In wat voor wereld leven we?

De grond lijkt te bezwijken onder onze voeten, de wereld stort in, de val is geprogrammeerd. Terwijl het tijdperk van vóór de krokodillen, reeds 9 jaar geleden, ons ertoe bracht Kairos op te richten, vraagt de huidige situatie om een snelle start. Zal de covid het Moment creëren, het moment waarop velen ontdekken dat de koning naakt is, dat alles slechts een show is, en dat we ons nu moeten verenigen en het zeggen. 

Voor dit nummer van 50 hebben wij een panel van denkers bijeengeroepen en hun een vraag gesteld die vanzelfsprekend maar niet eenvoudig is: « In wat voor wereld leven wij ? Geen andere richtlijnen dan uiting te geven aan hun wezen in de wereld. Het is omdat het geschreven woord je in staat stelt een gedachte neer te zetten die noch het beeld, noch het gesproken woord toelaat, ruimte latend voor de diepte van elke persoon, ongetwijfeld omdat het geschreven woord niet direct resoneert zoals een mes dat je symbolisch komt doden. Want ostracisme en veroordeling zijn nog nooit zo sterk geweest, profiterend van de volle kracht van de media doxa-netwerken. 

Wij wilden deze gelegenheid op een originele manier markeren, zonder stil te staan bij de coviditeit, maar ook zonder haar te negeren, de Grote Sprong Voorwaarts van het kapitalisme van de 21e eeuw⁽¹⁾. Om plaats te maken voor een groot dossier hebben enkele van onze gebruikelijke medewerkers (Inès, Michel, Alexandre, Bernard) tijdelijk een stapje terug moeten doen. Het grootste deel van dit nummer is dus het werk van medewerkers aan het tijdschrift of de site, sommige incidenteel, sommige nieuw, uit België, Frankrijk en Québec, allemaal van hoge kwaliteit. U vindt er het werk van Vincent Cheynet, Hervé Krief, Jean-Luc Pasquinet, Marc Weinstein, Pièces et main-d’oeuvre en Alain Deneault. Wij verwelkomen ook auteurs uit de menswetenschappen en de filosofie — Raoul Vaneigem, Hélène Tordjman, Renaud Garcia, Valérie Tilman, Kenny Cadinu, Martin Steffens, Corine Dehaes en Luc Delannoy -, anderen uit de wereld van de gezondheid en het onderzoek — Alexandra Henrion-Caude, Pascal Sacré, Louis Fouché, Frédéric Goareguer, Christophe de Brouwer en Jean-Pierre Lebrun -, maar ook kunstenaars — Pirly Zurstrassen, Clément Triboulet en Quentin Dujardin. 

Samen vormen zij een caleidoscoop die enkele van de meest in het oog springende kenmerken van onze situatie belicht. Voor degenen die zich zouden verzetten tegen het bevel/toestemming voor toerisme aan een vaccin infuus — laat er velen zijn! ‑Wij hopen dat dit nummer van 50 hun zomer zal veraangenamen, hen in staat zal stellen wat hoogte te nemen (maar dan zonder vliegtuig!) en ondanks onszelf na te denken over onze gemeenschappelijke conditie vanhomo sanitarius . 2021 is het jaar van de « Agenda »⁽²⁾ en van alle gevaren. Het kan ook het jaar van de vernieuwing worden, als het volk daartoe besluit. Dit is een zegen van het covid-tijdperk: de voorwaarden scheppen voor een herbezinning. Het is het moment T, de kairos, het moment waarop we stoppen en nadenken. Wij moeten nog in groten getale besluiten opnieuw autonoom te worden, te weigeren onze keuzen te laten dicteren door multinationals en door een staat die hun ten dienste staat, en opnieuw de betekenis van het essentiële en het belang van het denken te leren. 

In een beroemde passage uit zijn Privateer Writings, « The Fireflies Article », geschreven kort voor zijn dood in januari 1975, zei Pier Paolo Pasolini: « IkZo zag ik met mijn zintuigen het door de macht van de consumptie opgelegde gedrag dat het bewustzijn van het Italiaanse volk hervormde en vervormde, tot een onomkeerbare degradatie⁽³⁾ « . Vervang nu « consumptie » door « gezondheid » en « van het Italiaanse volk » door « van het Europese volk »… Dit was het verschil tussen de fascistische dictatuur, waar  » gedrag totaal losgekoppeld was van het bewustzijn⁽⁴⁾ Het is een kwestie van « totalitarisme », dat het gedrag beheerst door de innerlijkheid te koloniseren. Biopower maakt er deel van uit. Het is machtiger dan ooit geworden, gemuteerd in psychobiologische macht in het tijdperk van de massamedia, het internet en de opkomst van de neurowetenschappen. Daarom zijn de « deskundigen » die het best in staat zijn om te begrijpen wat er aan de hand is, de psy(-chiaters, ‑chologen, ‑choanalytici) en filosofen. Ze worden zeer zelden uitgenodigd voor TV shows. De ster van de ingenieurs, economen en statistici, de gewapende vleugel van de industriële en mercantiele decivilisatie, is weggeëbd, en dat is maar goed ook. 

Zoals Francis Scott Fitzgerald zei: « Men moet in staat zijn te begrijpen dat de dingen hopeloos zijn, en toch vastbesloten zijn ze te veranderen « .

Dossier gecoördineerd door Alexandre Penasse en Bernard Legros