Julian Assange
617 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
617 weken van vrijheidsberoving voor het vertellen van de waarheid
Myrianne Coen, consulent van de off-role ambassade*, doctor aan de Sorbonne, auteur van artikelen en boeken over de rol van criminele organisaties in de internationale betrekkingen, heeft in de afgelopen week drie perscommuniqués uitgegeven, die zij aan Kairos heeft toegezonden. In dit artikel vatten wij de belangrijkste elementen samen en geven wij enige aanvullende informatie.
In 1996, toen zij in Sofia werkte, ontdekte de Belgische diplomate Myrianne Coen een uitgebreid netwerk van toeristenvisa. Bulgaarse maffiosi organiseren, met medeplichtigheid van ambassadeambtenaren, mensensmokkel, drugs, wapens en bedorven vlees(1). Myrianne Coen weigert deel te nemen aan deze handel ten voordele van criminele organisaties en stelt deze aan de kaak bij haar superieuren en het Ministerie van Buitenlandse Zaken. De laatste zal liever vluchten en haar in de steek laten. Al meer dan 20 jaar verzet zij zich tegen de omerta waarvan de Europese volkeren de eerste slachtoffers zijn, praktijken die « zijn uitgelopen op ontploffende bommen in het hart van Brussel « .
« De handel in documenten is de rode draad van de georganiseerde misdaad « , zei de Senaat in 1999, een document dat niet zomaar een stuk papier is, gemakkelijk te vervalsen voor de georganiseerde misdaad: » In één EU-land, zo verklaarde Myrianne Coen destijds, verdubbelt het aantal arrestaties van mensen uit een Oost-Europees land in een bepaalde periode na de afschaffing van de visumplicht. Dit betekent dat, indien dit fenomeen voor alle Oost-Europese landen zou worden geverifieerd, wij zouden moeten concluderen dat, bij een constant niveau van repressie, het visumregime de helft van de criminele activiteit stopt ! « (2)
« Tussen 1990 en 1997 vond de kapitaalvlucht naar Bulgarije plaats via handelaars, alsook via de oprichting van architectenbureaus, kunstwinkels en de aankoop van onroerend goed in Europa, waarvoor allemaal visa vereist waren. Tegen het midden van de jaren negentig werd dit kapitaal vermengd met geld van de georganiseerde misdaad en vervolgens teruggesluisd naar westerse bankinstellingen. (…) Onder de onduidelijke begunstigden van deze visa kon Myrianne Coen dubieuze autohandelaars, zogenaamde modelbedrijven, louche graanhandelaars, exporteurs van bedorven vlees, door de Bulgaarse politie gezochte personen, anderen in de dossiers van de Belgische politie en ten slotte personen in verband met maffia-achtige prostitutie, illegale arbeid en witwasnetwerken identificeren. En vele andere sinistere figuren, van wie sommigen sindsdien de Belgische nationaliteit hebben gekregen en goed gevestigd zijn in Brussel, Antwerpen en elders!(3)
Op 19 maart 1997 werd Myrianne Coen bewusteloos en gewond aangetroffen in de Belgische ambassade in Sofia. Meer dan een jaar lang had zij haar superieuren en de gerechtelijke autoriteiten ingelicht over de handel in documenten aan leden van de Belgisch-Bulgaarse georganiseerde misdaad en hun slachtoffers. In de daaropvolgende jaren zullen vele andere ambassades hierbij betrokken zijn. Zouden diplomaten die niet buigen voor de omerta het slecht hebben in hun carrière in België? Sindsdien hebben opeenvolgende ministers van Buitenlandse Zaken hem zelfs een normale diplomatieke loopbaan ontzegd.
De Belgische minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders, die is geselecteerd voor de functie van Europees commissaris voor Justitie en Rechtsstaat, wordt in deze zaak beschuldigd van intimidatie, pesterijen en het verwijderen van de diplomate uit haar functie. Voor 25 jaar verwoeste diplomatieke carrière wordt de professionele, sociale, financiële en persoonlijke schade geraamd op 5 miljoen euro. Aan de vooravond van de hoorzitting van de kandidaat-commissaris voor Justitie en Rechtsstaat voor het Europees Parlement heeft het Hof van Beroep van Brussel de diplomaat een schadevergoeding van 5.000 euro toegekend: 0,57 cent per dag! Het gerechtelijk onderzoek naar de praktijken die Myrianne Coen aan de kaak heeft gesteld, heeft achtereenvolgens zes onderzoeksrechters gezien… Wij weten dat een typische procedure om te voorkomen dat een onderzoek slaagt, erin bestaat regelmatig de teams te ontmantelen om vooruitgang te voorkomen, het moreel te breken en meer « verzoenende » mensen aan het hoofd te plaatsen…
Het burgerlijk arrest van het hof van beroep te Brussel (kamer 18F) is neergelegd « . in het geheim » op 26 september 2019 en meegedeeld op 1 september 2019.oktober, precies op de vooravond van de hoorzitting van Didier Reynders voor het Europees Parlement met het oog op de functie van Europees commissaris voor Justitie en Rechtsstaat op 2 oktober. Myrianne Coen, die speciaal uit Italië is gekomen op de voorziene datum van uitspraak van het vonnis op 19 september 2019, heeft het vonnis zonder reden verschoven zien worden naar 17 oktober 2019… 7820 dagen na de indiening van de vordering tot schadevergoeding op 20 mei 1998. Het arrest is tussen 19 september en 26 september herschreven. Werd het in het begin geschreven door het Ministerie van Buitenlandse Zaken, of later herzien? Of het vonnis was nog niet klaar, mede onder druk van de magistraten, die het daarom een maand uitstelden en vervolgens gedwongen werden het te ondertekenen.
Er zij op gewezen dat Mireille Salmon voorzitter is van Kamer 18F, die betrokken is bij Fortisgate, dat in 2008 heeft geleid tot het aftreden van de regering Leterme, omdat die de rechterlijke macht onder druk had gezet in de gerechtelijke procedure betreffende de betwisting van de verkoop van Fortis aan BNP Paribas. In 2008 verloor Fortis in één jaar tijd bijna 95% van zijn waarde, waarna de bank werd ontmanteld en een deel van zijn activiteiten aan BNP Paribas verkocht. De aandeelhouders, die meenden dat deze transactie niet kon plaatsvinden zonder hun goedkeuring, hebben de zaak aanhangig gemaakt bij de rechter. Na de afwijzing van een verzoek in kort geding voor de rechtbank van koophandel om de ontmanteling van de vennootschap te bevriezen, hebben de aandeelhouders de zaak aanhangig gemaakt bij de 18e kamer van het hof van beroep, waarvan Paul Blondeel voorzitter is en Christine Schurmans en Mireille Salmon raadslieden zijn. In Fortisgate, lijkt het erop dat het oordeel al geschreven is: » Paul Blondeel, wijst de eerste voorzitter van het Hof van Beroep, Guy Delvoie, erop dat hij de Commissie voor het Bank‑, Financie- en Assurantiewezen (CBFA) kan inlichten over de inhoud van een arrest… dat nog niet bestaat. En op 9 december had de heer Blondeel al contact opgenomen met deskundigen voor de behandeling van de Fortis-zaak. Zonder iemand te beschuldigen — mevrouw Schurmans doet dat niet — opent dit het vooruitzicht op een vlucht naar buiten — naar de politieke en/of financiële wereld -, zo begrijpen wij(4). « Ghislain Londers, eerste voorzitter van het Hof van Cassatie, heeft de voorzitter van de kamer, Herman Van Rompuy, per brief laten weten dat de inhoud van het arrest reeds op 10 december bij de regering bekend was, terwijl het op 12 december 2008 zou worden uitgesproken… Dit doet vreemd genoeg denken aan het schrijven van de tenlastelegging en de strafrechtelijke transactie van Kazachgate door de advocaten van de verdediging, of de « Sofia »-affaire… Loop door, hier valt niets te zien!
We ontdekken ook dat Mireille Salmon, die het Fortis-arrest heeft ondertekend, « enkele dagen voor de aandeelhoudersvergadering van Fortis in februari e‑mails heeft uitgewisseld met Lionel Perl, die sindsdien bestuurder van Fortis Holding is geworden ».(5). In e‑mails die tijdens het onderzoek van het Gentse hof van beroep werden ontdekt, « vraagt Lionel Perl aan Mireille Salmon de bevestiging dat een ‘neen’ van de aandeelhouders betekent dat de verkoop aan BNP Paribas niet doorgaat. Mireille Salmon antwoordde ontkennend. Juridisch gezien kon de verkoop dus doorgaan, aldus de rechter, die van mening was dat de aandeelhouders zich over de verkoop moesten kunnen uitspreken.(6). » Uit de notulen van het telefooncontact tussen deze twee personen blijkt dat het contact aanzienlijk is geïntensiveerd naarmate het vonnis zijn laatste fase naderde. Is het alleen ter voorbereiding van de eindejaarsfeesten dat deze twee « vrienden », die gewoonlijk zeer weinig contact hebben, hun telefoongesprekken opvoeren? Is het om een van de « deskundigen » te vinden die in het vonnis worden genoemd? Of is het om het 12 december arrest te « voeden »? « (7)
De actieve of passieve samenwerking van de rechterlijke macht met de uitvoerende macht lijkt een systeem te zijn. Meer dan twintig jaar lang hebben de gerechtelijke autoriteiten zich niet met de zaak « Sofia » bemoeid en ook het openbaar ministerie heeft er het zwijgen toe gedaan. Het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft alle bewijzen. Op geen enkel moment heeft zij meegewerkt aan gerechtelijke onderzoeken, noch heeft zij tuchtprocedures tegen de daders ingeleid. De gerechtelijke onderzoeken, die in 1996 werden ingesteld, werden onderbroken onder het voorwendsel van « ongepaste vervolging », en raakten vervolgens in 2009 verjaard. De dringende intimidatiezaak tegen de minister van Buitenlandse Zaken in 2005 werd, zonder motivering, doorverwezen naar de burgerlijke rechtbank… in 2012. In zijn vonnis weigert het Hof van Beroep voor burgerlijke zaken nu de diplomaat schadeloos te stellen omdat geen enkele rechtbank ambtenaren heeft veroordeeld voor documentenhandel of intimidatie!
Men kan vaststellen dat in dit arrest de « roman » van de Belgische minister van Buitenlandse Zaken ten overstaan van zijn rechters zorgvuldig wordt gekopieerd en dat, zoals in andere zaken, niet langer onpartijdigheid de leidraad lijkt te zijn voor de tenlasteleggingen, maar de getrouw overgeschreven interpretaties van degenen die beschuldigd worden(8). Dit is het verhaal: geen enkele ambtenaar van het Belgische Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft in de jaren ’90 ooit geknoeid met visa op de Belgische ambassade in Sofia, en zeker nooit ten voordele van leden van criminele organisaties en hun slachtoffers. Myrianne Coen, consulent op de ambassade, had in haar loopbaan geen represailles kunnen krijgen of gediscrimineerd kunnen worden omdat zij weigerde deel te nemen aan wat toen niet bestond of omdat zij er melding van maakte.
Waren er in de jaren ’90 geen Belgische ambtenaren van Buitenlandse Zaken die met visa knoeiden? En niemand heeft sindsdien mensenhandelaars beschermd door hun gedrag? Het is begrijpelijk dat degenen die deze mensenhandel beschermen, moeite hebben om de waarheid te verbergen. Maar waar de 18de kamer van het hof van beroep van Brussel die zekerheid vandaan haalt, blijft… een mysterie.
Dit lijkt inderdaad in tegenspraak te zijn met de bevindingen van andere instanties. In 2004(9), 8 jaar na de eerste opzeggingen, stelde het Belgische Parlement vast » dat uit het onderzoek van het Comité R blijkt dat er problemen zijn met fraude, corruptie en mogelijke connecties van ambtenaren van Buitenlandse Zaken met de georganiseerde misdaad. Het is ook duidelijk dat geen van de betrokken overheidsdiensten passende maatregelen heeft genomen… de elementen die het voortbestaan van deze praktijken mogelijk maken, zijn niet uitgeroeid… Als deze praktijken al meer dan tien jaar aan de gang zijn en de integriteit nog steeds niet is gewaarborgd, kan de fraude met documenten blijven toenemen. Deze bevinding is onaanvaardbaar.. In het boek « België ondergronds, immigratie, mensenhandel en georganiseerde misdaad » vinden we, naast andere zeer verhelderende uitspraken van het Huis en de Senaat: « . Wat het « Sofia-dossier » betreft: « Dit is een visumfraude die het Parlement al jaren aan het licht probeert te brengen. Het Parlement krijgt alleen een procedureel antwoord, wat onaanvaardbaar is. Het feit dat deze kwestie niet wordt opgehelderd, leidt er onvermijdelijk toe dat sommigen beweren dat de minister van Buitenlandse Zaken de zaak in de doofpot stopt. ». Duidelijker kan het niet. De laatste jaren is de handel in humanitaire visa voor Syrische vluchtelingen in ruil voor geld niet anders(10).
In het vonnis van de strafrechter van 18 februari 2009 staat: « . Een groot aantal wanpraktijken op de Belgische ambassade in Sofia. De klachten gaan niet over kleinigheden, maar over schandelijke en schandelijke misbruiken die soms als misdrijven, maar vaak ook als misdaden kunnen worden aangemerkt. De rechter is hier echter niet van gediend en onthoudt zich… Evenmin hoeven wij ons uit te spreken over de opportuniteit van vervolging (en niet-vervolging). Wie zijn de auteurs? Het hof stelt: « De EVD, die eigenaar is van een hotel in Griekenland, had regelmatig contact met de ambassadeur. Hij reisde herhaaldelijk naar Griekenland om in dit hotel te verblijven… EVD en zijn vrouw kwamen regelmatig cadeaus afgeven… De verdachte was actief betrokken bij visumaanvragen voor zogenaamde toeristen. Ook het gebruik van valse papieren en valse referentieadressen is vastgesteld. Dat hij handelde met het doel om een voordeel in rijkdom te ontvangen is duidelijk ». EVD zal worden veroordeeld voor valsheid in geschrifte, mensenhandel en criminele samenzwering. Het federale parket heeft 13 jaar getreuzeld. Zij zal derhalve van de verjaring genieten « . In minder diplomatieke bewoordingen: het Openbaar Ministerie beschermt de daders, met name dit andere niet met name genoemde maar zeer nauwkeurig omschreven lid van de criminele vereniging. Het Strafhof betreurt dat het bijgevolg niet over de middelen beschikt om een vonnis uit te spreken.
Niet alleen ziet de 18e kamer niet wat er in woorden staat, maar zij zal ook haar cursus criminologie moeten herhalen: straffeloosheid leidt tot recidive en, door gemeenschappelijke kansen, tot uitbreiding van de kring van medeplichtigen, terwijl de risico’s toenemen voor degenen die weigeren « mee te doen ». Geweld, bedreigingen en intimidatie worden zo de gebruikelijke wapens van de criminele overname van een structuur die uitsluit en discrimineert: een schoolvoorbeeld in dit dossier.
Enerzijds de « ongeschiktheid van vervolging » voor de daders en hun beschermers. Maar wie geeft er om de wet in dit geval, » vraagt Myrianne Coen. Anderzijds de burgerlijke dood van Myrianne Coen, de diplomate die de slachtoffers probeerde te beschermen tegen deze misdadigers… die aldus een collateraal slachtoffer werd van de criminele handel, een slachtoffer dat nooit schadeloos kan worden gesteld zonder het hele bouwwerk ten val te brengen.
En het Hof van Beroep zei vervolgens dat de minister van Buitenlandse Zaken « de schuldige was de secretaris van de ambassadeur (laten we wel wezen: de arme ambassadeur wist van niets) « . De strafrechter weigerde echter de secretaresse te veroordelen: zij handelde slechts op bevel en in het strafrecht ligt de strafrechtelijke verantwoordelijkheid bij… de meerdere. Toen het Openbaar Ministerie de mensenhandel niet langer kon verbergen, moest het dringend een dader vinden, omdat het (voor de goede orde, en illegaal) had georganiseerd dat geen vervolging kon worden ingesteld. Het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken bood haar op een presenteerblaadje aan: de secretaresse was precies goed… een gewone burger zonder connecties en zonder bescherming. Afhankelijk van of je machtig of ellendig bent…
De rechtbanken spreken elkaar tegen… De correctionele rechtbank zegt blanco, vonnis in kracht van gewijsde. Kamer 18F van het Hof van Beroep zegt zwart, tegen alle bewijs en rationaliteit in… Wat valt er nog te verbergen, na 20 jaar?
Hieraan moet worden toegevoegd dat het gerechtelijk onderzoek geen van de verdachten had ondervraagd die lid waren van de reeds internationaal bekende criminele organisaties, noch een van hun slachtoffers, van mensenhandel en alle andere vormen van mensenhandel… Het had ook afgezien van het identificeren en opsporen van deze verdachten… De overactieve onderzoeksrechters waren hiertoe op voorhand ontslagen. Wat het federaal parket betreft, heeft het 13 jaar geduurd om de verjaring te achterhalen. Het geweld in de ambassade en de intimidatie van de diplomaat zijn niet onderzocht. Johan Leman, voormalig directeur van het Centrum voor Gelijke Kansen, een van de auteurs van het collectief werk « L’État gruyère. Maffia’s, visa en smokkel in Europa » (2002), een burgerlijke partij in de « Sofia »-zaak, die duidelijk zijn overtuiging uitdrukt dat het hogere bestuur van het departement corrupt was, onder druk wordt gezet: « . Ik werd gewaarschuwd dat ik bij te veel hete hangijzers betrokken was… Zoals het conflict met Buitenlandse Zaken over de Belgische ambassade in Sofia en het Van Kaap-dossier.(11).
Deze onaanvaardbare en onfatsoenlijke feiten worden door het Hof van Beroep te Brussel als « eerbaar » beschouwd in een rechtsstaat, ter ondersteuning van zijn systematische weigering om schadevergoeding te betalen. Om de getuige te treffen die al meer dan 20 jaar bescherming zoekt, maakt het Hof nog steeds gebruik van de reserve die de diplomate zichzelf voortdurend heeft opgelegd om het onderzoek niet te schaden, maakt het gebruik van de rechtsweigeringen die zij heeft ondergaan en die tot doel hadden de » De« vrienden van vrienden »-aanpak maakt gebruik van de risico’s die verbonden zijn aan het getuige zijn van de activiteiten van criminele organisaties, die velen graag zouden zien verdwijnen.
5.000 voor 25 jaar verwoeste diplomatieke carrière. De beslissing van de 18e kamer van het Hof van Beroep van Brussel heeft het slachtoffer en de hele ambtenarij bezoedeld en de Belgische diplomatie onteerd en tot onbeduidend gemaakt… Staat deze intimidatie nu op het punt zich over heel Europa uit te breiden? Een uitspraak waar criminele organisaties hun voordeel mee kunnen doen.
De Europese Unie schrijft de bescherming voor van getuigen en slachtoffers, en van ambtenaren in het bijzonder, het Europees Hof voor de Rechten van de Mens schrijft het verbod op discriminatie voor. Het verplicht staten ook om volledige en eerlijke onderzoeken uit te voeren… « In de huidige beroering, waarin de ene hervorming de andere opvolgt, weet ik niet meer of de rechtsstaat nog lang zal blijven bestaan « , aldus Éliane Liekendael, procureur-generaal bij het Belgische Hof van Cassatie (Mercuriale, oktober 1998).
Twee rechterlijke uitspraken in Brussel op dezelfde dag, donderdag 26 september 2019, maken de weg vrij voor de hoorzitting van Didier Reynders voor het Europees Parlement op woensdag 2 oktober 2019 voor de functie van Europees commissaris voor Justitie en Rechtsstaat,
Aan de vooravond van zijn hoorzitting voor het Europees Parlement op 2 oktober 2019 ontving Didier Reynders dit vonnis van de 18e Kamer F van het Brusselse Hof van Beroep, dat hij in de wandelgangen niet naliet te gebruiken. Om elke mogelijkheid om het Europees Parlement vóór deze zitting naar behoren over deze zaak te informeren te neutraliseren, zal het vonnis pas op 1 oktober 2019 per post worden toegezonden aan de diplomaat van het slachtoffer die in Italië verblijft. Is dit de reden voor het geheime uitstel van de uitspraak tot 26 september? Als de diplomaat gewaarschuwd was voor deze datum, zouden de persberichten inderdaad de internationale pers bereikt hebben vóór deze hoorzitting…
Dit zijn de omstandigheden die verklaren waarom de kandidaat voor het ambt van Europees commissaris voor justitie en de rechtsstaat al eerder is opgevoerd. Zo presenteerde hij zich « in alle rust » voor de Commissie LIBE en de Commissie JURI van het Europees Parlement. Voor de zekerheid werd de IMCO-commissie, voorgezeten door de persoon die al eerder zijn lobbyist was geweest (een Belgische Groene Europarlementariër!), door een vriendelijke hand opgenomen in de voordracht voor secretaris-generaal van de Raad van Europa, die de minister was ontgaan…
Sinds 2 oktober 2019 is de internationale pers stil geworden. Wat de Belgische pers betreft, als men op een zoekmachine « corruptie van Reynders » intikt, vindt men geen enkel artikel sinds 27 september, terwijl de artikelen die vóór deze periode van omerta verschenen, fabelachtig slecht waren… Men kan toch niet denken dat de Brusselse magistraten niet aan de kant van Didier Reynders staan? België heeft een staat van dienst als het gaat om het uitdrukkelijk laten vallen van zaken om te voorkomen dat in deze zaken bewijsmateriaal wordt verzameld. Wanneer het bewijs wel binnenkomt, heeft Brussel de langste staat van dienst als het gaat om het niet onderzoeken om de daders van misdaden te beschermen… door de verjaring.
Soms worden dingen gewoon opgesomd:
- Op zoek naar georganiseerde misdaad? Kijk soms naar hen die zeggen dat ze ertegen vechten
- Wacht u op informatie van de media? Zie wat zij niet zeggen en probeer te beseffen hoezeer zij deel uitmaken van het probleem.
- Denk je dat gerechtigheid onpartijdig is? Kijk wie het gewoonlijk bedient
Zoals de twee auteurs van het boek Belgique en sous-sol… het stellen: « Het gaat er misschien niet zozeer om te begrijpen waarom de verduistering van het Sofia-dossier is doorgevoerd, als wel voor wie [il l’a été mis]. Visumhandel ontmaskerd door Myrianne Coens zijn verplicht om in België gevestigde tussenpersonen. Meestal ging het om commerciële ondernemingen met onduidelijke bedrijfsdoeleinden, wisselende namen en versnipperde activiteiten. Deze laatste stuurde nominatieve uitnodigingen die toegang tot het nationale grondgebied verleenden aan personen die deze uitnodigingen aan de Belgische ambassade in de Bulgaarse hoofdstad voorlegden om, naar gelang van het geval, één of meerdere tientallen visa te verkrijgen. Maar dit is niet het meest opvallende. Er is vastgesteld dat sommige van deze tussenpersonen eerder door de ambassade zelf waren benaderd, met het oog op het verzenden van uitnodigingen bij honderden aan met name genoemde personen. Op dat moment werd de aandacht van de voormalige nummer 2 van « Ambabel Sofia » getrokken door al die mensen aan wie Ambassadeur « K » de kostbare sesam bezorgdes op een eenvoudige initialen. Toen ontdekte ze dat er mensen bij waren die betrokken waren bij witwasoperaties. Deze fondsen, die in Belgische banken werden witgewassen door voormalige Bulgaarse agenten van de geheime dienst, waren afkomstig van het stervende communistische regime. »
De honderden miljarden die naar belastingparadijzen zijn gezonden, de verduistering in de Antwerpse diamantaffaire, de Libische fondsen, Kazakhgate, Publifin, Samu Social, Dubai Papers, enz. tonen aan dat alles slechter is geworden sinds de « Sofia »-affaire. En ondertussen organiseren ze hun « bezuinigingen », bezuinigen ze op het weinige dat nog over is voor scholen, ziekenhuizen, postkantoren… Dit is geen soap, een ander verhaal op Netflix: dit zijn feiten, die vereisen dat u opstaat en van uw bank komt. Je hebt geknikkerd, de geschiedenis zal het niet tegen je gebruiken. Als je opstaat…
Alexandre Penasse
* Ambassadeconsulent « buiten rol » betekent dat titels en functies kunnen worden teruggegeven.
Als u nieuwe informatie heeft over deze zaak, of andere, zal binnenkort een beveiligd contact worden geplaatst op onze website info@kairospresse.be en Facebook-pagina.
