ZWAAI MET JE BURGEMEESTER

À CHINY, GOUVERNER OU RÉGNER ?

Illustré par :

Vreemd genoeg treft men op het eerste niveau van de politieke democratie, op gemeentelijk niveau, dikwijls gekozenen aan die zich als volmaakte dictators gedragen. Waarbij men zich zou kunnen voorstellen dat de nabijheid tussen de verkozenen en de bevolking een dialoog en, waarom niet, horizontale uitwisselingen mogelijk zou maken. 

De gemeente Chiny wordt al 13 jaar bestuurd door dezelfde man, de « loco-burgemeester » Sébastian Pirlot. Daarvoor was hij de eerste wethouder in 2000. Twintig jaar gemeenschappelijke macht verslijt! Bovenal, en ongetwijfeld is dit geen uniek geval, geeft de uitoefening van de macht sommige mensen zo’n gevoel van almacht dat zij alle terughoudendheid verliezen. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd de zogenaamde ‘Moor’ gekozen. de heer van de Faing « (1) was erin geslaagd elk spoor van oppositie in zijn gemeente uit te bannen door drie van de vijf verkozen leden van de minderheid op zijn lijst te plaatsen, waardoor de mogelijkheid om binnen een redelijke termijn een alternatieve lijst samen te stellen, werd weggenomen. Het resultaat: slechts één lijst was aanwezig, die van de zeer bescheiden « loco-burgemeester ». Geen spanning in het vooruitzicht en de garantie voor Sébastian Pirlot om te regeren zoals hij wil met een college dat aan hem is toegewijd. 

Een van de kwesties die op de tafel van het nieuwe college liggen, is de sluiting van de lagere school van Chiny. Wegens een gebrek aan inschrijvingen heeft de Hogeschool eind augustus besloten haar deuren te sluiten, nog vóór de wettelijke termijn van 1 oktober. En toch, het is niet bij gebrek aan kinderen in Chiny! Het enige probleem was dat, geconfronteerd met de notoire onbekwaamheid van de onderwijzer van de school, veel ouders besloten hun kinderen in te schrijven in scholen in naburige dorpen. Terloops zij opgemerkt dat de organiserende instantie van deze plaatselijke school, het Gemeentelijk Collège, perfect op de hoogte was van deze situatie, die zij opzettelijk? — laat het rotten. Met alle complicaties van dien: extra vermoeidheid voor de kinderen, stress en kosten voor de ouders die ‘s morgens en ‘s avonds meerdere kilometers moeten rijden — het is duidelijk dat het Collège communal geen initiatief heeft genomen om schoolvervoer te organiseren! Om nog maar te zwijgen van de vervuiling door het toegenomen verkeer. 

Opzettelijk? Zodra het besluit om de school voorgoed te sluiten was genomen, maakte de burgemeester zijn plannen bekend! Een schone lei voor een grootschalig vastgoedproject in het centrum van een dorp met een sterk landelijk karakter. Een project dat ook tot gevolg zal hebben dat een natuurgebied dat in de loop der jaren door creatieve ontwikkeling is verrijkt (boomgaard, wilde weide, waterpartij, speelplaats, enz.) Geconfronteerd met dit project heeft de bevolking haar verzet kenbaar gemaakt, met name in de vorm van een interpellatie, in januari 2019, ter attentie van het college, en dus van de soevereine burgemeester, waarin hem werd gevraagd dit besluit tot verkoop vriendelijk uit te stellen en een raadpleging van de inwoners te aanvaarden. Toen zij persoonlijk werden geraadpleegd, steunden sommige verkozen ambtenaren deze oproep, terwijl zij ook te kennen gaven tegen de verkoop te zijn. Maar verrassend genoeg durfde geen van de verkozenen bij de stemming in de Raad een veto uit te spreken over de sterke wil van Sebastian Pirlot. Zonder een oog dicht te knijpen, zonder een spier te vertrekken, zonder het minste commentaar, werd de koop gesloten. Angst, onderwerping, druk? La Boétie zou hier ongetwijfeld spreken over deze vrijwillige dienstbaarheid tegenover de tirannie. In de gemeente Chiny lijkt toestemming van het volk de gangbare praktijk te zijn, en er zijn geen geschillen. 

EEN VERDACHT NOODGEVAL 

Om deze burgemeestershaast te begrijpen is het niet nutteloos of triviaal om te kijken naar de recente carrière van de loco-burgemeester van Chiny. Na meer dan twintig jaar « militant » te zijn geweest in de PS kondigde hij in januari van dit jaar aan dat hij de partij verliet, bijna drie maanden na de gemeenteraadsverkiezingen, waarbij hij zich daadwerkelijk kandidaat had gesteld voor de PS. Hebben zijn of haar kiezers datgene gewaardeerd wat, hoewel wettelijk toegestaan, lijkt op een soort verraad. En nu hij ongebonden burgemeester is geworden, heeft hij meer vrijheid om zijn eigen bedrijf te ontwikkelen, een communicatiebedrijf, Game of coms, dat deze voormalige journalist in 2017 heeft opgezet en zo stap voor stap zijn bekering voorbereidt. Tegelijkertijd maakt hij goed gebruik van de mogelijkheden die zijn positie als burgemeester biedt om een nuttig web van relaties op te bouwen. 

GEEN ETHIEK MEER 

Tegelijkertijd kan men de waarden waarderen die op de blog van het communicatiebedrijf van de burgemeester van Chiny(2) worden weergegeven. Zijn rolmodellen? Donald Trump, Vladimir Poetin of Nigel Farage, de pro-Brexit euroscepticus en anti-immigratie tenor. Game of coms’ slogan is het opnemen tegen nepnieuws, desinformatie, alternatieve waarheden en post-truth. Het is duidelijk dat de burgemeester van Chiny de gelegenheid heeft gehad zijn kennis van effectieve en cynische communicatie binnen het politieke establishment aan te scherpen. Hier is bijvoorbeeld het advies dat hij geeft op zijn website(3):

HOE MAAK JE NEPNIEUWS? 

Hier zijn 5 basisregels om te volgen: 

  1. We mogen dit niet vergeten, want het is een fundamentele regel: nepnieuws mag niet de waarheid vertellen; 
  2. Om een nepnieuwsverhaal tot eensucces te maken , moet je niet aarzelen om het tot in het extreme uit te werken en er hier en daar zelfs wat extravagante details in te strooien: fantasie en verfraaiing zijn de hoeksteen van het alternatieve feit als je de aandacht wilt trekken;
  3. Hoe succesvol je nepnieuwsook mag zijn zullen vaak min of meer als zodanig worden geïdentificeerd. Denk er dus aan om bij het ontwerpen een snufje waarheid toe te voegen waarmee je het vuur kunt blussen, of op zijn minst voor een welkom tegenvuur kunt zorgen; 
  4. De grootste producenten van nepnieuws zijn unaniem: men moet altijd anderen (bv. een journalist) beschuldigen van nepnieuws voordat men er zelf van wordt beschuldigd. Dit maakt het veel makkelijker om je naam te zuiveren; 
  5. Tot slot, om een meester te worden in de kunst van het omgaan met nepnieuws, moet je niet aarzelen om te trainen en door te zetten: je moet ze dus regelmatig gebruiken!

Dit zijn de waarden die worden verdedigd door de loco-burgemeester-communicator van Chiny, die onder meer verantwoordelijk is voor het onderwijs in zijn gemeente! Helaas zullen de burgers van Chiny meer dan vijf jaar moeten leven onder de voogdij van een burgemeester met een geestesgesteldheid die dicht bij niets ligt. 

Bijschrift:
Sébastian Pirlot, Le journal intime d’un homme deChambre, Image Publique Éditions, 2016. Alle arrogantie van Sébastian Pirlot, kampioen van de ongeremde communicatie, komt tot uiting in deze omslag. 

Sophie Michel

Espace membre

Leden