TECHNOLOGIEËN: EEN POLITIEKE KWESTIE

Plundering, extractivisme, bloedmineralen om multinationale technologiebedrijven te bevoorraden lijken vrij goed bekend en gedocumenteerd te zijn⁽¹⁾. Toch blijven winkels en huizen overspoeld worden door gadgets. De vraag hoe van eeuwige waarnemingen kan worden overgegaan tot werkelijke veranderingen om een einde te maken aan de schendingen van de mensenrechten en de aantasting van ons leefmilieu, vormt voortdurend de leidraad voor onze aanpak.

Kairos publiceert regelmatig artikelen waarin kritiek wordt geuit op de technologie, een onderwerp dat volop in beweging is nu de technologische vloedgolf in een razend tempo voortdendert en jaar na jaar de stellingen bevestigt die Jacques Ellul tientallen jaren geleden verkondigde over de autonomie van de technologie. Vooruitgang die innoveert, zoals onze vrienden van La Décroissance het ironisch genoeg graag zeggen.

Technofiele propaganda neemt ons dagelijks leven in beslag via reclame in de media en in het politieke debat. Het is onmogelijk eraan te ontsnappen, moeilijk om een tegenstem te laten horen op de mythe van de digitale « weldoener en uitdeler van de vooruitgang « . Zoals wij meer dan een jaar geleden al schreven toen wij deelnamen aan de cyclus « Mon père ce robot », georganiseerd door het Maison du Livre de Saint-Gilles, is het openbaar debat over dit onderwerp op dit moment onvoldoende. Het is van cruciaal belang te discussiëren over de keuzen van de maatschappij, over de keuzen die we zouden willen en die we weigeren, en zo de sociale, democratische, ecologische, gezondheids- en menselijke gevolgen aan het licht te brengen van de « alles-technologie » die het geglobaliseerde kapitalisme ons zonder een greintje democratie oplegt.

Op 24 november 2018 nodigen mpOC, Kairos en het Maison du Livre, met de steun van Technologos⁽²⁾ uit voor een dag van reflectie over de technologische explosie en het transhumanisme. Het doel van de dag was de presentatie van het boek van Pièces et main d’œuvre Les chimpanzés du futur, een manifest tegen het transhumanisme, een onderzoek naar de schade die wordt waargenomen in de technopool van Grenoble, waar het beroemde NBIC (nanotechnologieën, biotechnologieën, informatica en cognitieve wetenschappen) heerst en het project van machinatie naar de mens-machine en de wereld-machine gestalte krijgt.

Deze dag van conferenties en discussies maakte een breder debat mogelijk over de technologische explosie die niet werd gekozen, niet besproken, maar opgelegd door de lobby’s en de overgrote meerderheid van de politici.

Michel Weber spitste zijn toespraak toe op transhumanistisch totalitarisme en schetste enkele analogieën met het fascisme. Paul Lannoye, waarschuwde al voor de uitrol van 5G en de Smart farming die wordt aanbevolen door het Waals centrum voor landbouwkundig onderzoek. Bruno Poncelet liet zien hoe de digitale revolutie een politieke keuze is die een transformatie van de arbeid veroorzaakt door het digitale kapitalisme.

Sarah Dubernet, lid van de Association de veille et d’information civique sur les enjeux des nanosciences et des nanotechnologies (AVICENN), vertelde ons over haar ervaring als verpleegster, met name over de manier waarop nanotechnologieën zonder toestemming worden opgelegd, waarbij de directe gezondheids- en milieuschade door de besluitvormers totaal wordt verwaarloosd. Daarna heeft zij zich voortdurend bijgeschoold over dit onderwerp om zich in het publieke debat te kunnen mengen.

In het volgende nummer van Kairos kunt u een beschouwing lezen van deze verpleegster die uit noodzaak onderzoeker werd en over de her-eigening van kennis door iedereen die zich bekommert om zijn omgeving, tegenover de dictatuur van de deskundigen.

In dit dossier vertelt Hervé Krief hoe de cultus van de techniek en de vooruitgang vorm kreeg aan het begin van de 20e eeuw, en met name met de grote massa van de Parijse Wereldtentoonstelling in 1900. toont de wil van de Europese staten om de verering van deze nieuwe wetenschap, in dienst van de industrie, in te enten in de ziel en het vlees van hun burgers . Hij noemt de digitale stoomwals het nieuwe stadium van het kapitalistische technologische systeem. Tot slot roept hij op tot de bevrijding van onze geesten, die worden gemonopoliseerd door deze industriële samenleving die wij niet hebben gekozen.

Tenslotte publiceren wij, op het moment dat er in Frankrijk een staking gaande is tegen de « hervorming » van de pensioenen, een oproep van het collectief Écran total, dat zich al enkele jaren organiseert om zich te verzetten tegen het beheer en de informatisering van ons leven. Hoe zich te verzetten, hoe zich te organiseren, is de belangrijkste vraag die ons wordt gesteld in het licht van te veel berichten over machteloosheid. Écran total, dat in plaatselijke groepen opereert, verenigt mensen uit de meest uiteenlopende beroepen die weigeren het leven te digitaliseren en openingen te creëren voor een gezond leven. Met de tekst Data Strike roepen deze beroepsbeoefenaars uit de gezondheidszorg, de sociale actie en het bijzonder onderwijs op tot een staking tegen het management en de geautomatiseerde hulpmiddelen en stellen zij enkele richtsnoeren voor aan de vele recalcitrante mensen die strijden tegen de degradatie van hun baan.

Op 25 april 2020 nodigen wij u uit om te komen nadenken en uitwisselen over verzet tegen de machinale wereld. Verschillende facetten zullen aan bod komen, zoals de mobilisatie tegen de digitalisering van de werkgelegenheid, een radicale kritiek op artificiële intelligentie, maar ook smartcities en de machinewereld.

Dossier gecoördineerd door Robin Delobel