Vriendelijke herinnering (de oorverdovende stilte van de AJP)

Beste leden van de AJP, Mevrouw SIMONIS,

Verschillende journalisten hebben mij geraadpleegd en hebben zich verbaasd over het schaamteloze stilzwijgen van de AJP over bepaalde gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden tijdens de Europese demonstratie van zondag 23 januari (hoewel verschillende video’s sinds die zondagmiddag, d.w.z. meer dan twee dagen, in een loop zijn opgenomen).
In ieder geval eisen zij dat er een klachtendossier wordt geopend, net zoals de leden van de AJP de dag na de demonstraties van 7 juni 2020 hebben gedaan en bepleit⁽¹⁾.
De collectieve klacht die voor de gelegenheid werd ingediend, heeft duidelijk niet het verwachte effect gesorteerd, namelijk, en ik citeer:  » dat de politie journalisten op het terrein laat werken  » en het lijkt noodzakelijk om opnieuw met de betrokken autoriteiten in uw hoedanigheid te interveniëren.
De betrokken journalisten en media zijn inderdaad verbaasd over het totale gebrek aan reactie wat hen betreft, terwijl de AJP op 20 december nog aan de kaak stelde dat :  « Geen journalist moet vrezen voor zijn of haar veiligheid omdat ze hun werk doen « .

Bovendien heeft de AJP bijna een maand geleden zelfs een civiele procedure aangespannen (!), met als argument dat  » Geweld, beledigingen en vooral het gebruik van een verblindende spray door de aanvallers om journalisten te verhinderen hun werk te doen, moeten onvoorwaardelijk worden veroordeeld « , zei hij in zijn interventie namens journalist Eric Boever⁽²⁾Dit leidt tot nog meer onbegrip bij de voornaamste belanghebbenden.
Om u te overtuigen van de legitimiteit van hun beweringen, nodigen de media Vécu, evenals de media Kairos, u uit om vanaf nu twee bijzonder schokkende sequenties te bekijken, waarvan ik hoop dat ze u zullen doen reageren ^{(3) (4)}.
Het is ontstellend dat dergelijke steeds terugkerende praktijken (willekeurige arrestatie en onevenredig gebruik van traangas!) nog steeds tot totale straffeloosheid kunnen leiden, zonder dat de AJP zich daar ook maar enigszins aan stoort, temeer daar, zoals u in de laatste sequentie zult zien, de heer Penasse niet nalaat zijn beroepskaart te gebruiken om te trachten zich tegen een dergelijke aanval te beschermen.
Indien nodig bevestigen wij dat de aanwezigheid van deze journalisten eveneens onontbeerlijk is, omdat zij ons in staat stelt bepaalde bewijzen te bewaren en te verzamelen van andere evidente politiemisbruiken, die in alle hevigheid en steeds systematischer tegen gewone burgers worden begaan ⁽⁵⁾.
Een andere reden voor hun persoonlijke aanwezigheid in het veld (en vele genomen risico’s…), in hun onmiskenbare hoedanigheid van journalisten.
Gezien het bovenstaande hoop ik dat u het ermee eens zult zijn dat deze situatie in haar huidige vorm onaanvaardbaar is en dat zij krachtig en zonder discriminatie moet worden aangepakt.
Temeer daar zich nog maar twee weken geleden, op 9 januari 2022, een ander onverwacht tafereel voordeed toen enkele politieagenten verschillende journalisten, die allen nog in het bezit waren van een geldige perskaart, zichtbaar« screenden » (wat resulteerde in nog een verwonding bij een van hen…) ⁽⁶⁾.
In dergelijke omstandigheden lijken veel burgers zich zorgen te maken over een vorm van inertie van uw kant, die hopelijk niet meer latent zal zijn.
Daarom wil ik u bij voorbaat danken voor de snelle en optimale afhandeling van deze brief.
Toegewijde gevoelens,

Onze advocaat