ECHTE INFORMATIE?

Wij ontvingen een handgeschreven brief van 10 mei 2016, naar aanleiding van het artikel/dossier over de Belgische media-industrie (Kairos van februari-maart 2016). Wij geven het hieronder weer, met onze reactie. 

« Hallo,

Na het lezen van uw artikel « De Belgische media-industrie », heb ik enkele vragen. Nu ik besef dat de media het belang van stakingen en dergelijke opstanden bagatelliseren en ons in het duister trachten te houden, vraag ik mij af: hoe kan ik toegang krijgen tot de echte informatie? La Libre bijvoorbeeld laat De Wever de hele tijd zien en volgens hen zal de ondergang van België snel nabij zijn. Maar wat als wat ons verteld wordt verkeerd is? Willen de mensen, politici en anderen dit echt? Een ander voorbeeld: de Belgische politie schijnt totaal nutteloos te zijn volgens de media (natuurlijk hebben ze het niet over onderbezetting, gebrek aan uitrusting…). Is dit alleen maar om iemand de schuld te geven van het niet voorkomen van de aanslagen of is dit de realiteit? 

Tot slot zou ik graag antwoorden hebben op de gestelde vragen. Ik denk ook dat het belangrijk is om een paar dingen recht te zetten. 

Dank u voor uw aandacht voor deze brief. 

Toizan(1)  »

Geachte mevrouw,

Dank u voor het delen. 

Ik denk niet, ook al wordt het soms in onze teksten gesuggereerd, dat« de media ons in het duister trachten te houden ».Het verschil ligt in de bedoeling: in de overgrote meerderheid van de gevallen willen zij (met « zij » worden voornamelijk degenen bedoeld die de inhoud produceren, d.w.z. de journalisten) ons niet in het ongewisse laten, maar doen zij dat in de overtuiging dat zij de persvrijheid en het recht op informatie in stand houden. Zoals een priester die de mis opdraagt, gelooft de journalist in wat hij zegt en is hij overtuigd van zijn vrijheid om te preken. Het is door het simpele feit van hun uitzending dat de woorden van de priester en de journalist heilig worden en hun transcendente kracht krijgen; de twee boodschappers vertegenwoordigen de dienaren van de eredienst. 

Ze zullen het nooit herkennen, natuurlijk. Zoals de onuitsprekelijke voormalige redacteur van de Nouvel Observateur en huidige redacteur van Libération, Laurent Joffrin, zei: « We hebben het gehad over formele vrijheid en echte vrijheid… wat we zouden willen zeggen over kranten is dat zodra ze in handen zijn van eigenaars, ze niet meer vrij zijn; wel, dit idee is vals! Dit idee is vals, of [s’adressant à Natacha Polony], moet je ontslag nemen bij Figaro omdat het in handen is van een kanonnenhandelaar. U neemt onmiddellijk ontslag omdat hij niet vrij is, maar ik geloof niet dat de Figaro niet vrij is » (zie de Kairos briefs van februari-maart 2016). Joffrin verdedigt de vrijheid van een collega die in de industriële pers werkt (wat Joffrin het aura van altruïstische belangeloosheid geeft), hij verdedigt zichzelf door reflectieve projectie, hij werkt voor een krant waarvan de eigenaar niemand minder is dan Patrick Drahi: een zakenman actief in de telecommunicatie, met activa ter waarde van 14 miljard euro, Drahi was betrokken bij de Panama papers, men is verbaasd… Het valt echter moeilijk te geloven dat deze laatste, met de volgende opmerkingen over het werk, de redactionele lijn van zijn hoofdredacteur Laurent Joffrin niet zal beïnvloeden: « De Chinezen werken 24 uur per dag en de Amerikanen nemen maar twee weken vakantie…, dat is het probleem voor ons…; eraan toevoegend « Mijn model is niet de twee weken betaalde vakantie, maar vergeleken met degenen die meer werken, bewegen wij ons langzamer: het zijn de wetten van de zwaartekracht, zo u wilt… »(2).

We kunnen het onderwerp dus net zo goed zichzelf laten overtuigen, terwijl hij zijn collega’s ervan probeert te overtuigen dat het lidmaatschap van een krant geen invloed heeft op de redactionele lijn. Wat hier van belang is, is het geloof en de zekerheid dat iemands media blijven informeren. 

« Hoe kunnen we dan toegang krijgen tot de echte informatie, vraag je? Zonder gebruik te maken van het mechanisme van de reflexieve projectie — het verdedigen van je keuzes om indirect ons werk te waarderen — waarvan Joffrin beschuldigd werd, denk ik dat het van essentieel belang is te evolueren naar onafhankelijke en vrije media, zoals Kairos dat is. Dan moet je het protest om je heen verspreiden, ophouden bang te zijn — een gevoel waar de media en de politici op inspelen om de mensen te beletten na te denken en het verlangen naar vereniging te breken — en de zachte consensus doorbreken met woorden en daden, overal. U zult ontdekken dat meer mensen het met u eens zijn dan u denkt. 

Tenslotte, eenmaal gevoed met onafhankelijke informatie, gesterkt door de wetenschap dat u niet de enige bent die denkt dat« er iets mis is », zult u in staat zijn om een verschil te maken.Deze waarheid is die van hun middelmatigheid, die tot uiting komt in de keuze van de onderwerpen die zij behandelen, hun volgorde van belangrijkheid (de RTBF begon zijn nieuwsprogramma op 1 juni met een verslag van 3:20 minuten over de overwinning van David Goffin, de rest van het nieuwsprogramma volgt dit voorbeeld, althans in de manier waarop de informatie wordt behandeld.…), hun gebrek aan vermoeidheid om om te gaan met het politieke steekspel dat zij beschrijven, creëren en nooit verlichten, hun vooringenomenheid, enz. Dit proces leidt tot een uittreding uit de passieve rol van toeschouwer en maakt het bijna onmogelijk om de behandeling van informatie door de massamedia te zien zonder in opstand te komen: de « daders » zijn niet langer dezelfde, d.w.z. degenen over wie zij het voortdurend hebben en die ons het begrip ontnemen; het « niet voorkomen » (van de aanslagen of van al dit geweld waarvan zij slechts de subjectieve dimensie beschrijven) is niet langer gericht op de korte tijd van de daad die gepleegd gaat worden, om op die eerdere lange tijd te stoppen en de verantwoordelijkheden van het Westen in het terrorisme te zien; de uitingen van subjectief geweld die het nieuws in de media vormen, maken plaats voor een bevraging van het objectieve geweld van structuren (Staat, bedrijven). 

Op deze manier helpen wij de waarheid te herstellen. Tenminste om het te benaderen. 

Alexandre Penasse

Notes et références
  1. La personne a désiré signer avec un pseudonyme.
  2. Voir https://fr.wikipedia.org/wiki/Patrick_Drahi#cite_ref-64n et la vidéo de la très courtoise séance à l’assemblée: http://www.lcp.fr/emissions/170005-audition-de-patrick-drahi-president-du-groupe-altice-par-la-commission-des-affaires

Espace membre

Leden