Kernenergie: vecht er nu meer dan ooit tegen!

Het heden beleven door aan de toekomst te denken is niet vooruitlopen op de catastrofe in een apathie die ons als sociaal subject vloeibaar zou maken, en die zou uitlokken tot hetzij de ontkenning van wat we weten, hetzij de vermijding van wat we niet willen weten. Integendeel, anticiperen betekent dat we duidelijk moeten kijken naar wat we nu doen om het te veranderen en niet te eindigen met wat we willen vermijden: een grote catastrofe. 

In de dagelijkse context van kernenergie is er echter niets dat ons zou helpen op deze manier te denken en de theorie aan de praktijk te koppelen: de media en regeringen sussen en desinformeren ons. De onbekwaamheid van gekozen ambtenaren maakt hen tot dienaars van de nucleaire industrie en trouwe doorgeefluiken van officiële propaganda. De inhoud van de parlementaire debatten en de schaamteloze leugens van minister Marghem bewijzen dit meer dan wat ook (blz. 10), de doorgifte van Japanse propaganda door de mainstream media niet minder (blz. 15). 

Ze weten niet wat er aan de hand is« Zij weten het niet, of willen het niet weten, omdat de censuur en de politieke omerta-maatregelen erop wijzen dat zij aanvoelen dat toegang tot de waarheid de situatie zou kunnen veranderen (blz. 16). Voor wie werken ze? Niet voor de mensen, dat lijkt me duidelijk. 

Kernenergie voor civiele doeleinden is waarschijnlijk de slechtste technische toepassing die de mensheid heeft gemaakt, na de atoombom, die nauw met elkaar verbonden zijn. Hoewel de centrales niet kunnen worden ontmanteld (blz. 12), maar deze waarheid niet wordt verteld omdat dit zou leiden tot een brutale stopzetting van de bouw van welke nieuwe reactor dan ook, moeten in het hele land openbare debatten en debatten tussen de burgers plaatsvinden, die leiden tot collectieve beslissingen (in de vorm van een referendum op volksinitiatief) van een geïnformeerde bevolking. Dit is een groot probleem. Het klinkt groots, soms profetisch, maar meer dan ooit zijn wij ons er bij het maken van dit dubbele dossier van bewust geworden dat de strijd tegen kernenergie een van de plaatsen is waar de toekomst van de soort op het spel staat. 

De communicatoren⁽¹⁾ zijn overal aanwezig en herhalen steeds weer onzinnige zinnen als« ook al doet zich om de 20 jaar een soortgelijk ongeval voor, kernenergie zal altijd meer risico’s vermijden dan creëren »⁽²⁾, de oplossing zal niet van bovenaf komen. Dit is geen teken van defaitisme, zo niet van luciditeit. 

Niets was dringender dan de toestand van het nucleaire complex in herinnering te brengen. Wat is er nodig om een nieuwe « Fukushima » te voorkomen? En dat wij burgers in beweging komen; dat we naar andere bronnen van informatie gaan. 

We zien geen andere uitweg, behalve dat we niets anders kunnen doen. Omdat het dan te laat zal zijn. Dit dubbele dossier was dus niet te veel gevraagd. 

Dossier gecoördineerd door
Nicolas Bras en Alexandre Penasse

* Vervolg van het september-oktober dossier