BELGIË IN OORLOG MET ZIJN WILDERNIS

ZONES VERTES ; ENCHÈRES OUVERTES

Illustré par :

Het agressieve beleid van het Waals Gewest om de herontwikkelingsgebieden (SAR) nieuw leven in te blazen, heeft zijn weerslag op het milieu en op de samenleving. Deze gebieden, die vroeger door de mens werden geëxploiteerd en vaak al tientallen jaren geleden in hun natuurlijke staat werden hersteld, maken deel uit van het stedelijk en landelijk weefsel en vormen groene ruimten die de plaatselijke bevolking zich opnieuw heeft toegeëigend: speelplaatsen, wandelgebieden, moestuinen en gemeenschappelijke tuinen, bufferzones tussen industrieën en woonwijken, soms tijdelijk onderdak voor de meest behoeftigen onder ons… of gewoon halfwilde plaatsen, die dienen als toevluchtsoord voor een ondermijnde biodiversiteit en die tal van ecosysteemdiensten bieden.

De voorrang die het Waalse Gewest aan openbare of particuliere investeerders geeft bij de herbestemming van deze natuurgebieden lijkt in te druisen tegen het beleid van « duurzame ontwikkeling » dat door het Gewest en de Europese Gemeenschap wordt aangemoedigd. De toenemende kunstmatige bebouwing is een groot probleem op nationaal niveau, aangezien België al een van de dichtstbevolkte landen van de EU is. De watercyclus en de biodiversiteit van ons land worden ernstig aangetast. Waarom in dit verband steeds weer beton storten? Industrieterreinen, parkeerterreinen, winkelcentra, ultragereguleerde parken, nieuwe pseudo-ecologische woningen, buitenproportionele toeristische infrastructuur: zoveel projecten die aan de burgers worden opgelegd onder het mom van territoriale rentabiliteit en economische groei.

IN ARLON IS HET BETON!

In de stad Aarlen zijn de projecten voor « grote werken » epidemisch en we vinden er een triest voorbeeld van deze jacht op semi-wilde ruimten, met de verkoop van een gemeentelijk terrein — de voormalige zandgroeve van Schoppach — aan de IDELUX-AIVE Groep, een groep van intercommunales aanwezig in de provincies Luik en Luxemburg, die actief zijn op het gebied van water- en afvalbeheer, alsmede op het gebied van grondbeheer, met openbaar en particulier kapitaal. De zandgroeve Schoppach, die als SAR te boek staat, moet tegen 2020 een nieuwe bestemming krijgen om de economische activiteit aan de rand van de stad te bevorderen. Het probleem? Dit 31 ha grote natuurgebied vormt niet alleen een bufferzone tussen de autoweg en de woonwijk Schoppach, maar is in de loop der decennia ook een toevluchtsoord geworden voor talrijke bedreigde diersoorten, waaronder de oeverzwaluw, de kamsalamander, twee bedreigde vlindersoorten en verscheidene beschermde plantensoorten, alsmede voor de biodiversiteit die kenmerkend is voor bepaalde wetlands. Maar ondanks de eisen van de bewoners tegen dit project en een door hen opgezette petitie, wordt het bestemmingsplan door de overheid gehandhaafd, zonder rekening te houden met de ecologische waarde van het gebied en met de mening van de burgers.

België tegen de stroom in: de betonnering van landbouwgronden in Perwez en Hondelange, de verbinding Cerexhe-Heuseux-Beaufays, de logistieke hub van Alibaba in Bierset, de verstedelijking rond de Ry-Ponet, de uitbreiding van Pairi Daiza in Durbuy, de ontginning van steenkoolgas in Anderlues, het toeristische complex in de Rabaisvallei, enz.

De stad Aarlen is niet de enige die getroffen is. In alle vier windstreken van België stellen burgerverenigingen dit probleem aan de kaak en geven zij op verschillende manieren uiting aan de groeiende dialoog van doven tegen de heersende overheden, politieke coalities en economische belangen. Bijvoorbeeld de projecten voor de noordelijke rondweg om Waver, de betonnering van landbouwgronden in Perwez en Hondelange, de verbinding Cerexhe-Heuseux-Beaufays, de De logistiekehub van Alibaba in Bierset, de verstedelijking rond Ry-Ponet, de uitbreidingen van Pairi Daiza in Durbuy, de exploitatie van steenkoolgas in Anderlues, een toeristisch complex in de Rabaisvallei, de pyloon van handel hoogfrequent signaal in Botrange, een nieuwe gewestweg tussen de Maasvallei en de E411 op het grondgebied van Assesse, de privatisering van 136 ha bos in Aubange, een economische activiteitszone in Braine, een dertigtal groenzones en groentetuinen in Brussel die met betonnering worden bedreigd en de trieste maxi-gevangenis in Haren, om nog maar te zwijgen van de Nederlandstalige helft van het land…

ZONE OM OVERAL TE VERDEDIGEN?

Wat hebben deze strubbelingen gemeen? De toegang tot het grondgebied, de algemene levenskwaliteit, de afwijzing van vervuilende activiteiten en de eis van het recht van de plaatselijke bevolking om te beslissen over de toekomst van hun regio. De economische belangen van beide partijen staan in het middelpunt van de publieke belangstelling, met toenemende kritiek op partnerschappen tussen politieke partijen en particuliere bedrijven. Welk coherent sociaal en milieubeleid voert het Waals Gewest om de artificiëring van de grond in bewoonde gebieden tegen te gaan? Waarom groengebieden overhaast verkopen aan particuliere industriëlen in plaats van de biodiversiteit ervan in stand te houden door sociaal en ecologisch nuttige doeleinden? Er wordt altijd verwezen naar het economisch concurrentievermogen, maar wat zal de prijs zijn die moet worden betaald? Geconfronteerd met deze vragen, waarop we de antwoorden van de politieke klasse al kunnen raden, begrijpen we dat het noodzakelijk wordt om ons zonder hun steun te organiseren om onze gebieden te verdedigen, om de ecosystemen die zich daar bevinden te behouden en om het gebruik ervan als gemeenschappelijk bezit op te eisen!

Vrienden van de Sablières

Om « neen tegen de afbraak van de zandbak van Aarlen » te zeggen, nodigen de Vrienden van de zandbakken u uit om de zandbak symbolisch te bezetten tijdens het weekend van 26 en 27 oktober. Meer info HIER

Espace membre

Leden