Julian Assange
618 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
618 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Illustré par :
Of hoe de « wetenschap van discriminatie » zich opmaakt om ons van het bio-levende tijdperk naar het post-menselijke tijdperk te brengen, dit alles in een goedkeurend zwijgen dat zowel fatalistisch als panisch is…
We raakten ernstig verveeld in dit tijdperk waarin morgen niet meer smaakt dan karmozijnrode koolstof in neoliberale saus, waarin alles wat door mensen is voortgebracht (inclusief zijzelf) lijkt te zijn doorgestreept met het woord GAME OVER.
Nou, dat is het juist. De natuur (de menselijke natuur?) is goed gemaakt. Er is iets nieuws. Een alter-religie die onze kleding nieuw leven zal inblazen. Behalve dat het deze keer gaat om het « perfectioneren van de mensheid » door « ons ervan los te rukken ». De tijd is gekomen om onszelf eruit te halen, om op te bloeien, om deze betreurenswaardige biologische vervreemding te overwinnen. Om de mensheid en de planeet te redden, is de enige uitweg dus een diepgaande en definitieve wijziging van de natuur, met inbegrip van hardware en software.
Codenaam: Transhumanisme. Niets te maken met de Gay Pride. Welkom bij de « post-humans », half-mensen en half-machines! Naast de symbolen ♂ en ♀ is er een nieuwkomer in de familie: H+. Een nieuw genre, of liever een nieuw genre dat vastbesloten is de voorvaderen te degraderen tot de rang van ontaarden.
Niet zo eenvoudig. Dit onderwerp zou weinig aandacht verdienen indien het beperkt zou blijven tot de tirades van een handvol techno-profeten zonder centen. Dat is niet het geval, integendeel. Dit prioritaire programma van 300 miljard dollar, dat in 2003 door de Verenigde Staten is goedgekeurd, heeft tot doel de fysieke en mentale eigenschappen van de mens te verbeteren. Met andere woorden, mensen werken hard aan hun veroudering. Dit nieuwe eldorado is, zoals vele staten en ondernemingen inmiddels hebben begrepen, waarschijnlijk het belangrijkste strategische vraagstuk van dit moment.(1)
Met als doel de convergentie van vier technologieën, kleine BANG (Bits, Atoms, Neurons, Genes) of NBIC (nano-bio-info-cogno) genoemd, te stimuleren, zou het binnen enkele jaren mogelijk zijn geweest de organisatie van levende organismen te deconstrueren tot elementaire bouwstenen, de werking ervan te verklaren en zich een herontwerp ervan voor te stellen, op een schaal waarop het inerte niet meer te onderscheiden is van het levende.
Ook al is dit programma niet a priori uitsluitend transhumanistisch, de grote architecten van de H+ zijn bepaald geen onbekenden van het krachtige gelobby dat tot de goedkeuring ervan door het Congres heeft geleid. Het zit ‘m in de formulering: het gaat er niet om het vermogen tot herstel op te bouwen, maar om de mens « te verbeteren, te vergroten ». Een soort upgrade, kortom. Zij zijn diep geworteld in de politieke (neoliberale en libertaire zijde), wetenschappelijke en industriële (NASA, ARPANET, GOOGLE…) kringen die vorm geven aan instemming en de perceptie van de werkelijkheid. Google heeft onlangs Ray Kurzweil, de « paus » van het transhumanisme, aangeworven als hoofdingenieur om van de zoekmachine de eerste kunstmatige intelligentie in de geschiedenis te maken.
Sinds 2008 heeft de beweging haar eigen transhumanistische universiteit op(2), met de mooie naam « Singularity University(3) », waarvan de campus in het hart van Silicon Valley ligt, op een steenworp afstand van de webgiganten… op het terrein van het Nasa Research Park zelf. Deze campus is ogenschijnlijk bedoeld om de elite van de wereld van morgen op te leiden. Zonder checks and balances en zonder publiek debat. Hoe kunnen we geen parallel trekken met de befaamde Chicago School, die onder de bescherming van Milton Friedman en met steun van Amerikaanse overheidsinstanties de neoliberale elite heeft gevormd en geïnstalleerd in land na land, contrarevolutie na contrarevolutie?
De grote convergentie van NBIC-technologieën is een realiteit voor de gehele technisch-wetenschappelijke gemeenschap. Tegenover de transhumanisten verdedigen de « bio-conservatieven » een herstellende wetenschap en niet een zoektocht naar verbetering of hybride « augmentatie » zonder waarborgen… hoewel de grens tussen de twee op zijn zachtst gezegd dun is, en steeds dunner wordt.
Beide partijen zijn het echter eens over de revolutie in levende organismen die zich op korte termijn zal voltrekken. Een grote breuk in de geschiedenis, waardoor de mens de materie steeds meer naar eigen inzicht kan veranderen. De chirurg Laurent Alexandre (bio-conservatief), voorzitter van DNAVision (een DNA-sequencing bedrijf), afgestudeerd in politieke wetenschappen, HEC en ENA, mede-oprichter van Doctissimo, kondigt het begin aan van de democratisering van het « sleutelen aan het leven » voor 2015 en de opleving van een reeks technologische tsunami’s in de komende 30 jaar In een TED conferentie(4) van 2012, daagt hij het ‘ultieme taboe van de dood’ uit. Het punt dat hij maakt is vrij onverbiddelijk: de levensverwachting is gestegen van 25 jaar in 1750 tot meer dan 80 jaar vandaag. « Als we een jaar ouder worden, zijn we maar 9 maanden dichter bij de dood.« kondigt hij aan. Dit roept logischerwijs de vraag op: « Hoe ver kan deze daling van de sterfte gaan? Vier scenario’s: het eerste is het fatalistische scenario, waarin de levensverwachting afneemt door milieuproblemen, GGO’s enz… Het tweede is dat de technologische vooruitgang, die haar grenzen heeft bereikt, tot stilstand is gekomen. De derde is die van een gestage stijging van de levensverwachting tot 120 of 130 jaar.
En dan is er nog het vierde scenario:« de technologische explosie, die leidt tot een zeer snelle toename van onze levensverwachting tegen de 21e eeuw. Om zijn volledige toespraak te volgen, is de referentie van zijn conferentie beschikbaar onderaan de pagina of typ « TED Laurent Alexandre » op… Google. Kort samengevat legt hij uit dat, terwijl het analyseren, begrijpen en manipuleren van ons biologisch functioneren tot voor kort als een onoverkomelijke taak werd beschouwd, de voortdurende technologische revolutie hierin verandering brengt. Zo zouden dood, ouderdom en ziekte met een bestrijdingsmiddel worden bestreden. « Science fiction van gisteren [deviendrait] medische realiteit » op korte termijn: orgaanherstel, DNA-modellering en ‑modificatie, herstel en herprogrammering van onze cellen, creatie van volledige kunstmatige organen, nano-motoren, nano-sensoren, nano-implantaten, cel/machine-interfacing enz…
Op computergebied zal de mijlpaal van één miljard bewerkingen per seconde in 2018 worden gepasseerd. Hij verdubbelt elke 18 maanden, volgens de Wet van Moore(5) die teruggaat tot 1965. Volgens Alexandre zou deze enorme capaciteit het mogelijk maken te doen wat nog niet zo lang geleden ondenkbaar was: levende organismen begrijpen en modelleren. « Onze 100.000 miljard cellen per individu zijn kleine fabriekjes met biologische werktuigmachines op nanometerschaal. Maar de revolutie die gaande is [permettrait] is juist op deze schaal. »
En de snelheid waarmee de wetenschap vooruit gaat bewijst zijn gelijk. In 1990 was de wetenschappelijke consensus dat het enkele eeuwen zou duren om een genoom in sequentie te brengen. In 2003 is dit gebeurd. In 13 jaar, zijn we van een kostprijs van 3 miljard dollar om dit te doen… naar 1.000 dollar gegaan. Deze kosten worden om de 5 maanden gehalveerd. Het is een veilige gok dat een groot deel van de mensheid (zij die het zich kunnen veroorloven) morgen rondloopt met hun DNA-sequencing op hun USB-stick (tenzij alle genomen op de cloud worden opgeslagen(6) ).
Deze sequentiebepaling zou aldus de deur openen naar een gepersonaliseerde medische praktijk op basis van onze genetische bijzonderheden. Er worden al kunstharten en strottenhoofden geïmplanteerd, evenals cochleaire implantaten om doofheid te behandelen. We beginnen te praten over het implanteren van de eerste kunstmatige netvliezen. In 2012 werd het eerste internationale congres over nanogeneeskunde gehouden. Laurent Alexandre kondigt tussen nu en 2020 een reeks technologische golven aan die de toegang tot dit nieuwe geneesmiddel zullen « mogelijk maken » te democratiseren.
Hij besluit zijn TED-talk met de overtuiging dat« sommigen van u in deze zaal nog 1000 jaar zullen leven ».
Is Laurent Alexandre een technoprofeet? De toekomst zal het uitwijzen.
Voor transhumanisten is de uitdaging niet alleen om te repareren, maar om een medische revolutie te beginnen. De « vergroting » van de menselijke capaciteiten, de « cyborgisering » ervan is noodzakelijk: de tijd van het organische is voorbij, maak plaats voor het levende 2.0. Uiteindelijk is het de bedoeling « het individu te laten samensmelten met de technologie om het hoofd te kunnen bieden aan de informatiegolf die hem weldra zal overspoelen, anders zal hij of zij niet in staat zijn concurrerend te blijven ».
Zoals in elke beweging, zijn er de soften, de overtuigden en de excessen. Aan de zachte kant stelt bijvoorbeeld de Franse Vereniging voor Transhumanisme (AFT) technoprogressisme voor: een sociaal transhumanisme dat onder meer tracht een oplossing te vinden voor de problemen van ongelijkheid die door de vooruitgang van de technologie worden opgeworpen. Voor de hardcore daarentegen zijn verveelvoudigde kracht, DNA manipulatie, een levensduur van 1000 jaar, telepathie en andere cel-machine interfaces niet genoeg. Dit is alleen het aperitief. Als voor alle transhumanisten de ideologische basis lijkt te worden gedeeld en het idee van een postmenselijk verworven, denken de meest radicale dat het mogelijk zal zijn onze hersenen in computers te dupliceren. Kurzweil (het hoofd van het hierboven genoemde kunstmatige-intelligentieproject bij Google) denkt dat dit in 2020 het geval zal zijn. Hij bewaarde ook de hersenen van zijn overleden vader voor dit doel. Een stelling (een fantasie?) die onlangs werd aangevochten door Paul Zachary Myers, een gerenommeerd bioloog van de Universiteit van Minnesota, gespecialiseerd in ontwikkelingsgenetica. Hoewel Kurzweils theoretische onderbouwing(7) wordt afgeschoten, maakt hij duidelijk dat hij niet vijandig staat tegenover het idee dat de hersenen een soort computer zijn, en dat de functies ervan ooit kunstmatig kunnen worden gereproduceerd.
Het onderliggende project gaat verder dan techno-wetenschap. Dit is een politiek-filosofisch concept, een dogma dat kan worden omschreven als techno-neoliberaal of techno-libertarisch. In een wereld waar de concurrentie steeds feller wordt, is het aan ieder van ons om in de race te blijven door ons psycho-fysiologisch kapitaal en onze prestaties optimaal te benutten.
Hoe zit het met degenen die zich ertegen zullen verzetten, die er niet mee zullen willen instemmen? Hoe zit het met degenen die dat wel zouden willen, maar financieel niet in staat zijn om deze evolutietrein te nemen? Wat is de relatie tussen de « organische » en de « verrijkte »: zal de laatste de eerste niet terugsturen naar hun keuze wanneer ze vragen om verzorgd te worden en lijden aan een ziekte die de gemeenschap duur te staan komt? Hoe zal de macht worden georganiseerd? Hoe zullen de nieuwe oligarchieën eruit zien? Wat zijn de gevolgen voor de meest radicale mystici?
Er zijn hier fundamentele vragen… die al gedeeltelijk worden gesteld. Als we goed kijken, als we de menselijke realiteit van eind jaren tachtig relativeren met die van vandaag, zijn we dan niet al in de volgende wereld?
Beweeg of blijf in de marge. Kies tussen post-menselijk en invalide, gedegenereerde. Een these die wordt ontwikkeld in « Welcome to Gattaca(8) », hoewel de film niet over « transhumanisme » of NBIC gaat, maar over genetische selectie. En dat er in de film geen keuze is: of je bent het resultaat van genetische selectie of je bent het niet. Dit maakt het verschil. De discriminatie die plaatsvindt is duidelijk meer gebaseerd op de middelen waarover wij beschikken en op een filosofische-marketingkeuze dan op een fysiologisch erfgoed.
Ik vraag me af: wat zou mijn keuze zijn in zo’n wereld? Of ik nog vele jaren van mijn dierbaren kan genieten, of het voortbestaan van een dierbare met een schijnbaar ongeneeslijke ziekte van deze keuze afhangt. Als het zo « normaal » wordt, sociaal aanvaard, om mijn lengte te vergroten, wat zal dan mijn keuze zijn? Wat is de invloed op de economische, sociale, mystieke en andere aspecten? Ik waag me niet aan een waardeoordeel. Het debat is elders, veel incidenteler en complexer.
De meesten van ons zijn al verslaafd aan smartphones, apps en andere prestatiebevorderende GPS-apparaten, hoewel deze attributen momenteel extern, « van middelbare leeftijd » zijn. Uit een recente studie blijkt dat een grote meerderheid van de consumenten ermee instemt dat onlineproviders hun gewoonten, bewegingen, meningen (enz.) verzamelen om in ruil daarvoor gepersonaliseerde diensten te ontvangen. Dit is in feite al het geval met Facebook, waaraan een groot deel van de mensheid zich dagelijks toevertrouwt… Amazon beweert u goed genoeg te kennen om te anticiperen op uw volgende aankoop(9). De meesten zijn dus al verbonden met de machine… en willen meer. Dit is het tijdperk van de wolk. Wie zal immers de eerste zijn die weet dat je bang bent om kanker te krijgen? Je beste vriend of Google?
Je voelt het aankomen. We zijn er op voorbereid, bijna al aan het toestemmen. Levensstijlen worden steeds meer gehomogeniseerd. Het wordt voor velen noodzakelijk om te streven naar een « ideaal », gefabriceerd fysiek uiterlijk. Dit komt tot uiting in de normalisering van cosmetische chirurgie. Het is een korte stap van esthetisch naar functioneel.
Wat ook de realiteitsgraad van de NBIC-revolutie moge zijn, het lijkt zeker dat wij op het punt staan over te stappen van het tijdperk waarin de mens met de natuur moest omgaan naar een tijdperk waarin hij de natuur kan aanpassen aan zijn wensen.
Wat aan het werk is, zal dus meer dan een kolossaal keerpunt in de geschiedenis van het leven teweegbrengen. Het is een fundamentele breuk die alle debatten die de redacties bezighouden als een champagnekurk doet knallen: milieu, overbevolking, discriminatie, werk en verdeling van de rijkdom, financiering van de sociale en pensioenfondsen, bestuur.
En toch voltrekt deze revolutie, hoewel goed op weg, zich in een oorverdovende stilte. Geen woord of bijna geen woord in de pers, de zogenaamde intellectuele kringen, en nog minder van politici, wier toespraken meestal gereduceerd zijn tot wat hen bij de volgende verkiezingen weer in het zadel kan helpen. Er is hier dus minder sprake van een vermoeden van samenzwering dan van een politiek van de neus, terwijl wij op de achtergrond getuige zijn van de zegevierende verspreiding van het post-neo-liberale denken op wereldschaal.
Als het wenselijk is vooruitgang te boeken in de kennis van levende organismen, en ongeacht de omvang van deze revolutie, is de inzet die inherent is aan de wijze waarop deze wordt uitgevoerd, kosmisch. Gezien de wijze waarop het bestuur thans wordt uitgeoefend, d.w.z. aan de zijde van de consument en niet aan de zijde van de politiek of het debat over ideeën, is er reden tot bezorgdheid. Als een voorzorgsbeginsel. En zelfs als het verkeerd is.
Techno-prometisme, fantasie of helderziendheid? Alles hier is een kwestie van geloof of overtuiging. De realiteit is waarschijnlijk ergens daar tussenin. We zullen het snel te weten komen…
Alexandre Ribadière
♂ tot nader order
OM VERDER TE GAAN
DOCUMENTARIE
Een wereld zonder mensen ( 96mn )
http://youtu.be/zSa3yNB0SI0
Transhumanisme en de mens van morgen ( 60mn )
http://youtu.be/s1341NL7RdY
TRANSHUMANISTISCHE WEBSITES
www.transhumanism.org
www.transhumanistes.com
