Zul je vanavond vrij zijn?

Dus, vandaag, La Première, NRJ, DH Radio; Le Soir, La Libre, La Dernière Heure; RTL-TVI, Plug RTL, RTBF? Wat maakt het uit? Onder de illusoire vrijheid om je « media » te kiezen ligt het feit dat alle opties die je kunt maken hetzelfde zijn, ondanks de weinige zichtbare verschillen in vorm en inhoud. Want achter de schijnbare verschillen propageren zij allen dezelfde unieke versie van de wereld, blijven beperkt tot dezelfde mogelijkheden, begrenzen het onmogelijke zodra de stilzwijgende grenzen die niet overschreden worden, overschreden worden.

Als we hen zouden zien, lezen en horen, zou er nooit iets fundamenteel veranderen aan de wereld zoals hij is: de vernietiging van de natuur door onze levensstijl, de overinvestering in productieve arbeid, de ontkenning van het lijden dat daardoor wordt veroorzaakt en het ontbreken van reflectie over zingeving, ellende en ongelijkheid, de stigmatisering van de werkloosheid die de werkgelegenheid onvermijdelijk met zich meebrengt, het ontbreken van elke vraagstelling over de technologie van de wereld, enz. « In de ogen van de meeste journalisten is de ‘moderne’ wereld inherent goed (…) niets negatiefs (uitbuiting, onderdrukking, massawerkloosheid, oorlogen, verspilling van menselijke en natuurlijke hulpbronnen, enz.) is echt toe te schrijven aan de essentie van het kapitalisme »⁽¹⁾. Er lijkt een totaal gebrek aan twijfel te bestaan over de religie van de groei en het hyperconsumentisme dat daarvoor nodig is. Het zou genoeg zijn om alleen maar palliatief te zijn — wat komt van het Latijnse « bedekken met een mantel »! — het kwaad dat het systeem creëert.

Waarom bent u, wanneer u besluit La Libre te kopen in plaats van Le Soir, RTBF te kijken in plaats van RTL, in feite niet vrij om te kiezen? In plaats van deze verschillende media te zien als een soort ongedifferentieerde kaste van kwaadwillende journalisten, is het zinvoller te kijken naar de eigendom van deze media⁽²⁾Daarnaast de sociologische samenstelling van hun redacties en het reclamemedium dat zij vertegenwoordigen. Vanaf dit punt is in alle redacties dezelfde ideologie terug te vinden: die van de markt als koning en de consumptie als maatschappijmodel.