, indien haar toestand opname in het ziekenhuis rechtvaardigde « .

 » Ik wil u eraan herinneren dat een patiënt die direct naar de ICU moet zonder via de spoedeisende hulp te gaan, de beslissing is van twee intensivisten. Hij komt altijd aan in een ziekenwagen, reeds doorbloed, geïntubeerd, beademd, zuurstof aan 100%, onder hartbewaking, vergezeld van een dokter.in SMUR, een noodverpleegster en tenminste twee brandweermannen. Hij is verdoofd en niet langer in staat om iets te drinken met iemand.  »

- Deze cijfers tonen aan dat er geen verzadiging is in dit Brusselse ziekenhuis. Maar de politiek-sanitaire maatregelen (opsluiting, maskers, uitgaansverboden, « sociale » distantie) gaan door, met alle neveneffecten van dien, waarvan we nu pas de resultaten beginnen te zien;

- Het vaccin, dat als een wondermiddel wordt gepresenteerd, wordt door de medische beroepsgroep op de intensive care en de eerste hulp in dit ziekenhuis massaal afgewezen, ook al heeft de regering ons verteld dat de medische gemeenschap als eerste zou worden ingeënt. Het zou interessant zijn om meer te horen van gezondheidswerkers over het vaccin;

- Naast de lage bezettingsgraad van covidepatiënten op IC’s is er een zeer lage case fatality rate(2) (minder dan 0,5%), wat aangeeft dat 99,5% van de mensen die positief testen op covid overleeft, ook al bestaat er geen vaccin(3).

* De persoon die getuigde wenste anoniem te blijven. 

Interview door Alexandre Penasse

Notes et références
  1. https://chirec.be/fr/le-conseil-executif-chirec
  2. La mortalité chez les personnes positives au Covid.
  3. https://youtu.be/991orOyxsMY ou https://twitter.com/do_officiel

Espace membre

Leden